برای ما ایرانی‌ها، فرنچایز Prince of Persia یا همان شاهزاده پارس از آن سری بازی‌های خاطره‌انگیز و دوست‌داشتنی است. فارغ از بحث کیفی نسخه‌های مختلف این فرنچایز – که فراز و نشیب‌های خاص خود را در طول سالیان تجربه کرده – بیشتر ارادت ایرانی‌ها به پرنس آو پرشیا، به خاطر رگ و ریشه ایرانی آن است. مگر چند بازی در دنیای بازی‌های ویدیویی متولد شده که درباره مرز و بوم ما باشد؟ خصوصا، برهه‌ای تاریخی از آن که خود ما هم همیشه سعی در معرفی آن به جهانیان داشته‌ایم. جواب این است که بر خلاف برخی از کشورها، فرهنگ و تاریخ ایران چندان دست‌مایه بازی‌های ویدیویی نبوده و وقتی یک سری بازی آن هم با این حد و اندازه دست روی ایران به عنوان بستر داستانی خود می‌گذارد، ناخودآگاه برای ما ارزش ویژهای پیدا می‌کند. تصمیمات یوبی‌سافت در قبال برخی از فرنچایزهای خود، از جمله همین پرنس آو پرشیا، باعث شده بود تا سال‌ها خبری از آن نشنویم. حالا Prince of Persia: The Lost Crown بعد از گذشت حدود ۱۴ سال از عرضه نسخه قبلی با پسوند The Forgotten Sands پا به میدان گذاشته و تغییرات زیادی را هم در این سری ایجاد کرده. از قبل از عرضه بازی، مشخص شده بود که The Lost Crown برای مخاطبان فارسی‌زبان به طور کامل بومی‌سازی شده و دارای دوبله و زیرنویس فارسی است. خود این مسئله به تنهایی می‌تواند این عنوان را به یک تجربه واجب برای ایرانی‌ها تبدیل کند، ولی فارغ از این مسئله، آیا نسخه جدید پرنس آو پرشیا واقعا بازی ویژهای است؟ در بررسی بازی Prince of Persia: The Lost Crown به این موضوع خواهیم پرداخت، پس همراه پیکسل آرتس باشید.
با این که پرنس آو پرشیا را به عنوان یکی از سردمداران اکشن – ماجرایی‌های سوم‌شخص می‌شناسیم، ولی لاست کرون با یک تغییر مسیر ناگهانی، در یک ژانر کاملا جدید توسعه پیدا کرده است. لاست کرون یک مترویدوینیای ۲.۵ بعدی است و حتی شخصیت اصلی آن هم پرنسی که به یاد داریم نیست. این بار، گیمرها هدایت سارگون را برعهده می‌گیرند، سربازی دلیر از گارد جاویدان. از همین جا می‌توان متوجه شد که توجه سازندگان به تاریخ ایران باستان و حقایق به جا مانده از آن و افسانه‌های روایت شده، بی‌نظیر بوده است. سارگون، در کنار چندین دوستش، بهترین سربازان ایرانی هستند و به نوعی برگ برنده ارتش ایران در جنگ‌ها به شمار می‌روند. بعد از یک جنگ سهمگین که با ورود این گارد جاویدان به نفع ایران پایان می‌یابد، نوبت به جشن و پایکوبی در قصر سلطنتی می‌رسد، جایی که سارگون هم با ملکه و هم با شاهزاده غسان، دیدار می‌کند. با این حال، در میانه عیش و نوش سارگون و یاران، آناهیتا، که به نوعی نقش مرشد سارگون را نیز ایفا می‌کند، شاهزاده غسان را می‌رباید.
این مسئله منجر به رفتن گارد جاویدان به سمت کوه قاف می‌شود، جایی که گمان می‌رود آناهیتا به آن گریخته باشد. با سفر به کوه قاف، سارگون درمی‌یابد که همه‌چیز به آن سادگی که فکر می‌کرده نیست و دسیسه‌های مختلفی از سمت افرادی که فکرش را هم نمی‌کند، برای تصاحب تاج و تحت وجود داشته است. این مسئله، باعث می‌شود تا سارگون ضمن تلاش برای نجات شاهزاده، دشمنانی پیدا کند که تصورش را هم نمی‌کرد. خط داستانی بازی به خوبی مخاطب را با خود همراه می‌کند، چرا که پیچ و خم‌های مختلف آن که گاهی غیرمنتظره‌اند، حسابی داستان بازی را پر آب و تاب کرده‌اند. روایت بازی با این که تکیه زیادی بر کات‌سین‌ها ندارد، ولی جذاب است و در طی این ماجراجویی چند ده ساعته، بارها شما را به وجد می‌آورد. البته، شخصیت‌پردازی برخی از شخصیت‌های مکمل آن‌طور که باید و شاید خوب نیست و با وجود این که در بین آن‌ها شخصیت‌های جالب و دوست‌داشتنی هم وجود دارد، ولی در کل، به شخصیت‌های مکمل بازی به خوبی پرداخته نشده است.
