Absolver عنوانی در سبک اکشن و نقش‌آفرینی است که توسط استودیوی اسلوکلپ (Sloclap) ساخته و بوسیله دیوالور دیجیتال (Devolver Digital) منتشر شده است. این بازی تلفیقی از For Honor و Dark Souls به‌همراه پایه‌ای از عناوین مبارزه‌ای است. اما آیا سازندگان توانسته‌اند به هدف خود دست یابند؟ با نقد و بررسی بازی همراه ما باشید.
در ابتدا به سراغ داستان می‌رویم. در این بخش اگر بگوییم بازی چیزی به اسم داستان ندارد، بیراه نگفته‌ایم. در مورد داستان ذکر همین نکته کافی است که در ابتدای بازی میان‌پرده‌ای نمایش داده می‌شود که در آن شما به‌عنوان مبارزِ منتخب برگزیده می‌شوید تا با غلبه بر دشمنان و باس‌های پیشِ‌رو تبدیل به یک Absolver شوید. داستان بازی دقیقا در همین دو خط خلاصه می‌شود و پیچیدگی خاصی ندارد.
با شروع بازی باید یک کاراکتر برای خود بسازید. در این مرحله سه کلاس (سبک مبارزه) مختلف وجود دارد که با توجه به سبک بازی و همچنین توانایی‌هایتان در اجرای حرکات رزمی باید یکی را انتخاب کنید. این سبک‌ها عبارتند از: Forsaken ،Kahlt Method و Windfall.
سبک Forsaken بیشتر برروی قدرت و دفع حملات دشمن تمرکز دارد. سبک Kahlt Method برروی قدرت و انرژی شخصیت برای استقامت بیشتر در برابر ضربات دشمن تمرکز دارد و در نهایت سبک Windfall با تمرکز برروی چالاکی به جای خالی دادن و خنثی کردن حملات دشمنان کمک می‌کند.
پس از ساخت شخصیت و انتخاب سبک مبارزه، وارد بخش آموزش بازی می‌شوید. از همان بدو ورود به بازی و جایی که کنترل قهرمان‌تان را برعهده می‌گیرید، گرافیک فنی ضعیف آن توی ذوق می‌زند. با اینکه بازی با موتور گرافیکی Unreal Engine 4 ساخته شده اما گرافیک فنی آن قابل قبول نیست. در عوض گرافیک هنری بازی با زیبایی‌اش، جور بخش فنی را نیز می‌کشد و تا حدودی نواقص آن را می‌پوشاند.
از بحث گرافیک و جلوه‌های بصری که بگذریم، نمی‌شود بخش آموزشیِ بازی را تجربه کرد و به آن خرده نگرفت. با توجه به شخصی‌سازی‌ها و تنوع بالای فنون و حرکات رزمی در مبارزات که جلوتر به آن‌ها خواهیم پرداخت، بخش آموزشی تنها به معرفی کلیدهای کنترلی بسنده می‌کند و در نهایت با شکستِ به اصطلاح یک باس رسما وارد بازی خواهیم شد.
بازی در شهری به نام Adal اتفاق می‌افتد. در جای جای این شهر مبارزانی وجود دارند که بارها و بارها راه شما را سد کرده و توانایی‌هایتان را به چالش می‌کشند. در این میان نیز باس‌هایی وجود دارند که با شکست آن‌ها باید راه خود را برای رسیدن به بالاترین نقطه برج و کسب عنوان Absolver، هموار کنید.
نقشه بازی ماهیتی جهان‌باز دارد و از همان ابتدای کار غیر از بخش بالایی برج، تمامی قسمت‌ها در دسترس هستند. به لطف نبود خط داستانی، هیچ مانعی بر سر راه شما وجود ندارد تا بگوید این کار را ابتدا به پایان برسان، آن باس خاص را از بین ببر و یا هر چیز دیگری؛ شما آزادانه می‌توانید در هر زمان به هرکجا که می‌خواهید بروید و با هر باسی که دوست دارید مبارزه کنید. نکته منفی‌ای که در این بین وجود دارد تنوع پایین دشمنان است و تقریبا همه آن‌ها شکل و ظاهری یکسان دارند.
