مجموعه بازی‌های Sniper Ghost Warrior هیچ وقت عناوین چندان موفقی نبوده‌اند. به خصوص نسخه سوم بازی با ایرادات فنی فراوانی که داشت طرفداران بازی‌های تک تیراندازی را حسابی ناامید کرد. اما نسخه جدید از این سری با رویکرد جدیدی عرضه شده که البته خلاقانه نیست چون قبلا مشابه آن را در بازی‌های Hitman شاهد بوده‌ایم. در Sniper Ghost Warrior Contracts مراحل بازی به حالت قراردادی در آمده‌اند. دیگر قرار نیست مراحل متعدد را یکی پس از دیگری پشت سر بگذارید. همچنین از جهان باز هم خبری نیست. بلکه شما پنج نقشه در اختیار دارید که بسیار بزرگ هستند و حالت سند باکس دارند. هر کدام از مراحل بسیار گسترده بوده و شما می‌بایست قراردادهایی که قبول کرده‌اید را به ترتیب دلخواه خود انجام دهید. حتی می‌توانید تمرکز خود را بر انجام تنها یک هدف گذاشته و پس از انجام آن وظیفه و دریافت جایزه، از مرحله خارج شوید. در واقع لازم نیست تمام ماموریت های یک نقشه را به صورت کامل انجام دهید. این سیستم قراردادی به شما آزادی عمل زیادی می‌دهد. مثلا می‌توانید از بازی بیرون بیایید و سایر ماموریت ها را با امکانات یا استراتژی جدید به اتمام برسانید. از نگاهی کلی باید گفت این سیستم به خوبی بر جان بازی نشسته است. البته می‌توان خرده گرفت که مرحله‌ای نبودن بازی موجب می‌شود نتوان بر داستان آن تمرکز کرد. ولی خیالتان راحت؛ چرا که بازی اصلا داستان جذابی ندارد که دنبال کردنش خیلی مهم باشد.
داستان بازی در دنیایی موازی با جهان سیاسی امروز ما به سر میبرد. جایی که سیبری از کنفدراسیون روسیه مستقل شده اما دیکتاتوری فامیل باز بر آن حکومت می‌کند. شما در هر نقشه بازی ماموریت دارید یکی از آدم‌های خلاف و فاسد اطراف این حاکم خودکامه را از پای در آورید. این افراد سرتاپا شرورهایی کلیشه‌ای هستند. یکی آدم کش بالفطره است، دیگری رییس مافیا و… که همگی بدون پرداخت مهمی در بازی گنجانده شده‌اند. در بارگذاری‌های بسیار طولانی هر نقشه اهداف و ماموریت ها در قالب میان پرده‌ای مستند گونه و خوش ساخت برایتان توضیح داده می‌شود، و شخصیت پردازی‌های محدود بازی، در همان بخش به صورت فشرده و ناکافی صورت می‌پذیرد. متاسفانه قهرمان اصلی بازی از کاراکترهای منفی هم ناشناس‌تر و بی‌هویت‌تر است. شما آدم کشی را کنترل می‌کنید که ماسکی پیشرفته بر صورت دارد و برای پول کار می‌کند. برای وی مهم نیست چرا و برای چه کسی آدم می‌کشد. او حتی به کسانی که در برابر او تسلیم هستند نیز رحم نمی‌کند. او فقط می‌کشد و ظاهرا احساسی هم ندارد. در مجموع بازی از آن داستان‌هایی دارد که خیلی زود فراموش می‌شود. البته در واقع همه چیز این بازی فراموش شدنی است.
عنوان Sniper Ghost Warrior Contracts، نیامده تا در یاد و خاطر شما بماند. شما تا موقعی که از بازی لذت می‌برید درگیر آن هستید، و بعد آن را به سرعت فراموش خواهید کرد. چرا که در کنار داستان، روند بازی نیز تقریبا هیچ چیز منحصر به فردی ندارد. تقریبا تمامی مکانیک‌های بازی از سایر عناوین مطرح استقراض شده است. کنترل‌های بازی با عملکرد کندی که دارند، شبیه به نسخه‌های اخیر Deus ex هستند. کاراکتر شما نظیر بازی فارکرای از لبه‌هایی که بندی از آن آویزان است بالا می‌رود. او مثل اسنیک در Metal Gear Solid 5 دشمنان را نشانه گذاری می‌کند، و نظیر بازی Splinter Cell، چشمی‌های مختلفی را می‌تواند به دست آورد. قهرمان بازی به مانند مامور۴۷ دید خاصی دارد که نقاط حساس اطراف را با کمی صحنه آهسته شده به نمایش در می‌آورد و… البته استفاده از این سازوکارها اشکالی ندارد. اما سازنده‌ها این‌گونه موارد را چندان بی‌نقص و یا خیلی متفاوت طراحی نکرده‌اند که خاص و منحصر به فرد به نظر آیند. مهم‌ترین، زیباترین و بی‌نظیرترین سیستم موجود در بازی همان تک تیراندازی است، که بسیار رضایت‌بخش و دوست داشتی طراحی شده. شما باید برای هدف گیری کردن مسیر جریان باد، فاصله هدف و لغزش دست را در نظر بگیرید.