در این میان، باید به این نکته اشاره کرد که لاست کرون به طور کامل برای مخاطبان فارسی‌زبان، بومی‌سازی شده است. این یعنی تمام متون بازی به زبان فارسی هستند و صداگذاری شخصیت‌ها هم به زبان فارسی صورت گرفته است. کیفیت صداگذاری بازی در یک کلام، محشر است. شما صداهایی را خواهید شنید که برایتان آشنا هستند و این یعنی آن‌ها سابقه بسیار درخشانی در زمینه صداپیشگی دارند. عموما صداپیشه‌ها در صدا و سیما سابقه دارند و به همین جهت، به کیفیت کار آن‌ها کوچک‌ترین ایرادی وارد نیست. این دوبله شدن بازی به زبان فارسی اتفاقی بسیار ویژه است و باعث شده تا داستان بازی هم به شکل معرکه‌ای به دل ما ایرانی‌ها بشیند. روایت شدن بازی در کوه قاف، شخصیت‌هایی فارسی‌زبان، دنیایی که پر از المان‌های مرتبط با تاریخ و فرهنگ ایرانی است و متونی که همگی به زبان فارسی هستند، همگی باعث می‌شوند تا غرق شدن گیمر ایرانی در این بازی امری اجتناب‌ناپذیر باشد. موسیقی‌های بازی نیز با آلات موسیقی سنتی ایرانی نواخته شده و از این حیث، بازی عملکرد شگفت‌انگیزی دارد. ذوق به کار رفته در توسعه بازی، در تک تک جوانح آن قابل مشاهده است. موسیقی‌های سنتی ایرانی که در پس‌زمینه شنیده می‌شوند، به خوبی به شما حس و حال حضور در یکی از کوه‌های افسانه‌ای ایران را می‌دهد و در فضاسازی بسیار خوب بازی، نقش موثری را ایفا می‌کند.
لازم به ذکر است که این بررسی، بر اساس تجربه نسخه فارسی لاست کرون صورت گرفته و بومی‌سازی این بازی به زبان فارسی از جمله نقاط قوت آن به شمار می‌آید. توجه سازندگان به بحث ترجمه متون فوق‌العاده بوده و حتی دستور نگارش زبان فارسی نیز تا سطح بسیار خوبی در این بازی رعایت شده است. در معدود مواقعی، ممکن است این حس را داشته باشید که بازی از زبانی دیگر به فارسی آورده شده، ولی چنین لحظاتی در بازی بسیار انگشت‌شمار هستند و به هیچ وجه باعث پرت شدن حواس شما نمی‌شوند. جالب است بدانید که راهنماهای بازی نیز تماما به زبان فارسی هستند و به همین خاطر، تمام گیمرهای ایرانی می‌تونند به راحتی با زیر و بم بازی آشنا شده و از قابلیت‌های مختلف بازی به خوبی استفاده کنند. در بازی شما کتیبه‌های مختلفی را پیدا می‌کنید که ضمن بسط دادن دنیای بازی، برایتان یادآور بسیاری از سنن و رسوم ایران باستان هستند. تجربه لاست کرون برای گیمرهای ایرانی، واجب است، حتی اگر علاقه‌ای به این سبک نداشته باشند چرا که هیچ‌گاه در بازی‌های ویدیویی، تا به این اندازه به کشور ما پرداخته نشده است. امیدواریم که با استقبال مخاطبان فارسی‌زبان از این بازی، شرکت‌های دیگر هم به فکر اضافه کردن زبان فارسی به لیست زبان‌های تحت پوشش خود کنند و بیش از پیش شاهد این اتفاقات دوست‌داشتنی باشیم.
