بازی Trollhunters: Defenders of Arcadia به تازگی عرضه شده تا طرفداران سریال Trollhunters را به وجد بیاورد و همچنین به صورت کلی، یک بازی قابل قبول برای بازی‌بازان کم سن و سال باشد. اما آیا این عنوان ارزش پول و وقت شما را دارد؟ با رسانه پیکسل آرتس در ادامه مطلب همراه باشید.
سریال انیمیشنی Trollhunters در سال ۲۰۱۶ و از شبکه شناخته شده و محبوب نتفلیکس (Netflix) شروع به پخش کرد. نکته جالب در مورد این سریال، حضور گیرمو دل تورو (Guillermo del Toro) به عنوان خالق و برنامه‌ریز آن بود که حتی باعث شد چشم‌های بیشتری نیز به سمت این مجموعه سریالی، دوخته شود. سری Trollhunters رفته رفته با توجه به داستان جالب و سرگرم کننده‌ای که ارائه می‌داد و البته شخصیت‌های دوست داشتنی خود، نظر مردم را جلب کرد و به یک اثر پرطرفدار تبدیل شد. از آن جایی که دنیا و شخصیت‌های سری Trollhunters، متریال و سوژه بسیار خوبی برای ساخت یک بازی ویدیویی محسوب می‌شدند، خالقان این سری تصمیم گرفتند برای ساخت یک بازی اکشن دو بعدی، با شرکت Outright Games که ید طولایی در تبدیل کردن انیمیشن‌های محبوب به بازی‌های ویدیویی با سطح متوسط و ضعیف دارد، همکاری نمایند. بدین ترتیب، پروژه Trollhunters: Defenders of Arcadia به زیر دست استودیوی WayForward رفت.
حال، بازی Trollhunters: Defenders of Arcadia به تازگی عرضه شده و شما را در نقش شخصیت اصلی داستان، یعنی Jim Lake Jr قرا می‌دهد. داستان بازی از این قرار است که یکی از ترول‌های خبیث در دنیای بازی که Porgon نام دارد، با همکاری Morgana سعی می‌کند نقشه شیطانی و توطئه‌ای غیر قابل تصور را برای شخصیت اصلی اجرا کند. شخصیت‌های منفی با استفاده از جادوی خاص، موفق به باز کردن پورتال‌هایی می‌شوند و هر کسی که را که دوست داشته باشند، به زمان‌ها و مکان‌های مختلفی در تاریخ می‌فرستند. حال، Jim Lake جوان نیز پس از گیر افتادن در تله‌ی ترول‌های بد ذات، به زمان سفر می‌کند و به دوره‌ای می‌رود که هنوز به یک شکارچی ترول حرفه‌ای و بزرگ تبدیل نشده و تنها یک جوان تازه کار است. او پس از پرتاب شدن به گذشته، همچنان با دوستان و استادان خود در زمان حال در ارتباط است و با کمک آن‌ها و البته شجاعت و مهارت خود، قصد دارد نقشه‌ی ترول‌های خبیث را خنثی کرده و از این وضعیت نجات پیدا کند. داستان بازی Trollhunters: Defenders of Arcadia با این که روی کاغذ خوب به نظر می‌رسد و حداقل برای طرفداران سریال، هیجان انگیز است، اما روایت آن در طول بازی به طرز ناراحت کننده‌ای ضعیف ظاهر می‌شود. اگر از طرفداران سریال نباشید، عملا نمی‌دانید در طول بازی به دنبال چه هستید و با چه کسانی مبارزه می‌کنید. اگر هم از بینندگان و دنبال کنندگان سریال باشید، ریتم بسیار بد و بی‌دقتی سازندگان در به تصویر کشیدن خصوصیت‌های داستانی، شما را کلافه و ناامید خواهد کرد.
اما باید بگوییم که داستان در بازی Trollhunters: Defenders of Arcadia، شاید بهترین عنصر آن به حساب بیاید و زمانی که به سراغ گیم‌پلی و جلوه‌های بصری برویم، همه چیز بدتر از گذشته می‌شود. همان طور که گفته شد، بازی Trollhunters: Defenders of Arcadia یک اکشن دو بعدی سکوبازی (پلتفرمینگ) است که به صورت مرحله به مرحله طراحی شده و همچنین یک هاب یا مکان مرکزی دارد که می‌توان در آن آزادانه به خرید موارد مختلف پرداخت یا مینی گیم‌ها را تجربه کرد. Jim در بازی می‌دود، می‌پرد، راه خود را از سکوهای مختلف پیدا می‌کند و با کمک شمشیر خود، دشمنان و باس‌های مختلف بازی را شکست می‌دهد. سکوبازی یا پلتفرمینگ در بازی مشکل خاصی ندارد و از آن جایی که سازندگان، تاکید قابل توجهی نیز روی بحث پلتفرمینگ و پیچیده کردن آن ندارند، کنترل معمولی Jim در بازی می‌تواند راضی کننده ظاهر شود. با این حال، اصلی‌ترین مشکل در بازی Trollhunters: Defenders of Arcadia از جایی آغاز می‌شود که مبارزات و به صورت کلی پیشروی داخل بازی، به هیچ عنوان سرگرم کننده و جذاب نیست. با این که Jim پتانسیل‌های بسیاری برای مبارزه و کار با شمشیر خود داشت و دشمنان می‌توانستند با ویژگی‌های منحصر به فرد و حرکات خاصی خلق شوند، اما همه چیز در بازی سطحی و بدون جذابیت خاصی است. تا اواسط بازی، سیستم مبارزات تنها به یک چند ضرب ۳تایی از Jim خلاصه می‌شود که معمولا تمام دشمنان را نیز از پا درآورده و چالش مهمی را برای بازی‌باز به وجود نمی‌آورد. دشمنان بی‌مغز درون بازی که عملا طراحی خوب و قابل قبولی نیز ندارند، تنها به سمت شما یورش می‌برند که آن قدر قابل پیش بینی و سطحی هستند که تمام حرکاتشان را می‌دانید و تنها با یک پرش و حمله، کارشان را یکسره می‌کنید.