بگذارید به سراغ بخش‌های جذاب بازی و نقاط قوت آن برویم. سیستم شخصی‌سازی بازی واقعا متنوع و غنی کار شده. شما می‌توانید تک تکِ جزئیات پوشش کاراکترتان (یا به اصطلاح زره) را بمانند بازی‌های بزرگ سبک نقش‌آفرینی شخصی‌سازی کنید. هر یک از این زره‌ها مشخصات و وزن خاص خود را دارد که با توجه به سلیقه و سبک مبارزه کاربر قابل تجهیز هستند. اگر زره‌های سنگین را ترجیح می‌دهید باید در نظر داشته باشید که پوشیدن آن‌ها از میزان چالاکیِ‌تان خواهد کاست و بلعکس. نکته دیگری که در این بین وجود دارد این است که با کاوش در محیط بازی می‌توانید آیتم‌های مختلفی که شامل سلاح و زره می‌شود را بیابید و از آن‌ها استفاده کنید.
سیستم مبارزات بازی نیز از همین میزان تنوع برخوردار است. برای اجرای فنون رزمی شما تنها با دو دکمه سر و کار دارید، یک دکمه برای اجرای ضربات معمولی و دکمه دیگر برای ضربات سنگین. شاید در ابتدای کار کمی ساده بنظر برسد، ولی باید اضافه کنم در طول مبارزات چهار گارد مختلف خواهید داشت که می‌توانید بین آن‌ها جابجا شوید و هرکدام از این چهار حالت ضربات مختلفی دارند. اما داستان به همین جا ختم نمی‌شود، در بازی سیستم شخصی‌سازی حرکات رزمی وجود دارد و می‌توانید به دلخواه خود و با توجه به سبک بازی‌تان آن‌ها را تغییر دهید. اما جذابیت‌های بازی هنوز هم تمام نشده و نحوه یادگیری فنون رزمی جدید در نوع خود جالب کار شده است. در بازی جایی برای خرید حرکات جدید نیست و شما تنها با مبارزه به یادگیری آن‌ها خواهید پرداخت. به اینصورت که در هنگام مواجهه با دشمنی که دارای حرکات جدید است باید سعی کنید او را شکست دهید تا بتوانید آن فن را بیاموزید و در صورت شکست پیشروی شما از بین خواهد رفت.
انیمیشنهای بازی نیز بسیار خوب کار شده و فنون به‌خوبی توسط مبارزین به اجرا در می‌آیند، طوری که حس واقعی مبارزه به بازی‌باز القا می‌شود. علاوه‌بر آن در مبارزات محدود به استفاده از مشت و لگد نیستید و می‌توانید از سلاح سرد مثل شمشیر استفاده کنید. در اینصورت نوار سلامتی دشمنان زودتر خالی می‌شود و سریعتر نتیجه خواهید گرفت. اما سلاح‌ها در بازی همیشگی نیستند و با چندبار ضربه زدن می‌شکنند و از بین می‌روند.
همچنین در بازی مواردی بنام Shard (یاقوت‌هایی زرد رنگ) وجود دارد که در ابتدای بازی دو عدد دریافت خواهید کرد و با رسیدن به سطح خاصی به عدد سه افزایش می‌یابند. حالا کاربرد این Shardها چیست؟ در بازی یک‌سری ویژگی به‌همراه خواهید داشت که برای استفاده از آن‌ها باید Shardهای خود را خرج کنید. بعنوان مثال هنگامی که از نوار سلامتی‌تان کاسته می‌شود می‌توانید با مصرف دو Shard مجدد بخش کوچکی از سلامتی را بازیابی کنید و یا برای استفاده از شمشیر همراه خود باید سه Shard خرج کنید (در محیط بازی شمشیرهایی برروی زمین یافت می‌شوند که بدون نیاز به مصرف Shard قابل استفاده هستند. اما به نسبت شمشیر همراه خودتان از قدرت کمتری برخوردار هستند). خارج از دو ویژگی ذکر شده هر یک از باس‌های بازی قابلیت‌های خاصی دارند که با شکست‌‌شان می‌توانید به آن دست یابید و همانطور که ذکر شد با خرج کردن Shardها از آن‌ها استفاده کنید. اما این Shardها با مصرف‌‌شان از بین نمی‌روند و با شکست دادن و دفع حملات دشمن مجدد شارژ خواهند شد.
