مایکروسافت و بازی‌های ابری

از سال ۲۰۱۳ مایکروسافت عبارت قدرت ابر را تبلیغ می‌کند تا موج بعدی نوآوری در گیم پلی را به  ایکس باکس و ویندوز بیاورد. تبحر مایکروسافت در فضای بازی ابری مزایای ملموسی را به همراه داشته است که اکنون بسیاری از ما سرانجام آن را موفق می‌دانیم.

هفته گذشته پستی را در توییتر دیدم که سناریویی را توصیف می‌کرد که در آن فردی توانسته فایل ذخیره دوازده ساله ایکس باکس ۳۶۰ را بازیابی و از آن روی کنسول نسل نهمی سری ایکس استفاده کند. همچنین شاهد سرویس ابری ایکس باکس هستیم که به وسیله گیم پس قابل دسترسی است و xCloud نام‌گذاری شده. شما به لطف آن می‌توانید ده‌ها بازی را از هر دستگاه جدید اندرویدی و به زودی هر دستگاهی با مرورگر وب بارگیری و اجرا کنید. مایکروسافت مشغول گسترش محدوده نفوذ سرویس‌های خود در مناطق جدید نیز هست. آنان در حال افتتاح مراکز داده جدیدی در آفریقا و آسیا هستند که در ماه‌های آینده نسخه‌های سری ایکس بازی‌ها را به صورت ابری اجرا می‌کنند.

با این حال تأثیر پردازش ابری روی ساخت بازی‌ها چیست؟ اخیراً مایکروسافت فاش کرده که در این زمینه نیز حرکت بزرگی انجام داده است چیزی که سرویس ابری گوگل در نهایت از آن دست کشید. در این مقاله آنچه شما باید در مورد برنامه مایکروسافت برای توسعه بازی‌های بومی بر مبنای پردازش ابری بدانید آورده شده است.

بازی ابری دقیقاً چیست؟

مایکروسافت در یک توییت فاش کرده که از کیم سویفت، توسعه دهندi افسانه‌ای بازی‌های Left 4 Dead و Portal برای بررسی امکانات تجربه‌های بازی بومی ابری کمک گرفته است، اما این دقیقاً چه معنی دارد؟ بازی‌های مختلفی وجود دارد که در حال حاضر از پردازش ابری استفاده می‌کنند که اغلب در این نمونه‌ها از سرورهای اختصاصی استفاده شده است. برای مثال World of Warcraft و سایر عناوین MMO روی سرورهای اختصاصی در ایالات متحده، اروپا و قاره‌های دیگر اجرا می‌شوند. بازی جدید شبیه‌ساز پرواز مایکروسافت نیز به کمک پردازش ابری الگوهای آب و هوا را به صورت هم‌زمان تجزیه و تحلیل کرده و آن‌ها را به صورت پویا به بازی تزریق می‌کند. برخی از شوترهای رقابتی نظیر Battlefield نیز از سرورهای اختصاصی استفاده می‌کنند که بسیار قدرتمندتر از نمونه‌هایی هستند که بازیکنان را به صورت نظیر به نظیر به هم متصل می‌کنند.

با این همه هیچ یک از این بازی‌ها ابری بومی نیستند. اطلاعات مربوط به عملکردها و حرکات شما ممکن است در ابر بارگذاری شود و سپس به دیگرانی که در سرور یکسان با شما هستند ارسال شود اما معمولاً گرافیک‌ها، ورودی‌ها و همچنین فیزیک بازی روی دستگاه شما اجرا می‌شوند که این می‌تواند تأخیر در ارائه اطلاعات میان بازیکنان مختلف را موجب شود. مثلا آیا تا به حال یک Kill Cam را در Call of Duty دیده‌اید و متوجه شده‌اید که بازیکن آن طرف چیز دیگری که کاملاً متفاوت از شما است را دیده است؟ چنین پدیده‌ای بدین خاطر است که موقعیت‌های شما به صورت دقیق همگام‌سازی نشده بوده. این اغلب به عنوان مزیت میزبان بودن شناخته می‌شود چراکه Call of Duty از کنسول‌های شما برای میزبانی مسابقات استفاده می‌کند. پس هر کس که به عنوان میزبان انتخاب شود احتمالاً تجربه بومی بهتری نسبت به سایر افراد دارد.

بازی ابری بومی بازی‌ای است که در بخش‌های زیادی یا حتی به طور کامل در سرورهای ابری اجرا می‌شوند. در سطح ابتدایی نحوه عملکرد Google Stadia و xCloud در این زمینه نظیر هم است. جایی که شما می‌توانید کل بازی، گرافیک، فیزیک و همه موارد را از یک سرور از راه دور پخش کنید. اما گوگل قصد داشت بازی‌های مخصوص پردازش ابری را برای Stadia توسعه دهد تا اینکه فهمید ساخت بازی کار دشوار و گرانی است و در نهایت به طور ناگهانی این پروژه‌ها را رها کرد.

نکته‌ای که در مورد بازی‌های Stadia و xCloud وجود دارد این است که این بازی‌ها لزوماً برای اجرای از روی ابر طراحی نشده‌اند. آن‌ها بازی‌های رایانه‌ای و کنسولی هستند که روی سرورها اجرا می‌شوند اما الگوهای گیم پلی متفاوت را در خود جای نمی‌دهند. به عنوان مثال نقطه ضعف سرور چندنفره Call of Duty این است که حتی اگر تجربه سمت مشتری سریعی داشته باشد اغلب همگام‌سازی مناسبی ندارد. یک بازی ابری بومی تضمین می‌کند که همه افرادی که به یک جهان متصل می‌شوند دقیقاً دنیای مشترکی را تجربه کنند. چالش در اینجا جبران تأخیر ورودی است که بسته به نوع بازی، میزان این تاخیر نیز متفاوت است. یک بازی بومی ابری در پیرامون این چالش‌ها ساخته می‌شود و مایکروسافت این موضوع را در طراحی بازی Minecraft Dungeons در نظر داشته است.

