اگر از هواداران بازی‌های ژاپنی بپرسید، کمتر کسی را پیدا می‌کنید که نام Goichi Suda، ملقب به Suda51 را نشنیده باشد. سازنده‌ای بسیار خاص که عناوین دوست داشتنی اما عجیبی چون Shadows of the Damned ،Kller7 ،Fatal Frame ،Lollipop Chainsaw و Killer is Dead را در کارنامه خود دارد. در میان عناوین ساخته شده توسط Suda51 شاید به جرات بتوان گفت شناخته شده‌ترین اثر او مجموعه بازی‌های No More Heroes است. عناوینی که روایت‌گر داستان یک آدمکش حرفه‌ای اوتاکو به نام Travis Touchdown و تبدیل شدن او به بهترین قاتل دنیا هستند.
پس از گذشت ۹ سال از عرضه No More Heroes 2 و بیش از یک دهه از آخرین باری که Suda51 کارگردانی یک عنوان را برعهده داشته، حال بار دیگر این سازنده معروف با کارگردانی Travis Strikes Again: No More Heroes بخش تازه‌ای از زندگی تراویس تاچدان را به تصویر می‌کشد.
نمی‌توان از گذشته فرار کرد
داستان کلی Travis Strikes Again در مورد انتقام گرفتن یکی از شخصیت‌های No More Heroes به نام بدمن، از تراویس است. تراویس در نسخه اول No More Heroes برای بدست آوردن جایگاه برترین آدمکش حرفه‌ای، با ۱۰ قاتل برتر اتحادیه قاتلین مبارزه کرده و آن‌ها را به قتل رساند. بدگرل دختر بدمن یکی از آدمکش‌های کشته شده توسط تراویس در آن نسخه بود. هرچند پس از وقایع نسخه دوم بازی و منحل شدن اتحادیه قاتلین به دست تراویس، وی از رفتار و زندگی گذشته خود پشیمان شده و جامعه را ترک کرده است. Travis Strikes Again با پیدا کردن مکان زندگی تراویس توسط بدمن و مبارزه این دو در ماشین کاروان تراویس آغاز می‌شود. در حین مبارزه، کنسول بازی مخصوص تراویس این دو را درون خود کشیده و حال آن‌ها باید در بازی‌های مختلف این کنسول پیروز شوند.
از اینجا به بعد روند کلی Travis Strikes Again مشخص می‌شود. پیدا کردن عناوین مختلف ساخته شده برای این کنسول مخصوص، پیروزی در آن‌ها و کشف دلیل اصلی ساخت این کنسول و حقیقت پشت آن. در واقع این بهانه‌ای برای سازندگان بوده تا تراویس را به دنیاهای مختلف عناوین مستقل معروف برده، که در بازی با کمی تغییر شبیه‌سازی شده‌اند. در حالی که این ایده بر روی کاغذ بسیار جذاب و تازه به نظر می‌رسد، متاسفانه اجرای آن در عمل آنچنان جالب نیست.
استایل گرافیکی و موسیقی زیبای بازی شما را مسحور خواهند کرد
بگذارید با اولین چیزی که به هنگام شروع بازی متوجه آن می‌شوید شروع کنیم، طراحی هنری. بازی از استایل گرافیکی و طراحی هنری زیبا و چشم‌نوازی برخوردار است. هر دنیا به زیبایی طراحی شده و رنگ‌بندی و استایل مخصوص خود را دارد. حتی در بعضی دنیاها طراحی گرافیکی بازی کاملا تغییر کرده تا شبیه‌سازی دقیقی از دنیای الهام گرفته شده را برای بازیکنان به تصویر بکشد. استایل گرافیکی تنها چیزی نیست که به صورت خاصی برای هر دنیا طراحی شده است. موسیقی ساخته شده برای هر دنیا نیز یکی از بهترین بخش‌های این عنوان بوده که به زیبایی حس بازی کردن عناوین قدیمی و کلاسیک را برای بازیکنان شبیه‌سازی می‌کند.
