بررسی بازی Call of Duty: Black Ops Cold War

سری بازی Call of Duty یکی از محبوب‌ترین و پر فراز و نشیب‌ترین سری بازی‌های صنعت بازی است و با توجه به وضعیت چندسال اخیر این سری بازی، بنظر می‌رسد که سری بازی Call of Duty باری دیگر به اوج بازگشته است. امسال نوبت استودیوی Treyarch بوده تا مشعل را بدست گرفته و نسخه‌ی جدیدی از Call of Duty را منتشر کند. با پیکسل‌آرتس همراه باشید تا به بررسی جدیدترین اثر این استودیو، یعنی Call of Duty: Black Ops Cold War بپردازیم.

اواسط سال ۲۰۱۹ بود که خبری مبنی بر وضعیت نامناسب توسعه‌ی نسخه ۲۰۲۰ بازی Call of Duty در فضای اینترنت منتشر شد. طبق این خبر، دو استودیوی Sledgehammer و Raven Software که قرار بود نسخه جدیدی از این بازی را برای سال ۲۰۲۰ توسعه دهند، با یکدیگر اختلافات بسیاری داشتند و روند توسعه‌ی بازی با مشکل مواجه شده بود. اینجا بود که Activision به عنوان ناشر بازی پا به میان گذاشت و استودیوی Treyarch را مسئول ساخت این پروژه قرار داد. این بدین معنی بود که استودیوی Treyarch بایستی با یکسال زمان تولید کمتر (هر استودیو ۳ سال زمان برای ساخت نسخه‌ی جدید Call of Duty دارد)، پروژه‌ی نصفه و نیمه‌ی Sledgehammer و Raven را تبدیل به اثری جدید از سری بازی Black Ops کند. این قضیه درکنار پاندمی ویروس‌کرونا، تاثیر بسیار زیادی روی بازی گذاشته است و گاها شما آن‌ را احساس می‌کنید.

بخش داستانی بازی

بخش کمپین داستانی همواره یکی از مهم‌ترین ستون‌های یک بازی Call of Duty بوده است و همگی خاطرات زیادی با داستان‌های آن دارند. اینبار، استودیوی Raven Software انحصارا روی بخش داستانی بازی کار کرده است تا داستانی جذاب و پیچیده از دوران جنگ سرد را تعریف کند.

داستان بازی در اوایل دهه ۸۰ و در دوران جنگ سرد قرار دارد و همان ابتدا که وارد بازی می‌شوید، از منوی بازی گرفته تا موزیک و تصاویر همه و همه فضای این دوران را به‌خوبی القا می‌کنند. اولین مرحله‌ی بازی در شهر آمستردام جریان دارد و درکنار شخصیت جدید Russel Adler، شما شاهد دو شخصیت کلاسیک این سری بازی یعنی Alex Mason و Frank Woods نیز هستید. بعد از لحظات پرهیجانی از تیراندازی و صحنه‌های سینماتیک، ماموریت به پایان می‌رسد. طبق اطلاعاتی که در این ماموریت بدست می‌آورید مشخص می‌شود که جاسوسی روس به‌نام Perseus باری دیگر بعد از چندین سال بازگشته تا تعادل جنگ سرد را به نفع کشور خود بهم بزند. حال شخصیت Adler درخواست ایجاد تیمی برای مقابله با Perseus را می‌دهد و شروع داستان ازهمین نقطه کلید می‌خورد.

شما قادر هستید در ابتدای بازی شخصیت مخصوص خود را بسازید و گذشته خود و تیپ‌های شخصیتی مختلفی را انتخاب کنید که هرکدام قابلیت‌های خاصی را به شما می‌دهند. در اکثر مراحل بعدی، شما در نقش شخصیت خود قرار خواهید گرفت.

در طول بازی، شما ماموریت‌های مختلفی را پشت سر می‌گذارید تا به Perseus نزدیک‌تر شوید. همچنین در طول مراحل، مدارک و اسناد مختلفی را پیدا می‌کنید که با توجه به آن‌ها می‌توانید دو مرحله‌ی فرعی را آنلاک کنید. همچنین این مدارک می‌توانند درانتخاب‌های شما نیز تاثیرگذار باشند. داستان این عنوان در طول بازی جذابیت خود را حفظ کرده و شما همواره می‌خواهید بدانید در مرحله‌ی بعدی چه اتفاقی خواهد افتاد. یکی از دلایل محبوبیت سری بازی Black Ops داستان پیچیده و گاها روان‌شناسانه‌ و حتی فلسفی آن‌ها است. اینبار نویسنده‌ی نسخه‌ی اول Black Ops بازگشته تا باری دیگر مغز شما را منفجر کند. البته نگران نباشید، داستان بازی چیزی شبیه به Black Ops 3 نبوده و برای متوجه شدن آن نیازی به خواندن ده‌ها خط نوشته نیست. همچنین برای اولین بار در فرنچایز Call of Duty، ما شاهد ارتباط داستانی بین بازی‌های دو استودیوی مختلف هستیم. بطوری که در یکی از مراحل، شما شاهد ارتباطاتی مستقیم با خط داستانی Modern Warfare خواهید بود.