Jim در بازی دوستانی هم دارد که در مواقع مختلف به کمک او می‌آیند. به عنوان مثال، با کمک قدرت Angor Rot، می‌توانید به سطوح بالاتری در نقشه دسترسی پیدا کنید یا با استفاده از قدرت انفجاری Toby، موانع تعیین شده‌ای را از پیش روی خود برمی‌دارید. علاوه بر این، Jim هم می‌تواند به قدرت‌ها و مهارت‌های خاصی دسترسی پیدا کند و برای خود زره‌های قدرتمندتری خریداری نماید که البته این اتفاق خیلی دیر در بازی رخ می‌دهد. درون مراحل سطحی و نه چندان با ظرافت و پیچیده بازی Trollhunters: Defenders of Arcadia، یک سری آیتم‌های جمع کردنی یا Collectible نیز وجود دارند که شامل مواردی مانند کوتوله‌های جادویی یا جوراب‌های کثیف (!) می‌شوند. با این که این آیتم‌های جمع کردنی برای افزایش ارزش تکرار مراحل بازی طراحی و جایگذاری شده‌اند، اما به هیچ عنوان به درد نمی‌خورند. با استفاده از کوتوله‌های جادویی، تنها می‌توان در یک مینی گیم شرکت کرد و با استفاده از جوراب‌ها، می‌توان آیتم‌های بی‌استفاده‌ای را دریافت نمود. شاید تنها نکته‌ای که باعث شده گیم‌پلی بازی Trollhunters: Defenders of Arcadia به یک تجربه غیر قابل تحمل بدل نشود، مبارزه با باس‌ها و مراحل ویژه بازی هستند. هر کدام از باس‌ها، سناریو مبارزه خاص خود را دارند و شکست دادن آن‌ها می‌تواند کمی (تنها کمی) چالش برانگیز و سرگرم کننده باشد.
جلوه‌های بصری و گرافیکی بازی Trollhunters: Defenders of Arcadia، یکی دیگر از زمینه‌هایی است که این عنوان در آن به شدت ضعیف ظاهر می‌شود. با این که سازندگان سعی کردهاند با طراحی نقشه‌ها و مراحل مختلف، از تکرار در جلوه‌های بصری خودداری کنند، اما طراحی‌ها از هر نظر آن قدر سطح پایین و ابتدایی هستند که نمی‌توان به آن Trollhunters گفت! سریال Trollhunters همیشه به خاطر کیفیت بالای انیمیشن‌ها و طراحی‌های زیبا مورد ستایش قرار می‌گرفت اما حالا در بازی Trollhunters: Defenders of Arcadia، نه خبری از انیمیشن‌های زیبا است و نه اثری از جلوه‌های بصری زیبا و دلربا دیده می‌شود. گرافیک بازی در اولین نگاه، شبیه به عناوین نسل قبلی است و پس‌زمینه‌ها آن قدر بدون ظرافت و جزئیات طراحی شده‌اند که از نقطه‌ای به بعد، از تماشای آن‌ها خودداری می‌کنید. مدل‌های سه بعدی نیز دقیقا همین وضعیت را دارند. با این که مدل سه بعدی شخصیت‌های اصلی (Jim و دوستانش) قابل قبول جلوه می‌کنند، اما مدل ترول‌ها و دشمنان عجیب در بازی کوچکترین جذابیت و دقتی در طراحی‌شان ندارند.
در بحث جلوه‌های صوتی نیز شاید بزرگترین نقطه قوت بازی Trollhunters: Defenders of Arcadia این باشد که سازندگان برای جان‌بخشی به شخصیت‌ها، از صداگذاران اصلی سریال استفاده کردهاند و این موضوع حداقل می‌تواند کمی خیال طرفداران را راحت کند. به غیر از این نکته، موسیقی‌های Trollhunters: Defenders of Arcadia تعریفی ندارند و بعد از مدتی به شدت تکراری و کلافه کننده می‌شوند.
بازی Trollhunters: Defenders of Arcadia به صورت کلی یک تجربه فراموش شدنی و تهی از هر گونه دقت و ظرافت است؛ عنوانی که اگر معدود نکات مثبت آن نیز نبود، تجربه آن را مضر می‌دانستیم! این بازی در بهترین حالت ممکن، می‌تواند برای چند ساعت، آن هم برای طرفداران دو آتشه سری Trollhunters جالب و سرگرم کننده باشد اما قطعا تجربه آن را به بازی‌بازان دیگر، پیشنهاد نمی‌کنیم.
بازی Trollhunters: Defenders of Arcadia به صورت کلی یک تجربه فراموش شدنی و تهی از هر گونه دقت و ظرافت است؛ عنوانی که اگر معدود نکات مثبت آن نیز نبود، تجربه آن را مضر می‌دانستیم! این بازی در بهترین حالت ممکن، می‌تواند برای چند ساعت، آن هم برای طرفداران دو آتشه سری Trollhunters جالب و سرگرم کننده باشد اما قطعا تجربه آن را به بازی‌بازان دیگر، پیشنهاد نمی‌کنیم.
+ استفاده از صداگذاران اصلی سریال
- پیشروی در بازی بدون عمق و سطحی است
- مبارزه با دشمنان بدون چالش و جذابیت است
- تکراری شدن روند گیم‌پلی
- جلوه‌های بصری و طراحی‌های فاقد دقت و ظرافت
- موسیقی‌های تکراری
