استار وارز (Star Wars) از بزرگ‌ترین فرنچایزهای دنیای سرگرمی است و پای آن به مدیوم‌های مختلفی باز شده. از فیلم و سریال گرفته تا کتاب و کتاب مصور و بازی‌های ویدیویی، شما می‌توانید رد پای استار وارز را در تمامی آن‌ها پیدا کنید. به واسطه تعدد و گوناگونی قابل توجه محصولات مرتبط با استار وارز، طبیعتا در میان آن‌ها نمونه‌های خوب و بد بسیاری پیدا می‌شود. برای چندین و چند سال حقوق استفاده از استار وارز در دنیای بازی در دست شرکت الکترونیک آرتس (Electronic Arts) بود و بازی‌های خوب و نه چندان خوب مختلفی بر اساس این مجموعه توسط این شرکت به بازار عرضه شد. در حالی که آن قرارداد دیگر وجود ندارد، یکی از آخرین عناوینی که EA بر اساس استار وارز به بازار عرضه کرد عنوان Star Wars Jedi: Fallen Order بود که به موفقیت‌های فراوانی رسید. این مسئله شانس مجددی به استودیوی ریسپاون (Respawn Entertainment) داد تا دنباله آن بازی را به بازار عرضه کنند. با بررسی این دنباله با نام Star Wars Jedi: Survivor همراه پیکسل آرتس باشید.
بزرگ‌ترین نقطه قوت فالن اوردر این بود که این بازی نه تنها یک استار وارز جذاب بلکه یک بازی اکشن – ماجرایی بسیار جذاب بود و حتی افرادی که تعلق خاطر خاصی هم به دنیای عظیم استار وارز نداشتند، می‌توانستند از آن بازی لذت ببرند. این به علت ساختار صحیح و جذاب این بازی بود و با توجه به این که حالا هم هسته اصلی بازی همان چیزی است که در فالن اوردر با آن روبرو بودیم، می‌توان گفت که سروایور در حقیقت یک فالن اوردرِ بزرگ‌تر و جذاب‌تر است که بهبودهایی را به خود دیده و در برخی زمینه‌ها (بله، بحث فنی) مشکلات بیشتری نسبت به نسخه قبلی به همراه دارد.
پنج سال از وقایع فالن اوردر گذشته و حالا کل کستیس قهرمان نسخه قبلی، همچنان در حال مبارزه با امپراتوری است. البته، این بار او با گروه جدیدی از دوستان‌اش همراه شده که خیلی هم زود و به واسطه مبارزه دوباره با «خواهر نهم» که از مبارزه قبلی‌اش با کستیس جان سالم به در برده، تعداد زیادی از آن‌ها کشته می‌شوند. همین مسئله باعث می‌شود تا کل کستیس دوباره به سراغ دوستان قدیمی‌اش برود و از آن‌ها برای ادامه مسیر مبارزه با امپراتوری کمک بگیرد. داستان بازی اگر چه تا حدودی همان حال و هوا و مسیر نسخه پیش را دنبال می‌کند، اما بدون شک به لطف وجود شخصیت‌های جانبی جالب‌تر و البته کل کستیسی که این بار پرداخت به مراتب بهتری نسبت به قبل دارد، توانسته گلیم خود را از آب بیرون بکشد و از لحاظ داستان و شخصیت‌پردازی با یک اثر بهتر نسبت به گذشته روبرو هستیم. روایت این بازی نسبت به گذشته تقویت شده و همراه شدن با سروایور کار بسیار راحت و لذت‌بخشی است. با وجود این که شاید خیلی هم انتظارش را نداشتیم، ولی سروایور از لحاظ داستان و روایت اثر منسجم‌تر و بهتری نسبت به فالن اوردر است و شاید بزرگ‌ترین غافل‌گیری این دنباله نسبت به اولین نسخه از فرنچایز خود همین امر باشد.