گفتیم که لاست کرون یک مترویدوینیای ۲.۵ بعدی است. استانداردها و المان‌های بازی‌های این سبک، همگی به شکلی کم‌نظیر در این عنوان هم پیاده‌سازی شده است. در طول سفرتان به کوه قاف، بارها به مسیرهای مسدودی برمی‌خورید که بعدا و پس از پیشروی بیشتر در بازی، می‌توانید به سراغ آن‌ها بیایید. نقشه بازی به شکل هنرمندانه‌ای در هم تنیده شده و با پیدا کردن میان‌برها، می‌توانید راحت‌تر به مسیرهای مختلف دسترسی داشته باشید. لاست کرون مثل تمام مترویدوینیاهای درجه یک، حس کنجکاوی شما را برمی‌انگیزد، به آزمون و خطا و ریسک کردن تشویق‌تان می‌کند و اگر مهارت خود را ثابت کنید، به شما پاداش نیز می‌دهد. یکی از نکات جالب بازی این است که می‌توانید نمایان‌گرهای نقشه که برای کمک به شما در راستای پیدا کردن اهداف هر مرحله به کار می‌آیند را به طور کامل غیرفعال کنید و به طور کامل بر اساس قدرت استنباط خود بازی را پیگیری کنید. البته که این قابلیت قابل خاموش کردن است و اگر جایی در بازی گیر کردید، تجربه مترویدوینیاهای زیادی را ندارید یا به هر نحوی، علاقه‌ای به این چالش ندارید، می‌توانید با خاموش کردن آن، روی نقشه کوه قاف ببینید که باید به کجا بروید. بازی به قول سازندگان آن به شکلی دسترس‌پذیر طراحی شده؛ این یعنی حتی در بازی امکان انتخاب درجه سختی را نیز خواهید داشت تا بتوانید بهتر بازی را جلو ببرید. به صورت کلی لاست کرون یک بازی چالش‌برانگیز است، اما تلاش سازندگان برای این که عموم گیمرها بتوانند از این بازی جذاب لذت ببرند، واقعا تحسین‌برانگیز است. حتی امکانات دسترس‌پذیری بازی نیز مثل تمام بازی‌های یوبی‌سافت در حد اعلی قرار دارد.
اگرچه گفتیم که بازی نسبت به نسخه‌های اخیر مجموعه (که خیلی هم جدید نیستند) سبک و سیاق جدیدی را برای خود برگزیده، ولی کماکان المان‌های آشنای پرنس آو پرشیا را در این بازی نیز می‌توانیم بیابیم. اول از هر چیز باید به بحث سکوبازی یا همان پلتفرمینگ اشاره کرد. پلتفرمینگ در لاست کرون پیچیدگی‌های خاص خود را دارد و اگرچه بازی از لحاظ سیستم کنترل عملکرد مناسبی دارد، ولی کماکان چالش‌برانگیز به حساب می‌آید. مبارزه با دشمنان مختلف، از انسان‌ها گرفته تا موجودات عجیب‌الخلقه، پای ثابت نسخه‌های مختلف پرنس آو پرشیا بوده‌اند و در لاست کرون هم شاهد حضور مجدد آن هستیم. با این حال، المان‌های مترویدوینیا نیز در بازی نقش مهمی ایفا می‌کنند. به جز مسیر اصلی که برای طی کردن ماموریت‌های داستانی باید آن‌ها را طی کنید، سرک کشیدن به گوشه و کنار نقشه باعث می‌شود تا با شخصیت‌های دیگری نیز مواجه شوید که هر کدام، داستان خود را دارند و ممکن است به شما ماموریت‌های فرعی واگذار کنند.
در پناهگاه، که به نوعی نقش همان منطقه امن بازی را ایفا می‌کند، شما می‌توانید از دست‌فروش آیتم‌های مدنظر خود را خریداری کنید. از سمت دیگر، شما امکان ارتقای سلاح‌ها یا طلسم‌های خود را نیز نزد آهنگر خواهید داشت. طلسم‌ها، می‌توانند به شما کمک کنند تا به نیروها و قابلیت‌های خاصی دسترسی پیدا کنید. شما می‌توانید با پیشروی در بازی، تعداد طلسم‌های همزمان فعال خود را افزایش دهید. طبیعتا نحوه استفاده از این طلسم‌ها به خود شما برمی‌گردد و بر اساس سلیقه و سبک بازی خود، می‌توانید آن‌ها را تغییر دهید. با کند و کاو در محیط‌های بازی، می‌توانید طلسم‌های جدید و قدرتمندی پیدا کنید که کار را برای پیشروی شما در بازی راحت‌تر خواهد کرد، پس، کاوش در بازی را همواره باید به عنوان یک گزینه پربازده مدنظر قرار داد. عناصر سبک مترویدوینیا به بهترین شکل ممکن در دل لاست کرون گنجانده شده‌اند و حتی برای طرفداران سخت‌گیر و دوآتشه این سبک نیز، جدیدترین بازی یوبی‌سافت یک تجربه مطلوب را با خود به همراه می‌آورد.
