بازی Airborne kingdome برداشتی نسبتاً جدید از سبک شهرسازی است. در واقع از آنجا که اصل و اساس تمام بازی‌های شهرسازی شبیه هم است، سازنده‌ها تلاش کرده‌اند اثرشان حداقل از نظر فضاسازی مقداری از آثار هم ژانر خود متفاوت باشند.
همان‌طور که از نام بازی بر می‌آید اینجا شهرسازی در آسمان، هدف اصلی است. سال‌ها پیش شهری آسمانی با فناوری و فرهنگی غنی، سرزمین‌های زمین را تحت ثروت و عدالت خود متحد کرده بوده اما حالا این پادشاهی عظیم آسمانی از بین رفته و تمام یازده کشور بازی از یکدیگر جدا افتاده‌اند. شما موظف هستید دوباره شهر آسمانی را بازسازی کرده و حکومت‌های سطح زمین را که در سه ناحیه اصلی جای گرفته‌اند با یکدیگر متحد کنید.
داستان بازی چندان از آنچه یاد شد فراتر نمی‌رود. طبعاً آخر بازی هم که همه سرزمین‌ها را متحد کردید بازی تمام می‌شود. ای کاش حداقل مشخص می‌شد بالاخره چرا پادشاهی اولیه از بین رفته بوده است. به هر حال به دنبال داستان خاصی نباشید به خصوص که این عنصر در سایر بازی‌های شهرسازی هم معمولاً مورد اهمیت نیست.
روند اصلی بازی همان شهرسازی کلاسیک است. شما منابع جمع می‌کنید تا شهر خود را گسترش و بهبود دهید. طبعاً شاد و راضی نگه داشتن مردمی که کارهای شهر را انجام می‌دهند نیز مهم است. البته بازی در مورد این کارها سخت نمی‌گیرد. به طور کلی جمع کردن منابع خام و تبدیل آنان به مواد اولیه ساخت‌وساز یا سوخت، عمل پیچیده‌ای نیست. آدم‌ها هم اگر ناراضی شوند شما را ترک می‌کنند اما به محض این که آب و غذای کافی را تأمین کنید خودشان دوباره بر می‌گردند و به صورت خودکار به سراغ وظایف خود می‌روند.
یکی از عناصر منحصر به فرد بازی همین معلق بودن شهر شماست. البته به پرواز در آوردن شهر و سفر در سیاره زمین خیالی بازی کار سختی نیست و خیلی مدیریت بازی را متفاوت نمی‌کند. اما همین که با یک شهر ثابت طرف نیستید و می‌توانید به سرزمین‌های جدید سفر کنید در نوع خودش نفس تازه‌ای به این سبک می‌دمد. البته هرقدر هم که در پهنا یا ارتفاع شهر را گسترش دهید محیط آن به بزرگی شهر آسمانی بازی Bioshock نمی‌رسد.
زیبایی شهر بازی Airborne Kingdome به معماری شرقی خاص آن است که آدمی را به یاد معماری‌های دوره حکومت عثمانی می‌اندازد. همچنین موسیقی بازی نیز هماهنگ با فضایی خاورمیانه‌ای است. سازنده‌های حتی فونت انگلیسی نام بازی را با نوشتار عربی ترکیب کرده‌اند که این‌ها همه موجب می‌شوند بازی حال و هوای خاصی داشته باشد. شهرهای روی زمین هم از این قاعده مستثنی نیستند و ساختار جذابی دارند. اگرچه سایر بخش‌های زمین به طور کلی جزییات کمی داشته و در مجموع مناظر سطح زمین با این که می‌توانستند از نقاط قوت بازی باشند اصلاً خوب پرداخت نشده‌اند.
چیزی دیگری که بازی را کمی متفاوت می‌کند طی کردن سفری ماجراجویانه به سرزمین‌هایی است که باید آنان را با هم متحد کنید. این بخش به خودی خود وجودش ارزشمند است اما متأسفانه خیلی به آن پرداخته نشده. شما به هم کشوری که برسید باید کارهای تکراری یکسانی برای کمک‌رسانی به آنان انجام دهید تا به اتحاد شما در آیند.
آن‌ها معمولاً از شما منابع یا ساختمانی خاص را می‌خواهند تا کارشان راه بیفتد. اگر بازی مأموریت‌های متنوع‌تری داشت می‌توانست در نهایت تجربه بسیار بهتری باشد. ماموریت‌های فعلی زود تکراری می‌شود اگرچه زمان بازی هم اصلا طولانی نیست. به خصوص اگر از قابلیت گذر کردن سریع زمان استفاده کنید بازی نهایتاً شش ساعت به طول می‌انجامد که این اصلاً برای محصولی در این سبک مناسب نیست.
اگر از بازی‌های معمول سبک شهرسازی خسته شده‌اید و به دنبال اثری هستید که ظاهری بسیار متفاوت و اندک سازوکارهایی تازه داشته باشد بازی Airborne Kingdome به شما توصیه می‌شود؛ به خصوص که مخاطب ایرانی به راحتی می‌تواند با فضاسازی بازی ارتباط برقرار کند. البته آگاه باشید که این بازی در اصل برای رایانه‌های شخصی و استفاده از ماوس ساخته شده بوده و رابط کاربری آن روی کنسول‌ها به خصوص در زمینه کنترل دوربین خیلی کند و بدغلق است.
اگر از بازی‌های معمول سبک شهرسازی خسته شده‌اید و به دنبال اثری هستید که ظاهری بسیار متفاوت و اندک سازوکارهایی تازه داشته باشد بازی Airborne Kingdome به شما توصیه می‌شود
فضاسازی زیبای شرقی
رابط کاربری نیاز به ماوس دارد