فالن اوردر گیم‌پلی فوق‌العاده‌ای داشت و شاید همین گیم‌پلی باعث شده بود تا از آن به عنوان یکی از بهترین بازی‌های استار وارز تا به امروز یاد شود. این بازی اکشن – ماجرایی با الهام‌گیری از عناوینی نظیر Assassin’s Creed و حتی Dark Souls توانسته بود مخلوطی از مبارزات، کاوش در محیط‌ها و المان‌های نقش‌آفرینی نظیر درخت ارتقای مهارت‌ها را به گیمرها ارائه دهد و این ارائه به قدری جذاب بود که فالن اوردر طرفداران زیادی بین گیمرها و حتی عاشقان استار وارز که خیلی به بازی‌های مربوط به این فرنچایز علاقه نداشتند، پیدا کرد. دست زدن به ترکیب برنده کار عاقلانه‌ای نیست و ریسپاون هم با مدنظر قرار دادن این مسئله، صرفا اقدام به گسترده‌تر کردن گیم‌پلی نسخه پیشین و ایجاد برخی تغییرات و بهبودهای ریز اما ملموس کرده که باعث شده تا سروایور ضمن وفاداری به سنت‌های ایجاد شده در نسخه قبلی، هویت مستقل خود را هم پیدا کند و در این زمینه هم نسبت به قبل پیشرفت‌هایی به خود ببیند.
مبارزات کماکان بر پایه استفاده از لایت‌سیبر کل کستیس بنا شده‌اند، اما حالا ۵ حالت مختلف برای گرفتن این لایت‌سیبر وجود دارد که هر کدام نقاط ضعف و قوت خود را دارد و بسته به شرایط و موقعیتی که در آن قرار دارید، باید از حالت‌های مختلفی استفاده کنید. همین مسئله عمق خوبی به مبارزات بازی داده و به جرئت می‌توان گفت که مبارزات جدای سروایور جذاب‌تر و عمیق‌تر از مبارزات فالن اوردر به نظر می‌رسند. قدرت‌های مبتنی بر فورس نیز حالا رنگ و بوی تازه‌تری به خود گرفته‌اند و حتی یک قابلیت جدید هم بر این اساس به کل کستیس تعلق گرفته است. درخت مهارت‌ها هر چقدر که در فالن اوردر وسیع بود، اینجا وسیع‌تر شده و به خوبی آن لایه نقش‌آفرینی بازی برای گیمرها خودنمایی می‌کند. حالا زمان بیشتری نیاز است تا به انتخاب مهارت‌های جدید از درخت مهارت‌ها فکر کنید تا بهترین و مناسب‌ترین مهارت را برگزینید.
در راستای گسترده‌تر شدن تقریبا همه‌چیز نسبت به نسخه پیشین، حالا با محیط‌های بزرگ‌تر، تعاملی‌تر و شلوغ‌تر از قبل طرف هستیم و این باعث شده تا ادیسه فضایی کل کستیس از همیشه عظیم‌تر باشد. افزایش تعداد شخصیت‌های غیرقابل‌بازی یا همان NPCها باعث شده تا بازی رنگ و بوی واقعی‌تر و جالب‌تری به خود بگیرد و از طرف دیگر، حالا دسترسی از محل فرود مانتیس به نقاط مختلف هر منطقه بهتر است چرا که در نقاطی دسترس‌پذیرتر و مرکزی‌تر شاهد فرود آمدن سفینه شخصیت اصلی هستیم. حتی قابلیت Fast Travel هم خوشبختانه به بازی اضافه شده و دیگر برای جابجایی در نقاط مختلف هر سیاره نیازی به طی کردن کل مسیر با پای پیاده نیست و این خود شاید یکی از بزرگ‌ترین پیشرفت‌های بازی نسبت به فالن اوردر باشد!
حتی ریسپاون یک قدم فراتر رفته و در زمینه شخصی‌سازی هم بازی را با بهبودهای بسیاری نسبت به نسخه قبلی مواجه کرده است. حالا می‌توان خیلی چیزها را اعم از لباس کل کستیس (به صورت کامل) شخصی‌سازی کرد و برای افرادی که به مقوله شخصی‌سازی در بازی‌ها علاقه دارند، امکانات قابل‌توجهی در این زمینه داده می‌شود. در واقع، حتی بخش‌هایی که در بازی‌های تک‌نفره کمتر به آن توجه می‌شود، مثل همین شخصی‌سازی، از دید سازندگان به دور نمانده و آن‌ها تمام تلاش خود را به کار بسته‌اند تا در هر زمینه‌ای که ممکن بوده، بازی را بزرگ‌تر و چشم‌گیرتر از قبل کنند.
