بازی Before We Leave یک اثر مستقل و کوچک در سبک شهرسازی است. بازی‌های بزرگی مثل سری Civ در بازار هستند که قطعاً خیلی بزرگ‌تر و با کیفیت‌تر از بازی‌های مستقل به حساب می‌آیند. از این رو همین اول مطلب به شما می‌گوییم اگر از علاقه‌مندان حرفه‌ای این‌گونه بازی‌ها هستید شاید Before We Leave برایتان زیادی پیش پا افتاده به نظر برسد.
به هر حال این بازی دارای ویژگی‌های منحصر به فردی است که آن را تا حدودی با سایر محصولات این سبک متمایز می‌کند. اولین مورد از ویژگی‌های برتر بازی Before سادگی آن است. یعنی شما با یک رابط کاربری شلوغ و پر جزییات طرف نیستید. نه منوهای بازی خیلی تودرتو هستند و نه کنترل بازی حتی روی کنسول‌ها سخت به نظر می‌رسد. این بازی به خصوص برای تجربه روی کنسول‌ها که از ماوس بهره نمی‌برند ایدئال است. همین سهولت ارتباط برقرار کردن با بازی موجب می‌شود گیمرهای جدیدتر هم بتوانند به سادگی این سبک از بازی‌ها را تجربه کنند.
سادگی بازی Before We Leave پا را از رابط کاربری هم فراتر گذاشته و به روند بازی هم سرایت کرده است. روند بازی مکانیک‌های خیلی پیچیده‌ای ندارد و ترکیبی از سری Sims و البته سری Civ است. یعنی شما در عین این‌که در سیاره‌ای که ساکن هستید شهر می‌سازید، جاده‌کشی می‌کنید، برای مردم خانه می‌سازید و… باید به فکر مدیریت منابع و ارتقای فناوری‌های تمدن خود باشید تا در نهایت قلمروی خود را گسترش دهید. البته چون که نقشه زمین دارای شبکه‌های شش ضلعی است شهرسازی بازی محدودیت‌های خودش را دارد و این موجب می‌شود در نهایت نقشه مرتبی داشته باشید که مدیریت آن طاقت فرسا نیست.
هدف اصلی در این بازی بهبود و ارتقا است. شما کنترل مردمانی را بر عهده دارید که قرن‌ها پیش، از شر فجایع سطح زمین فرار کرده‌اند و به زیر زمین پناه برده‌اند. حال که زمین را طبیعت فرا گرفته و محیط قابل زندگی شده آن‌ها از پناهگاه خود خارج می‌شوند تا تمدن خویش را دوباره بنا کنند. شما از یک تمدن ساده و کارهایی مثل چوب‌بری آغاز می‌کنید و پس از به دست آوردن فناوری‌های پیشرفته‌ی قدیم، پا به عرصه آسمان‌ها و فضا می‌گذارید. تبدیل شدن به یک تمدن بین سیاره‌ای جذاب است اما این تازه آغاز چالشی جدید در کنترل سیاره‌های بیشتر و طرف شدن با نگهبانان باستانی کهکشان است.
البته به یاد داشته باشید که بازی اصلاً نمی‌خواهد زیاد چالش برانگیز باشد و از نبرد و نیروهای نظامی هم خبری نیست. در بدترین حالت با فجایعی طرف می‌شوید که به شما کمی آسیب می‌زنند و باید به ساخت‌وساز دوباره بپردازید؛ در مجموع تجربه بازی صلح‌آمیز و آرام است.
بازی Before We Leave سه حالت مختلف دارد؛ یکی حالب اصلی است که شما فقط باید ارتقا پیدا کنید و به نهایت پتانسیل خود برسید تا بازی تمام شود. دیگری حالت خلاقانه است که می‌توانید آزادانه در نقشه‌های بازی به ساخت‌وساز بپردازید. حالت دیگر هم سناریوهای از پیش تعیین شده هستند که شرط پیروزی در آنان متفاوت است. در این حالات نقشه‌های بازی همه به صورت اتفاقی تولید می‌شوند که این حداقل جغرافیای بازی را کمی متنوع می‌کند.
گرافیک بازی Before We leave هم پیچیدگی خاصی ندارد حتی مردم شهرهای شما شبیه آدمک‌های پلاستیکی هستند. ظواهر بازی بیشتر از این‌که واقع‌گرایانه باشد بامزه است.
ایراد اساسی که به بازی می‌توان گرفت بی داستان بودن آن است. بازی به جزییاتی مثل پس‌زمینه داستانی آدم‌های شهر هم پرداخته اما داستان قابل توجهی برای تعریف کردن ندارد. در صورتی که دنیاسازی که برای بازی انجام شده حتی می‌توانست چیزی شبیه سری مس افکت باشد. این موجب می‌شود مخاطب انگیزه زیادی برای ادامه بازی نداشته باشد و حتی حوصله‌اش سر برود.
ایراد مهم دیگر بازی این است که خیلی تلاشی برای آموزش مخاطب خود نمی‌کند و شما باید با خواندن متن های گوناگون و سروکله زدن با منوها و آزمون و خطا به روند بازی مسلط شوید. همچنین بازی هرگز برای افرادی که خواستار هیجان و چالش هستند مناسب نیست و در بدترین حالت فقط در بازی آهسته‌تر پیشرفت می‌کنید زیرا در اینجا شکست خیلی معنا ندارد. در مجموع بازی Before We Leave تجربه‌ی خوبی به خصوص برای کسانی است که در بازی‌های شهرسازی مبتدی هستند و در میان دریای بازی‌های خشن امروزی به دنبال آرامش هستند.
بازی Before We Leave هرگز برای گیمرهای حرفه‌ای که خواستار هیجان هستند مناسب نیست بلکه تجربه‌ی خوبی برای کسانی است که در بازی‌های شهرسازی مبتدی بوده و کمی آرامش می‌خواهند.
سهولت ارتباط با سبک بازی
کمرنگ بودن داستان
