بازی Chorus یک اثر مهیج در سبک نبردهای فضایی است که به تازگی عرضه شده. این نوع از بازی‌ها معمولاً کمتر تولید می‌شوند یا به فروش‌های نجومی می‌رسند. از این روی شخصاً خیلی منتظر بودم ببینم توسعه دهنده‌ای که تا به حال بیشتر برای موبایل بازی می‌ساخته، در یک خطرپذیری آشکار نهایتا چه کیفیتی را ارایه می‌دهد. بازی مثل دنیای جنگ ستارگان بیش از اینکه درگیر مفاهیم علمی شود با امور ماورایی سروکار دارد. درست به مانند جنگ ستارگان اینجا هم نیرویی پنهانی در کهکشان حضور دارد که به شروران قدرت می‌دهد. پیشوای یک فرقه‌ی قدرتمند نیز مثل امپراتور جنگ ستارگان به دنبال تسلط کامل بر کهکشان گرفتن آزادی مردمان و برقراری نظم مطلوبش است.
خوشبختانه بازی Chorus توانسته با ترکیب اندکی مفاهیم روان‌شناختی کمی از زیر سایه مجموعه جنگ ستارگان خارج شود. شخصیت اصلی بازی که زنی به اسم نارا است خود در گذشته یکی از قدرتمندترین نیروهای فرقه‌ی یاد شده بوده و هنوز هم با عذاب وجدان کشتارهایی که مرتکب شده و روان‌پریشی‌هایش دست و پنجه نرم می‌کند.
نارا با خود صحبت می‌کند و خارج از دیالوگ‌های بازی احساساتش را با صدایی حاکی از خشم و ترس بیان می‌کند. او فردی است که یک بار به دست کسی که دوستش داشته شکسته شده و در تلاش است به رستگاری و آرامش برسد؛ به طور کلی داستان بازی گیرا است. البته می‌توان ایراد گرفت که چرا بازی خیلی برای دنیا سازی تلاش نکرده اما حداقل در مورد شخصیت اصلی بازی و همچنین هوش مصنوعی جنگنده‌ی فضایی‌اش سنگ تمام گذاشته شده است. همچنین داستانک‌های جانبی خوبی هم در مراحل فرعی حضور دارند. بازی Chorus جهان بسیار بزرگی دارد که به بخش‌های کوچک‌تر تقسیم می‌شوند و شما به تدریج با پیشرفت در داستان بازی به منظومه‌ها و مناطق بیشتر دسترسی پیدا می‌کنید.
این مناطق آکنده از مأموریت‌های اصلی و جانبی هستند که می‌توانید آنان را پیدا کرده و انجام دهید. مأموریت‌های فرعی با اینکه پرتعداد هستند طراحی خوبی دارند و معمولاً کارهای بی‌حاصل سایر بازی‌های جهان باز را از شما نمی‌خواهند.برخی از وظایفی که باید انجام دهید از برخی مراحل اصلی هم جالب‌ترند. به خصوص که بازی تصمیمات اخلاقی هم در پیش روی شما قرار می‌دهد. این انتخاب‌ها فقط بین دو گزینه هستند اما تعداد و تنوع آنان برای این سبک از بازی زیاد هم هست. این انتخاب‌ها وقایع مهم بازی را چندان تغییر نمی‌دهند بلکه بیشتر بر نحوه روایت آنان اثرگذار هستند. مثلاً صلح کردن با دسته‌ای از دزدان فضایی موجب می‌شود که در آینده به کمکتان بشتابند.
قابل ذکر است که انجام دادن حداقل بخشی از فعالیت‌های جانبی ضروری است. چراکه موجب می‌شوند منابع بیشتری برای ارتقای سفینه خود به دست آورید و برای مراحل سخت اصلی آماده شوید. بهبود قابلیت‌های جنگنده شما کار سختی نیست فقط باید پول و قطعات ارتقا پیدا کنید و با مراجعه به پایگاه‌های خودی، بهبودهای مورد نظرتان را خریداری کنید. شما می‌توانید سلاح‌ها و بدنه بهتر بخرید یا قطعات Mod به جنگنده‌تان اضافه کنید که هر کدام می‌توانند بخشی از ویژگی‌های آن را بهبود بخشند. به علاوه انجام یک سری چالش‌ها، دسترسی به ارتقاها را میسر می‌سازند. با این همه به طور کلی نمی‌توان گفت که شخصی‌سازی بازی Chorus عمیق است.
