چه بازی‌هایی AAA نامیده می‌شوند؟

اگر از دنبال کنندگان اخبار و مقالات روز دنیای بازی‌های ویدئویی باشید، به طور حتم به یقین تاکنون بارها با اسامی مختلفی در وصف بازی‌های متفاوت مواجه شده‌اید؛ عناوینی همچون AAA یا AA و … . اما معنای دقیق این عبارات چیست؟ چه بازی‌هایی AAA محسوب می‌شوند؟! در این مقاله قصد داریم به بررسی این موضوع بپردازیم. بنابراین با ما همراه باشید.

پاسخ کوتاه: AAA یک رده‌بندی غیررسمی می‌باشد که نشان‌دهنده‌ی این است که یک بازی توسط ناشری بزرگ نشر داده شده و به احتمال زیاد بودجه توسعه و تبلیغاتی بالایی داشته است.

و اما پاسخ کامل! خب شما طبیعتا عبارت “AAA” و یا “سازنده AAA” را زیاد شنیده‌اید ولی این عبارات در دنیای گیمینگ چه معنی دارند؟

خب موضوع تقریبا ساده‌ای است. وقتی درباره بازی‌ها صحبت می کنیم، نام AAA نشان‌دهنده این است که این بازی توسط ناشری بزرگ (مثلا کمپانی‌هایی نظیر EA یا Ubisoft یا Microsoft یا Sony و یا Blizzard) عرضه شده یا خواهد شد. علاوه بر این، نام AAA بیانگر این است که ساخت و بازاریابی بازی، با بودجه‌ی قابل توجه‌ای همراه بوده است.

امروزه بازی‌ها به دو دسته AAA و مستقل تقسیم می‌شوند. مورد دوم شامل بازی‌هایی می‌شود که توسط ناشران مستقل و جدا از توسعه دهندگان بزرگ ساخته شده باشند. به علاوه، این بازی‌ها معمولا، البته نه همیشه، بودجه‌ی زیادی ندارند و توسط تیم‌های کوچک تولید می‌شوند.

عناوینی نیز وجود دارند که ممکن است پس از شنیدنشان تصور شود جزو بازی‌های مستقل هستند، ممکن است دلیلش کوچکی تیم سازنده، بودجه پایین، ژانر بازی، و یا فقط فقدان تیم بازاریابی مناسب باشد. با این حال اگر ناشر بزرگی از سازنده‌ای حمایت کند، آن بازی دیگر مستقل به حساب نمی‌آید. همچنین سازندگان مستقلی نیز وجود دارند که بازی‌هایی مستقل با بودجه بالا می‌سازند (به این بازی‌ها با عنوان “Triple-I” اشاره می‌شود) که مجبور به رعایت قوانین هیچ شرکت بزرگی نیستند.

در این بازه زمانی احتیاجی به یادآوری این مساله نیست که بازی‎‌های AAA لزوما بازی‌های خوبی نیستند، این عنوان نشان‌‌دهنده کیفیت بازی نیست. در واقع بسیاری از گیمرها بر این عقیده هستند که بازی‌های AAA مدرن جزو بدترین بازی‌های موجودند.

اما چرا؟

خب برای این فرضیه چند دلیل اصلی وجود دارد که بیشتر گیمرها با آن‌ها آشنا هستند؛ چه به لطف تجربه شخصی‌شان چه به خاطر دریای بی‌انتهای مباحثه درباره اکثر بازی‌های بزرگ. بعضی از این دلایل عبارتند از:

1. بودجه زیاد نیازمند سود زیاد است. واضح بوده که کمپانی‌ها پول زیادی را صرف کالایی نمی‌کنند که سود قابل توجه‌ای برایشان نداشته باشد. بنابراین خیلی از بازی‌های AAA قابل دسترسی هستند، متناسب اکثریت مخاطبین طراحی شده‌اند، و اغلب از حقه‌های درآمدزایی مختلفی همچون لوت‌باکس‌ها، پرداخت‌های درون برنامه‌ای و یا عناصر Pay-to-Win و سایر مواردی که که اخیرا بر سر زبان‌ها افتاده‌اند، استفاده می‌کنند.
2. نوآوری و ریسک‌پذیری کمتر شده‌است. اگر یک کمپانی بزرگ بتواند سودی مطمئن از آنچه به صورت آماده دارد را ببرد، نیازی به ریسک‌های بزرگ برای عرضه یک تجربه منحصربه‌فرد نمی‌بیند. بنابراین صاحب‌نظران کمپانی‌های بزرگ برروی یک قالب موجود تمرکز می‌کنند و بعد از اینکه استودیوهای کوچک‌تر قالب‌های جدید را امتحان کردند و نتیجه مثبتی گرفتند، به سراغ آن‌ها می‌روند.
3. آن‌ها می‌توانند به سرعت خسته‌کننده شوند. باتوجه به فقدان نوآوری که در بالا به آن اشاره شد، کمپانی‌های بزرگی همچون EA و Ubisoft به دلیل عرضه کردن بازی‌هایی تکراری (در کنار دلایل دیگر) بدنام شده‌اند. و اگر شما یکی از بازی‌های این شرکت‌ها را بازی کرده‌ باشید، درست مانند این است که تمام آن‌ها را بازی کرده‌اید! مسلما وقتی شما وسایل و مکانیزم‌هایی تکراری را در بازی‌هایی بی‌شمار می‌بینید، آن‌ها برایتان تکراری و خسته‌کننده می‌شوند.

البته تمامی بازی‌های AAA بد نیستند. مثلا به بازی‌های بزرگ و موفقی همچون Horizon Zero Dawn و God of War 2018 و Red Dead Redemption 2 و غیره نگاه کنید؛ لیست بازی‌های موفق AAA بی‌انتها است زیرا بازی‌های AAA برجسته‌ای در طول تاریخ ساخته شده‌اند.

در مجموع، همانطور که اشاره کردیم، رده‌بندی AAA تنها نشان‌دهنده آن بوده که این بازی توسط ناشری بزرگ منتشر شده‌ است و به احتمال زیاد بودجه ساخت و بازاریابی بالایی دارد، ولی این مسئله کیفیت بالای محصول نهایی را تضمین نمی‌کند. یک بازی AAA هم می‌تواند شاهکار و معرکه باشد و هم ممکن است که به یک شکست افتضاح منتهی شود. شاید هم به یک اثر معمولی و سرگرم‌کننده در میان این دو حالت مذکور تبدیل شود.