متاسفانه، هر چقدر بازی از لحاظ داستانی و گیم‌پلی نسبت به گذشته پیشرفت کرده، از نظر گرافیکی یک افتضاح مطلق است. نه این که گرافیک فنی یا هنری بازی بد باشد، بلکه این عملکرد بازی است که باعث شده تا هر چه سازندگان رشته کرده بودند، پنبه شود و با یک بازی بسیار ضعیف از منظر بهینه‌سازی و اجرا طرف هستیم. شاید سروایور جزو اولین عناوین نسل نهمی باشد که ترجیح دادم آن را روی حالت سی فریم بر ثانیه تجربه کنم چرا که افت فریم‌های آزاردهنده و پی در پی در حالت شصت فریم بازی، باعث شده تا رسما با یک بازی ناپایدار مواجه باشیم. بازی پر از باگ‌ها و گلیچ‌های مختلف است و تقریبا غیرممکن است که در طول تجربه سروایور، به مشکلات فنی مختلف برنخورید. این در حالی است که گرافیک بازی برای یک عنوان تماما نسل نهمی خیلی هم عجیب و غریب و پیشرو نیست و حتی همین حالا عناوینی در بازار وجود دارند که علی‌رغم داشتن گرافیک بهتر، عملکرد بسیار پایدارتر و مطلوب‌تری نیز دارند. این مشکلات فنی ضربه مهلکی به سروایور زده‌اند و یک‌تنه این بازی را از یک عنوان عالی تبدیل به یک عنوان خیلی خوب کرده‌اند. خوشبختانه از لحاظ موسیقی و صداگذاری، با یک بازی بسیار خوب طرف هستیم که هم به خوبی به عنوان یک محصول جدید در دنیای استار وارز خود را نشان می‌دهد و هم در میان بازی‌های سال ۲۰۲۳ عملکرد خوبی را از خود به جای می‌گذارد.
استار وارز جدای سروایور، یک دنباله شایسته بر یکی از بازی‌های دوست‌داشتنی سال ۲۰۱۹ است. اگر فالن اوردر را یکی از بهترین استار وارزهای ساخته شده تا امروز بدانیم، باید گفت که دنباله آن یعنی استار وارز جدای سروایور نیز یکی از بهترین بازی‌های استار وارز است و این عنوان از جنبه‌های مختلف، یعنی تقریبا در هر زمینه‌ای که فکرش را بکنید، نسبت به فالن اوردر بازی بهتری به حساب می‌آید. متاسفانه مشکلات فنی مختلف باعث شده تا این بازی نتواند خود را به آن گونه که شایسته است به مخاطبان معرفی کند اما به هر حال، اگر از هواداران استار وارز هستید یا به تجربه یک بازی اکشن – ماجرایی دلچسب با گیم‌پلی و داستان خوب علاقه دارید، به هیچ وجه نباید از تجربه این عنوان غافل شوید.
استار وارز جدای سروایور، یک دنباله شایسته بر یکی از بازی‌های دوست‌داشتنی سال ۲۰۱۹ است. اگر فالن اوردر را یکی از بهترین استار وارزهای ساخته شده تا امروز بدانیم، باید گفت که دنباله آن یعنی استار وارز جدای سروایور نیز یکی از بهترین بازی‌های استار وارز است و این عنوان از جنبه‌های مختلف، یعنی تقریبا در هر زمینه‌ای که فکرش را بکنید، نسبت به فالن اوردر بازی بهتری به حساب می‌آید. متاسفانه مشکلات فنی مختلف باعث شده تا این بازی نتواند خود را به آن گونه که شایسته است به مخاطبان معرفی کند اما به هر حال، اگر از هواداران استار وارز هستید یا به تجربه یک بازی اکشن - ماجرایی دلچسب با گیم‌پلی و داستان خوب علاقه دارید، به هیچ وجه نباید از تجربه این عنوان غافل شوید.
گیم‌پلی هیجان‌انگیز و بهبودیافته نسبت به قبل
گسترده‌تر شدن محیط‌ها
موسیقی و صداگذاری خوب