در کنار موسیقی و استایل گرافیکی بازی، یکی دیگر از بخش‌های که مطمئنا شما را جذب کرده و پای بازی نگه می‌دارد تعامل میان شخصیت‌ها و دیالوگ‌های بازی است. داستان بازی با وجود پیچیده و گاها غیرمعقول بودنش، به دلیل دیالوگ‌های دوست داشتنی و شوخی‌های تراویس و سایر شخصیت‌های بازی تا انتها شما را علاقمند نگه داشته و خیلی اوقات لبخند را بر لبان شما می‌آورد. از شوخی‌های مختلف با صنعت بازی و بازیکنان تا اشاراتی به نسخه‌های بعدی بازی‌های Suda51، دیالوگ‌های بازی یکی از جذاب‌ترین بخش‌های Travis Strikes Again هستند.
تکرار، تکرار و تکرار
متاسفانه نکات مثبت بازی در همین بخش‌ها خلاصه می‌شوند. گیم‌پلی Travis Strikes Again در اکثر مراحل به صورت اکشن بوده و از زاویه دوربین ایزومتریک دنبال می‌شود. شما یک دکمه برای ضربه ساده، یک دکمه برای ضربه قدرتی و چهار دکمه برای استفاده از توانایی‌های مخصوص داشته که می‌توانید با پیدا کردن Skill Chip در بازی آن‌ها را بدست آورید. با وجود داشتن توانایی‌های مختلف متاسفانه مبارزات عمق کافی را نداشته و خیلی زود تکراری می‌شوند. طراحی تکراری دشمن‌ها و عدم تنوع در گیم‌پلی بازی نیز کمک زیادی به این بخش نمی‌کنند. در بعضی مبارزات شلوغ‌تر تفکیک دشمنان از یکدیگر دشوار بوده که بیش از پیش باعث عصبانیت شما خواهند شد.
ورای مبارزات نیز گیم‌پلی بازی آنچنان جذاب نیست. بازی دارای بخش‌های پازل و پلتفرمینگ نیز بوده اما هر یک از آن‌ها هم مشکلات خاص خود را دارند. پازل‌های بازی با وجود آنکه ابتدا جذابیت خود را داشته، به دلیل اضافه شدن مکانیزم‌های بیهوده در دنباله بازی بیشتر باعث آزار بازیکنان می‌شوند. به عنوان مثال در یکی از دنیاهای بازی پس از حل کردن چندین پازل، روح‌های غیرقابل کشتنی در محیط ظاهر می‌شوند که در صورت برخورد با تراویس جان او را می‌گیرند. یا مکانیزم‌های بخش پلتفرمینگ به خوبی برای بازیکن توضیح داده نشده و با کنترل‌های نه چندان مناسب بازی برای پرش و جابجایی در محیط، می‌توانند باعث آزردگی شما شوند.
پتانسیل از دست رفته
محیط‌های بازی در هر دنیا دارای بخش‌های مخفی و راه‌های مختلفی بوده که در صورت پیدا کردن آن‌ها بازی شما را با دادن سکه، لباس و موارد دیگر تشویق خواهد کرد. شما می‌توانید از این سکه‌ها برای خریدن لباس‌های مختلفی از عناوین مستقل معروف استفاده نموده و تراویس را بدین صورت شخصی‌سازی کنید. متاسفانه بازی حتی در این بخش نیز عملکرد ضعیفی داشته و بعضا پیدا کردن یک راه مخفی شما را به صورت کلی از مسیر اصلی بازی جدا کرده و مجبور می‌شوید دوباره یک بخش از بازی را تکرار نمایید. این موضوع خصوصا زمانی اعصاب خوردکن می‌شود که بازی از شما می‌خواهد در مسیرهای مشابه، یک آیتم تکراری را بارها و بارها پشت سر هم پیدا کرده تا در داستان پیشروی کنید.
همانطور که پیش از این ذکر کردیم، ایده رفتن به دنیاهای مختلف بر روی کاغذ ایده بسیار خوبی بوده، اما متاسفانه بازی نمی‌تواند از پتانسیل آن به خوبی استفاده کند. با وجود رفتن به دنیاهای مختلف، گیم‌پلی بازی به ندرت از مبارزات تکراری و خسته کننده‌اش جدا شده و تنها این مبارزات را از زوایای مختلف برای شما به تصویر می‌کشد. بازی فقط در یک دنیا تغییر محسوسی در گیم‌پلی ایجاد کرده که آن نیز با وجود تازگی بسیار کوتاه است.