یقین داشته باشید اگر شلیک دقیق شما با حرکت صحنه آهسته گلوله و منفجر شدن سر دشمن همراه شود، حسابی کیفور خواهید شد. بهترین رویکرد حداقل از نظر نگارنده این است که قبل از ورود به یک پایگاه دشمن، یک محل امن و مرتفع پیدا کنید و اول شر دشمنانی که از بخت بد در موقعیتی مناسبی برای شما ایستاده‌اند را، مخفیانه از پا در آورید. بعد با تجهیزاتی نظیر کلک کمری با صدا خفه کن به پایگاه دشمن نفوذ کنید. البته بازی اصلا شما را مجبور نمی‌کند که رویکردی مشابه با چیزی که گفتم را داشته باشید. بلکه می‌توانید مثل یک بازی که اصلا سلاح تک تیراندازی ندارد، به صورت مخفیانه و یا کاملا اکشن به دل دشمن بزنید. با این همه فکر نکنید با یک Call of Duty طرف هستید. اولا شخصیت شما خیلی زود می‌میرد، و دوم این که کنترل‌های بازی آن‌قدر روان نیست که در موقعیت‌های خیلی شلوغ پاسخگوی نیاز شما باشد. گلوله هم در محیط کم پیدا می‌شود و ممکن است در یک دیگری جانانه خشابتان خالی بماند. از این‌ها که بگذریم، به طور کلی بازی در مورد آزادی است. آزاد هستید هر رویکرد و ماموریت و چالشی را که دوست دارید انتخاب کنید و نگران محدودیت‌های زیادی نباشید. البته بازی اصلا آسان نیست. دشمنان به دقت طوری چیده شده‌اند، که نیاز به استراتژی و دقت بسیار زیادی دارید تا از پس محیط‌های شلوغ بر آیید. البته دشمنان بازی خیلی خنگ هستند و می‌توان راحت به آنان نزدیک شد و دخلشان را آورد. با این وجود، اگر شما را ببینند هدف گیری خیلی دقیقی خواهند داشت. در مجموع روند این بازی نه خیلی عالی و بی‌نقص است، و به غیر از برخی باگ‌های اعصاب خوردکن نه بدی مهمی دارد که موجب اذیت و دل‌زدگی شما شود. همچنین بازی ارزش تکرار بالایی دارد، به خصوص که هرقدر امتیازات بیشتری کسب کنید، می‌توانید تجهیزات و ارتقاهای جذاب و متنوعی برای شخصیت اصلی خود خریداری نمایید، که این ویژگی انجام دوباره مراحل با روش متفاوت را برای شما فراهم می‌کند.
گرافیک و موسیقی بازی نیز به مانند گیم پلی آن است. یعنی اثری قابل قبول اما فراموش شدنی که قرار نیست شما را شگفت زده کند، اما مشکل بزرگی هم ندارد. البته گرافیک بازی از دور خیلی خوب است. به خصوص در نمایش مناظری با آب و هوای برفی و یخی خیلی خوب عمل شده. مدل‌های اسلحه‌ها نیز بد نیستند، اما سایر عناصر تشکیل دهنده گرافیک بازی از نزدیک حسابی بی‌کیفیت به نظر می‌رسند.
در نهایت می‌توان گفت اگر دنبال یک بازی تک تیراندازی و یا یک اکشن مخفیانه هستید، Sniper Ghost Warrior Contracts برای شماست. به شرط آن که به دنبال کیفیت بازی‌های بزرگ بودجه غول‌های صنعت بازی نباشید. گروه توسعه بازی که ناشر آن نیز هست، تمام تلاش خود را کرده تا در حد توان خویش اثری قابل قبول را ارایه دهد، و به نظر ما در این امر نیز موفق بوده است.
اگر به دنبال یک بازی تک تیراندازی و یا یک اکشن مخفیانه هستید Sniper Ghost Warrior Contracts برای شماست. به شرط آن که به دنبال کیفیت بازی‌های بزرگ بودجه غول‌های صنعت بازی نباشید.
تک تیراندازی بسیار رضایت بخش
منظره‌های چشم نواز
داستان و شخصیت‌های نیم پخته
باگ