شخصیت‌پردازی در وضعیت قابل‌قبولی قرار دارد. شخصیت‌های قدیمی و نام‌آشنای سری همان اخلاقیات کلاسیک خود را داشته و گاها شاهد شوخی‌ها و جدال‌هایی نیز بین آن‌ها هستیم. شخصیت‌های جدید بازی شامل Helen Park ،Russel Adler ،Lawrence Sims و Eleazar Lazar Azoulay می‌شوند. در بین این شخصیت‌ها، Adler عمیق‌ترین شخصیت‌پردازی را داشته و بازی بیشتر در رابطه‌ی او صحبت می‌کند. دیگر شخصیت‌های جدید بازی حضور کمرنگ‌تری در بازی داشته و داستان بیشتر حول Adler ،Mason ،Woods ،Hudson و صدالبته، شخصیت شما می‌گردد.

طراحی مراحل بازی Call of Duty: Black Ops Cold War مثل اکثر اوقات در این سری بازی، در سطح فوق‌العاده‌ای قرار داشته و اینبار استودیوی Raven Software عمق بیشتری به آن بخشیده است. مراحل بازی کمتر حالت خطی داشته و دربدترین حالت محیط‌ها شامل چندین راه برای پیش‌روی و مبارزه با دشمنان هستند. درحالی که مراحلی در بازی وجود دارند که بطور کامل باز بوده و شما حتی قادر هستید فعالیت‌های فرعی نیز انجام دهید. همچنین یکی از مراحل بازی که در یک ساختمان بزرگ و تو در تو جریان دارد را به چندین روش کاملا متفاوت می‌توان به پایان رساند.

محیط‌های مراحل بازی از تنوع بسیار بالایی برخوردار هستند. ماموریت‌های بازی شما را در مکان‌های مختلفی از خیابان‌های بارانی برلین گرفته تا کوه‌های برفی Yamantau در روسیه و ساختمان زیبای KGB در مسکو، قرار خواهند داد. فضاسازی بازی بطور کلی بسیار قوی بوده و محیط‌های مختلف به‌خوبی حس مخصوصی را به بازیکن القا می‌کنند.

صداگذاری شخصیت‌های بازی مناسب بوده و دیالوگ‌های جالبی بین آن‌ها رد و بدل می‌شود. البته غایب بودن صداگذار دو شخصیت Woods و Mason (یعنی جیمز سی. بِرنز و سم ورتینگتون) کمی ناراحت‌کننده است.

موسیقی بازی درهر سه بخش بازی یعنی بخش داستان، چندنفره و زامبی بسیار عالی بوده و لحظات حماسیی در بخش داستانی به کمک این تِرَک‌ها خلق می‌شوند.

بزرگ‌ترین مشکل بخش داستانی کوتاه بودن آن است و شما اگر قصد گشت و گذار کامل و انجام بخش‌های فرعی را نداشته باشید، می‌توانید بازی را در تنها ۴ ساعت به پایان برسانید و حتی با انجام فعالیت‌ها و مراحل فرعی، این زمان به ۶ ساعت افزایش می‌یابد. این کوتاه بودن داستان به روایت بازی نیز لطمه می‌زند؛ بطوری که دقیقا در زمانی که داستان بازی اوج می‌گیرد و آماده چندین ساعت پرهیجان می‌شوید، بازی به پایان می‌رسد. در نهایت باید گفت که بخش داستانی بازی Call of Duty Black Ops Cold War نوآوری‌های جالبی که قبلا در این سری بازی دیده نشده را با فرمول موفق آن ترکیب می‌کند و اگر زمان آن طولانی‌تر بود، قطعا تجربه‌ی بسیار بهتری را ارائه می‌داد.

گان‌پلی و انیمیشن‌‍‌ها

قبل از وارد شدن به بخش چندنفره بازی، بگذارید در رابطه با یک سری المان مشترک بین تمام مدها صحبت کنیم. اگر تنها یک چیز وجود داشته باشد که سری بازی Call of Duty در پیاده‌سازی آن مهارت دارد، ارائه گان‌پلی رضایت‌بخش و روان است. سال گذشته، سازندگان بازی Call of Duty Modern Warfare اعلام کردند از انجین کاملا جدیدی استفاده می‌کنند و شما در آن بازی کاملا این قضیه را حس می‌کردید. گان‌پلی بازی متحول شده بود و در عین حال آن حس رضایت‌بخش و کلاسیک Call of Duty را نگه داشته و سطح انیمیشن‌ها از تمامی عناوین شوتر قبلی بالاتر بود. امسال Treyarch نیز اعلام کرد که از برخی ویژگی‌های انجین جدید روی انجنین قدیمی خودشان بهره خواهند برد. گان‌پلی بازی Call of Duty: Black Ops Cold War را می‌توان نسخه‌ی آرکید‌-محور و غیرواقع‌گرایانه‌ی بازی قبلی دانست. انیمیشن‌‌ها به سطح نسخه‌ی قبلی نمی‌رسند اما نسبت به عناوین دیگر در سطح بسیار خوبی قرار دارند. رضایت‌بخشی و روان بودن گان‌پلی مثل همیشه در سطح خوبی بوده و با از بین بردن دشمنان پیروزی به‌خوبی احساس می‌‍شود. بطور کلی بازی Call of Duty Black Ops Cold War در این بخش از برخی لحاظ نسبت به نسخه‌ی قبلی عقب‌گرد و از برخی لحاظ پیشرفت داشته است و این مسئله بیشتر به سلیقه شما برمی‌گردد.