به هر حال با یک بازی نقش‌آفرینی طرف نیستیم از این روی در همین حد از توانایی شخصی‌سازی و ارتقا موجب افزوده شدن به انگیزه مخاطب برای پیشرفت در بازی می‌شوند. از همه این‌ها گذشته نقطه تمرکز اصلی بازی به طبع مبارزات فضایی است. مبارزات بازی در یک کلام بسیار هیجان‌انگیز و نفس‌گیر هستند. بازی Chorus به کمک قدرت‌های ماورایی که شخصیت اصلی به تدریج به دست می‌آورد نوع کاملاً جدیدی از نبردهای فضایی را طرح ریزی کرده است. مثلاً اینکه نظیر خیلی از بازی‌ها لازم نیست به دنبال سفینه‌های دشمن به دور خودتان بچرخید، اینجا تنها با یک دکمه به پشت سر دشمنتان تلپورت می‌کنید و به تعقیبش می‌پردازید.
ترکیب کردن این قدرت‌های ویژه و مانورهای مختلفی که جنگنده شما در اختیارتان قرار می‌دهد نبردهای خیره کننده‌ای را رقم می‌زنند. البته بعضی از سفینه‌های دشمن کمی اعصاب خوردکن هستند به خصوص آن‌هایی که باید حین پرواز وارد محیط داخلی‌شان شوید، اما اگر بر قدرت‌های گفته شده مسلط شوید حتی از بین بردن آن جنگنده‌های متخاصم هم لذت خاص خودش را دارد. البته سفینه‌های دشمن خیلی متنوع نیستند و به راحتی می‌توانید بر عملکرد همه آنان آگاهی پیدا کنید.
بدترین بخش‌های بازی هم قسمت‌هایی هستند که بعضی مواقع به معابدی تنگ و تاریک می‌روید تا قدرت‌های ویژه نارا را کسب کنید. این بخش‌ها معمولاً با پیمایش محیط‌های بسته و پیچیده همراه است که کاملاً بر ضرباهنگ و آزادی عمل شما تأثیر منفی می‌گذارند؛ هرچند این مراحل زود تمام می‌شوند.بازی Chorus یک اثر AAA نیست و حتی به قیمت کامل یک بازی بزرگ بودجه به فروش نمی‌رسد و می‌توان آن را تنها با چهل دلار خریداری کرد. از این جهت برخی اشتباهات و ضعف‌های بازی قابل بخشش است. مثلاً اینکه بازی ایرادات فنی دارد به طوری که افت فریم و قطع شدن صداهای میان‌پرده‌ها به تعداد زیادی در بازی اتفاق می‌افتند.
از طرف دیگر با اینکه کلیت جهان بازی بسیار زیبا بوده و فضایی که در آن هستند حتی خیره کننده است، محدودیت زیادی در طراحی سفینه‌ها دیده می‌شود. خیلی از این سفینه‌ها بیشتر شبیه اسباب‌بازی هستند و اصلاً کیفیت جنگنده خود شما را ندارند. این محدودیت فقط در مدل جنگنده‌ها نیست بلکه سازنده‌ها در میان‌پرده‌های خوش ساخت بازی فقط از مدل شخصیت اصلی استفاده کرده‌اند چراکه مشخصاً بودجه استفاده از مدل‌ها و بازیگرهای دیگر را نداشته‌اند.
همان‌طور که گفته شد می‌توانیم همه این‌ها را به پای بودجه بازی بگذاریم اما به هر حال از یک چیز ساده و کم‌خرج مثل رابط کاربری بد بازی نمی‌توان گذشت. به طوری که شما برای پیدا کردن هر چیزی باید به کرات محیط را اسکن کرده یا از نقشه بهره ببرید. این ایراد بیشتر به ضعف سازنده در طراحی مربوط است تا محدودیت‌های مالی تولید. در یک جمع‌بندی مختصر باید بگوییم بازی Chorus به خاطر محتوای زیاد، اکشن نفس‌گیر، زیبایی و داستان جالبی که همه با هزینه‌ای پایین ارایه می‌شوند اثر قابل تقدیری است. امیدواریم اگر سازنده‌ها به سراغ نسخه‌ی دومی از بازی Chorus رفتند بودجه و امکانات بیشتری در اختیار داشته باشند.
بازی Chorus به خاطر محتوای زیاد، اکشن نفس‌گیر، زیبایی و داستان جالبی که همه با هزینه‌ای پایین ارایه می‌شوند اثر قابل تقدیری است.
فضاسازی چشم نواز
داستان جالب توجه
طراحی بد رابط کاربری
مراحل داخل معابد