تعامل جذاب شخصیت‌ها و بازی دو نفره
پس از اتمام هر دنیا، تراویس به دنبال بازی بعدی برای برای کنسول خود گشته که در این بخش‌ها روایت داستان به صورت رمان‌های تصویری و بازی‌های ادونچر قدیمی است. برخلاف انتظار اولیه، این بخش‌ها بسیار جذاب از آب در آمده و با تلفیق گرافیک و موسیقی کلاسیک، شما را کاملا مجذوب خود خواهند کرد. تعامل و دیالوگ‌های شخصیت‌ها نیز یکی از نکات بسیار خوب در این بخش‌ها هستند.
Travis Strikes Again همچنین دارای قابلیت بازی دو نفره نیز بوده که در آن بازیکنان می‌توانند به صورت محلی با استفاده از دو دسته با یکدیگر در مراحل مختلف بازی کنند. هرچند سیستم Level up کردن شخصیت‌ها در بازی کمی به بازی دو نفره لطمه وارد می‌نماید. شما با پیشروی در بازی XP بدست آورده که می‌توانید از آن برای Level Up کردن شخصیت خود استفاده کنید. هرچند شما باید اینکار را به صورت جداگانه برای هر شخصیت انجام دهید. بدین معنی که اگر شما Level 10 بوده و حال می‌خواهید ادامه بازی را با دوست خود انجام دهید، متاسفانه او باید شخصیت خود را از Level 1 آغاز کند که این موضوع مطمئنا برای بازی کردن در مراحل جلوتر مشکل ایجاد خواهد کرد.
با اتمام بازی شما دو شخصیت دیگر را نیز باز خواهید نمود که انجام مراحل با آن‌ها دیالوگ‌های متفاوتی به شما داده که می‌توانند در نوع خود جالب باشند. هرچند متاسفانه حتی شخصیت‌های جدید نیز تفاوت آنچنانی در گیم‌پلی ایجاد نکرده و نمی‌توانند آن حس تکرار را از بین ببرند.
کلام آخر
عنوان Travis Strikes Again جذابیت‌های خاص خود را دارد. خصوصا هواداران سری بازی‌های Suda51 مطمئنا در برخی بخش‌های بازی با غافلگیری‌های خوبی روبرو خواهند شد. آرت استایل زیبا، موسیقی گوش نواز، شخصیت‌های دوست داشتنی و بازی دو نفره نیز از جمله ویژگی‌هایی بوده که می‌توانند هواداران بازی‌های عجیب غریب ژاپنی را پای این عنوان نگه دارند. هرچند متاسفانه سادگی بیش از حد بازی، تکراری شدن مبارزات و مراحل، طراحی نه چندان مناسب دشمنان، باس‌های فراموش شدنی و پازل و پلتفرمینگ خسته کننده، ممکن است این عنوان را برای خیلی از بازیکنان تکراری و بی‌ارزش کنند.
اگر شما از هواداران Suda51 و سری بازی‌های NMH هستید یا اینکه فکر می‌کنید داستان و شخصیت‌های این عنوان برای لذت بردن از آن کافی هستند، توصیه ما به شما آن بوده که قبل از خرید بازی منتظر تخفیف خوردن آن باشید. اما اگر به دنبال تجربه یک عنوان جذاب با گیم‌پلی خوب و متنوع هستید، به نظر ما بهتر است پول و وقت خود را صرف Travis Strikes Again نکنید، زیرا احتمالا این عنوان تجربه‌ای خسته کننده و تکراری برای شما خواهد بود.
در حالی که آرت استایل جذاب، موسیقی گوش نواز و روایت داستان جالب Travis Strikes Again می‌توانند برای هواداران Suda51 جذاب باشند، گیم‌پلی سطحی، تکراری شدن مبارزات، طراحی بد مراحل، دشمنان و باس‌ها، پتانسیل این بازی را هدر داده‌اند. اگر تحمل مشکلات متعدد را داشته و می‌توانید با تکراری شدن گیم‌پلی کنار بیایید، TSA می‌تواند تجربه‌ای جالب برای شما باشد. در غیر این صورت توصیه می‌کنیم سمت این بازی نرفته و برای تجربه عنوان جدیدی از Suda51 تا عرضه No More Heroes 3 صبر کنید.
+ روایت داستان جالب
+ آرت استایل جذاب
+ موسیقی گوش نواز
- تکراری شدن مبارزات
- طراحی ضعیف مراحل
- باس‌های فراموش شدنی
- خسته کننده شدن بازی در فواصل طولانی