تنوع محیط‌های لاست کرون واقعا شگفت‌انگیز است. از جنگل‌های هیرکانی شرق کوه قاف گرفته تا مکان‌های زیرزمینی و شهر دزدان دریایی، همگی هم از لحاظ بصری و هم از لحاظ مواردی نظیر دشمنان، تله‌ها و … به اندازه کافی منحصر به فرد هستند و باعث می‌شوند شما در طول ماجراجویی نسبتا طولانی خود، احساس تکراری بودن نداشته باشید. این لوکیشن‌ها به شکل هنرمندانه‌ای به هم وصل شده‌اند و جابجایی بین آن‌ها هم به لطف وجود امکان سفر سریع یا همان Fast Travel، چندان کار سختی نیست. تنوع دشمنان نیز به همان نسبت لوکیشن‌ها، بالاست و مبارزه با هر کدام هم استراتژی خاص خود و در برخی مواقع، صبر و حوصله را می‌طلبد. بازی حتی از لحاظ باس فایت‌ها هم عملکرد بسیار خوبی دارد و باس فایت‌های بازی می‌توانند ضمن چالش‌برانگیز بودن، باعث سر رفتن حوصله شما نشوند. در این بین نباید سخنی از طراحی مراحل استادانه بازی به میان نیاورد. مراحل بازی همگی، از اصلی‌ها گرفته تا فرعی‌ها، بسیار خوب طراحی شده‌اند و پتانسیل بالایی برای سرگرم کردن شما به مدت طولانی دارند.
لاست کرون یک مترویدوینیای ۲.۵ بعدی است، اما این به معنای عدم زیبایی بازی از لحاظ بصری نیست. بازی طراحی هنری بسیار خوبی دارد و همین طراحی هنری که به زیبایی کوه قاف را در ایران باستان به تصویر می‌کشد، جزو نقاط قوت آن به حساب می‌آید. بازی از لحاظ فنی طبیعتا مرزها را جابجا نمی‌کند، اما آن‌قدری جذاب و دلربا است که جزو بازی‌های چشم‌نواز چند وقت اخیر لقب بگیرد. از سمت دیگر، نرخ فریم بازی روی ۶۰ قفل است و همین باعث شده تا یک تجربه روان انتظار شما را بکشد. البته، باید به باگ‌های بازی هم اشاره کرد که گاهی اوقات می‌توانند تجربه شما را مختل کنند. مثلا، در هنگام ملاقات با یکی از شخصیت‌های فرعی بازی، دوربین بازی نیز بعد از اتمام گفتگو قفل می‌شد و حتی با بارگذاری مجدد بازی و ملاقات دوباره با آن شخصیت، باز هم این اتفاق رخ داد! در مقایسه با دیگر بازی‌های یوبی‌سافت، بازی عملکرد فنی مناسبی دارد و حتی باگ‌های آن نیز کمتر است ولی به هر حال، اگر به چنین باگ‌هایی برخوردید تعجب نکنید.
باید گفت که Prince of Persia: The Lost Crown یکی از شایسته‌ترین بازی‌های یوبی‌سافت در چند سال اخیر و یک شروع کم‌نظیر برای دنیای بازی‌های ویدیویی در سال ۲۰۲۴ است. این بازی با وام گرفتن المان‌های سبک مترویدوینیا، یک تجربه شگفت‌انگیز در ایران باستان را برای گیمرها فراهم کرده است. بازی به خوبی از عناصر تاریخ و فرهنگ ایران باستان برای خلق یک اتمسفر گیرا استفاده می‌کند و با بومی‌سازی مثال‌زدنی خود، باعث می‌شود تا نهایت لذت را از ماجراجویی پرپیچ و خم و طولانی خود در کوه قاف ببرید. Prince of Persia: The Lost Crown صرفا یک بازی خوب نیست، بلکه یک اثر شگفت‌انگیز است و تجربه آن را می‌توان به هر کسی توصیه کرد.
باید گفت که Prince of Persia: The Lost Crown یکی از شایسته‌ترین بازی‌های یوبی‌سافت در چند سال اخیر و یک شروع کم‌نظیر برای دنیای بازی‌های ویدیویی در سال ۲۰۲۴ است. این بازی با وام گرفتن المان‌های سبک مترویدوینیا، یک تجربه شگفت‌انگیز در ایران باستان را برای گیمرها فراهم کرده است. بازی به خوبی از عناصر تاریخ و فرهنگ ایران باستان برای خلق یک اتمسفر گیرا استفاده می‌کند و با بومی‌سازی مثال‌زدنی خود، باعث می‌شود تا نهایت لذت را از ماجراجویی پرپیچ و خم و طولانی خود در کوه قاف ببرید. Prince of Persia: The Lost Crown صرفا یک بازی خوب نیست، بلکه یک اثر شگفت‌انگیز است و تجربه آن را می‌توان به هر کسی توصیه کرد.
دوبله فارسی محشر و موسیقی‌های شنیدنی
استفاده بسیار خوب از المان‌های مترویدوینیا
طراحی هنری چشم‌نواز
طراحی محیط درجه یک
محتوای زیاد در کنار قیمت مناسب
باگ‌ها