علاوه‌بر موارد ذکر شده، بازی دارای یک حالت چندنفره است که در آن می‌توانید به مبارزه با دیگر بازیکنان بپردازید و چالشی جدی‌تر برای خود رقم بزنید و یا اینکه همراه با دوستان خود سرگرم مبارزات دو نفره علیه هوش مصنوعی شوید.
حالا که صحبت از سیستم مبارزات بازی شد بگذارید نگاهی هم به نقاط ضعف آن داشته باشیم. در بازی چیزی بنام حد وسط وجود ندارد، در واقع شاهد چیزی مثل عدم تعادل یا بالانس هستیم. دشمنان معمولی بازی را می‌توانید براحتی با چند ضربه سنگین و بدون هیچ چالشی از پا درآورید، در عوض باس‌های بازی قضیه‌شان کمی متفاوت است. در مواجهه با آن‌ها باید حواس خود را کامل جمع کنید، در زمان درست جای خالی دهید، ضربات را دفع کنید و در نهایت اقدام به حمله کنید. باس‌های بازی کاملا چالش برانگیز هستند و برای شکست آن‌ها باید صبر و حوصله داشته باشید. از باس‌ها می‌توان بعنوان نقطه عطف بازی یاد کرد که بازیکن را همچنان مجبور به ادامه آن می‌کند.
با توجه به عدم وجود داستان و یکنواختی دشمنان، تنها گزینه‌ای که در این بین می‌تواند به کمک گیم‌پلی آید موسیقی متن بازی است، اما متاسفانه در این بخش هم بازی عملکرد چندان مناسبی ندارد. در طول بازی هیچگاه موسیقی‌ای نخواهید شنید که کمی بر هیجان مبارزات بی‌افزاید. صداگذاری اما در سطح قابل قبولی کار شده است.
با تمامی موارد ذکر شده اگر از عاشقان سبک مبارزه‌ای نیستید، شاید Absolver برایتان کمی خسته کننده باشد. تنها مواردی که بازی را از یک اثر شکست خورده به عنوانی تقریبا موفق بدل می‌کند، سیستم مبارزات و شخصی‌سازی‌های متنوع و باس‌های آن است. در آخر هم می‌توان به مدت زمان کوتاه تجربه بازی اشاره کرد، اما با توجه به تمامی موارد گفته شده بنظر من شاید بتوان این مورد را بعنوان یکی از نقاط قوت آن تلقی کرد، چرا که از یکنواختی و خسته‌کنندگی بیش از اندازه بازی می‌کاهد.
Absolver عنوانی است که با وجود مشکلات متعدد سعی در ارائه تجربه‌ای جذاب دارد و می‌توان گفت تا حدودی هم توانسته به این مهم دست یابد. اگر از طرفداران سبک مبارزه‌ای و یا نقش‌آفرینی هستید، بد نیست تا به تجربه این بازی بنشینید و ساعاتی را با آن سرگرم شوید.
گرافیک هنری خوب
انیمیشنهای خوبِ فنون و حرکات رزمی
هوش مصنوعی قابل قبول
گرافیک فنی می‌توانست بهتر باشد
درجه سختی نامتعادل بازی
موسیقی متن نه چندان جالب
ارزش تکرار پایین
