بازی The Pedestrian با ایدهای جذاب و پازلهای دشوار سعی در به چالش کشیدن مخاطب دارد. برای نقد و بررسی این بازی با پیکسل آرتس همراه باشید.
بازی The Pedestrian با مقدمهٔ خاصی شروع میشود و بدون معطلی شما را وارد گیمپلی باز میکند. در این بازی شما هدایت یک آدمک خطی در یک مسیر دوبعدی را در اختیار دارید. همان ابتدای بازی گیمپلی به شکلی ساده شما را درگیر میکند که حتی شروع بازی را به یاد نخواهید آورد. مسیر و پازلهای بازی شامل تابلوهایی است که به شکل اتاق های دو بعدی طراحی شدند. چالش اصلی بازی برقراری اتصال میان تابلوها یا اتاقهای مختلف با یکدیگر است. برای هر کدام از این تابلوها ورودی و خروجیهایی به شکل در یا نردبان طراحی شده است که شما با حل پازلها میتوانید از این مسیر ها بگذرید و درنهایت از خروجی آخر، خارج شوید. محدودیت ها و چالش های کوچکتری هم در هرکدام از این پازل ها دیده میشود که با پیشروی در بازی به تعداد آنها اضافه خواهد شد تا سطح دشواری بازی افزایش یابد.
این چالش های کوچکتر شامل رسیدن به کلید برای باز کردن در های قفلشده، استفاده از کلیدها برای حرکت موانع، اتصال به جریان اصلی برق و تصویر یک ورودی بر روی اتاقی دیگر برای باز شدن مسیر است.
همچنین قوانین خاصی هم در میان ورودی و خروجی های اتاق تنظیم شده است، مثلا در های یک سمت تنها به در های سمت مخالف اتاق مجاور متصل میشوند. البته این قانون برای نردبان ها نیز تعریف شده است. باید توجه داشت که برای هر کدام از این اتصالات زوایا و فواصل خاصی تعیین شده که خارج از این محدوده، قابلیت استفاده از درها و نردبانها سلب میشود. برای همین قابلیت حرکت تابلوها نیز در بازی طراحی شده است تا بتوان به درستی تمام اتصالات و ورودی و خروجی هارا مدیریت کرد.
لازم به ذکر است که برای حل این پازلها و پشت سر گذاشتن چالشهای مختلف نیاز به تجسم هندسی قوی دارید. البته در ابتدا این چالشها بسیار ساده و پیش پا افتاده تلقی میشود ولی به مرور سختی را حس میکنید.
یکی از مهمترین ویژگیهای مثبت این عنوان، حفظ روند دشواری در طول بازی است. به طوری که این ریتم هیچوقت کند یا خسته کننده نمیشود. از آنجایی که معمولا بعد از هر پازل سخت، یک پازل آسان و بدون چالش قرار دارد، هیچ درگیری ذهنی برای مخاطب بازی به وجود نخواهد آمد تا تصمیم به رها کردن به دلیل خستگی بگیرد.
لازم به ذکر است در طول بازی همواره موسیقی آرامبخش و گوشنوازی پخش میشود تا حس خوبی القا کند و حل پازل و گذر از چالش هارا لذتبخشتر کند.
موضوع دیگری که در بازی بسیار جلب توجه میکند پسزمینهٔ تابلوها است. تمامی پسزمینهها محیطهایی از دنیای واقعی هستند که شبیهسازی شدهاند. در شروع بازی شاهد محیط های زیرزمینی هستیم و رفته رفته به خیابان و سپس شهر میرسیم که محیط های زیباتر و رنگارنگی دارد. کل بازی بدون هیچ کاتی روایت میشود و با حل هر پازل با حرکت دوربین وارد محیط جدید و گاها متفاوت میشویم. گاهی اوقات هم از یک مترو یا آسانسور برای رفتن به محیط جدید استفاده میکنیم. مکانیزم مترو و آسانسور شبیه به هم است و با ورود یک کد مشخص به حرکت درمیاید.
در بازی شاهد این هستیم که با تغییرات در تابلو هایی که آدمک خطی در آن حرکت میکند، در پسزمینه نیز اتفاقاتی میافتد. با اینکه داستان بازی خاص و مشخص نیست ولی تاثیر اَعمال آدمک در پس زمینه، روایت محیطی را به شکل درستی در بازی به رخ میکشد. درواقع حس پیشروی در دنیای واقعی به طور کامل به مخاطب القا میشود.
گاهی اوقات وارد اتاق هایی میشوید که پازلهایی مشابه دارند و هدف آن جمع کردن قطعه هایی الکترونیکی برای تکمیل یک دستگاه است. شاید هر بار از خودتان بپرسید که دلیل انجام این کار چیست ولی کافیست کمی صبور باشید تا درنهایت بازی به شما پاسخ دهد. پازل نهایی بازی در ابتدا عجیب جلوه میکند و ممکن است شما شگفتزده شوید ولی با حل آن حس میکنید شاید این همان چیزی است که از اول به دنبالش بودید.
ممکن است تنها ایرادی که به چشمتان بیاید این باشد که ای کاش پازلهایی به شکل پازل آخر بیشتر در بازی وجود داشت و شاهد عنوان طولانی تری بودیم.
در کل بازی The Pedestrian با ایدهای جذاب و گیمپلی ساده به همراه چالش های لذتبخش شما را به گونهای درگیر میکند که تجربه ای ۴ الی ۵ ساعتهٔ فوقالعادهای را برایتان رقم میزند. از این رو بهنظرم یکی از بهترین بازیهای ایندی چند سال اخیر به شمار میرود.
بازی The Pedestrian با طراحی پازلهای خلاقانه سعی در به چالش کشیدن مخاطب خود دارد. اگر قصد دارید چند ساعتی را به حل پازل و استفاده از هوش هندسی خود بپردازید و در عین حال به یه موسیقی آرامبخش گوش دهید، به هیچ وجه تجربه این بازی را از دست ندهید.
پازل های چالشی
حفظ ریتم دشواری
ارتباط درست بین پس زمینه و مسیر بازی
ابتکار در پازل نهایی
موسیقی متن لذتبخش
قابلیت تکرار مراحل
عدم وجود هیچگونه راهنما
لذت بردم
جوووون آقا عالی بود.
مقاله های بیشترتو ببینیم سلطان
ممنون از هردوی شما 🙏