با توجه به تمام موارد یاد شده امروزه نیت مایکروسافت جهت سرمایه‌گذاری بیشتر در فضا و پتانسیل واقعی پردازش ابری برایمان آشکار است.

مایکروسافت برای بازی‌های ابری چه می‌کند؟

مایکروسافت می‌خواهد بازی‌ها را در دسترس افرادی قرار دهد که کنسول یا رایانه شخصی سطح بالا ندارند. سه میلیارد گیمر در این کره خاکی وجود دارد که ماهانه حداقل با یک تجربه بازی الکترونیکی در تعامل هستند؛ این می‌تواند شامل بازی‌هایی نظیر Candy Crush هم باشد.

گیمرهای اصلی مانند خودم و کسانی که احتمالاً این مطلب را می‌خوانند، غالباً حواسشان به کوچک بودن سهم کنسول‌ها میان آن سه میلیارد نفر نیست. گرایش به بازی‌های موبایلی بسیار زیاد است که بخش عمده‌ای از این گرایش لزوماً به دلیل بهتر یا سرگرم کننده‌تر بودن چنین بازی‌هایی نیست؛ بلکه دسترسی به بازی‌های موبایلی ساده‌تر است. مایکروسافت می‌خواهد این مخاطبان عظیم را به توسعه دهندگان بازی‌های سنتی کنسول و رایانه‌های شخصی متصل کند و پردازش ابری را وسیله‌ای برای دستیابی به این هدف می‌داند.

مایکروسافت کیم سوئیفت را که قبلاً در Google Stadia و Valve مشغول بود استخدام کرده تا ببیند بازی‌های ابری بومی دقیقاً باید چگونه باشند و چطور می‌توان محدودیت‌های دستگاه‌ها و اتصالات اینترنت را در این میان به حداقل رساند. بر اساس اظهارات مقامات مایکروسافت، تمرکز آنان بر روی بازی‌های ابری برای در دسترس قرار دادن بازی‌ها برای افرادی است که کنسول بازی یا رایانه ندارند. هدف بزرگ بعدی این شرکت هم تولید بازی‌های بومی ابری است. آنان دقیقاً نمی‌دانند که این بازی‌ها چه شکلی خواهند بود یا حتی چگونه بازی می‌شوند. اما کیم سوئیفت  در مراحل اولیه تهیه گروهی است که روی گیم پلی بر مبنای ابر تمرکز داشته باشند.

جف گراب، سردبیر GamesBeat نیز اخیراً گزارش داده که یکی از بازی‌های ابری مایکروسافت به طور بالقوه شامل اثری از هیدئو کوجیما است. به خصوص که قبلاً شاهد گزارش‌هایی مبنی بر این بودیم که یکی از بازی‌های ابری گوگل پروژه‌ای مربوط به کوجیما بوده هرچند که این ادعاها توسط گوگل تکذیب شده است.

آیا بازی ابری واقعاً شدنی است؟

واژه قدرت ابر بعد از شکست بازی Crackdown 3 کمی به حالت شوخی در آمد. فیزیک تخریب محیط با استفاده از پردازش ابری در Crackdown  چیزی بود که مایکروسافت خیلی بر آن تأکید داشت و بسیار تماشایی هم به نظر می‌آمد اما در نهایت خود بازی کاملاً ضعیف بود. درست است که سرورهای ابری می‌توانند فیزیک را چندین هزار برابر پیچیده‌تر از سخت‌افزار خانگی شما ارائه دهند اما به شرطی که خود بازی خیلی بد نباشد.

مایکروسافت با استخدام نیروهایی مانند کیم سویفت و همکاری با متفکرانی شناخته شده نظیر هیدئو کوجیما سرانجام ممکن است بفهمد که معنای بازی ابری بومی دقیقاً چیست. چیزی که آنان خود اعتراف کرده‌اند هنوز در مراحل ابتدایی درکش هستند. هنگامی که بازی‌های ویدئویی از دو بعدی به سه بعدی تبدیل می‌شدند نوآوری‌های فراوانی را به وجود آوردند که منجر به خلق مجموعه گسترده‌ای از ژانرهای جدید شد و آنان اکنون سبک‌های اصلی محسوب می‌شوند. به هر حال زمان زیادی طول کشید که از گرافیک‌های بسیار ساده بازی‌های کنسول اولیه آتاری به چیزی مثل Forza Horizon 5 برسیم، طبیعی است که بازی های ابری هم به زمان نیاز داشته باشند.

مایکروسافت با سرمایه‌گذاری‌های خود در فضای ابری در لبه یک پارادایم جدید قرار دارد. این لزوماً موفقیتی تضمین شده نیست همان‌طور که جذب بسیار آهسته مردم به بازی‌های واقعیت مجازی و فروپاشی تلاش‌های گوگل برای ساخت بازی را نیز شاهد بوده‌ایم. اما خوشبختانه مایکروسافت در مقایسه با اکثر شرکت‌ها در موقعیت‌های بهتری قرار دارد تا از فناوری پردازش ابری بهترین بهره را ببرد.