آرت‌استایل و جلوه‌های بصری

در تمام بخش‌های بازی سعی شده حس دهه ۸۰ و جنگ سرد به شما القا شود. از لباس شخصیت‌ها گرفته تا چراغ‌های نئون مپ Miami و پروپاگاندا و مجسمه‌های مپ Moscow، همه و همه به این امر کمک می‌کنند. بطور کلی، محیط‌‍‌های بازی جذاب بوده و شما از نگاه کردن به آن‌ها لذت خواهید برد.

گرافیک فنی بازی حالت فانتزی‌تری نسبت به نسخه‌ی قبل داشته و در عین حال برخی از افکت‌های نورپردازی زیبای آن نسخه را به ارث برده است. بازی در برخی موقعیت‌ها شما را حیرت‌زده می‌‌کند درحالی که برخی محیط‌ها به دلیل نورپردازی متفاوت آن حس را القا نمی‌کنند. گلیچ‌های گرافیکی در نسخه‌های نسل قبلی بیشتر وجود داشته و بطور کلی کنسول‌های نسل قبل از لحاظ فنی عملکرد بسیار خوبی ندارند و گرافیک بازی در نسخه‌ی رایانه‌های شخصی و پلی‌استیشن ۵ و ایکس باکس سری ایکس بسیار بیشتر زیبایی خود را نشان می‌دهد و نرخ‌فریم در این نسخه‌ها ثبات بسیار بالاتری دارد.

طراحی افکت‌های صوتی

در رابطه با صداگذاری شخصیت‌ها بالاتر صحبت کردیم. اکنون نوبت به افکت‌های صوتی می‌رسد. بنظر می‌رسد این بخش یکی از تمرکز‌های اصلی Treyarch بعد از بتای بازی بوده است. صدای سلاح‌های بازی Bass مناسبی گرفته و در عین حال آنقدری بلند نیستند که هنگام تیراندازی گوشتان کَر شود! واقع‌گرایانه بودن صدا سلاح‌های گرم بازی نسبت به نسخه‌ی قبلی کمتر بوده و این ممکن است برای برخی افراد ناراحت کننده باشد. همچنین در هنگام راه رفتن روی اجسام مختلف صداهای مختلفی به گوش می‌رسد که به فضاسازی کمک می‌کند. علاوه بر آن جهت‌ اصوات مختلف از جمله صدای پا و تیراندازی به‌خوبی قابل ردیابی هستند.

بخش چندنفره

بخش چندنفره سری بازی Call of Duty همواره پربحث‌ترین بخش آن بوده است و معمولا هیچوقت پیش نمی‌آید همگان از سبک و تغییرات این بخش در آن نسخه راضی باشند. امسال Treyarch سعی کرده در طراحی این بخش الهاماتی از نسخه‌ی قبلی داشته باشد و در عین حال بازی را بیشتر به ریشه‌های خود بازگرداند.

بخش چندنفره‌ی بازی Call of Duty: Modern Warfare یکی از بحث‌برانگیزترین بخش‌های آن نسخه بود. مپ‌های بازی پیچیدگی بیشتری به‌خود گرفته بودند و بازی بطور کلی سنگین‌تر شده و روند آرام‌تری داشت. این مسئله ممکن است برای بسیاری افراد که علاقه‌مند به سبک تاکتیکی‌تر بازی‌های شوتر هستند خوشحال‌کننده بوده باشد اما طرفداران Call of Duty در چند سال اخیر به عنوانی آرکید محور و سریع‌ عادت پیدا کرده بودند. به اضافه اینکه بسیاری از المان‌های کلیدی بازی تغییر کرده بود و بطور کلی حرکت کردن مجازات بسیاری در بازی داشت.

امسال استودیوی Treyarch با بازی Call of Duty: Black Ops Cold War سعی کرده تا بیشتر به آن سبک آرکید محور بازی Call of Duty بازگردد. مپ‌های بازی (نسبت به سال گذشته) طراحی ساده‌تری داشته و “تا حدی” از فلسفه‌‎ی سه-لاین بودن پیروی می‌کنند اما باز هم الهاماتی از طراحی مپ نسخه‌ی قبلی در مپ‌هایی مانند Miami دیده می‌شود که حقیقتا با توجه به بازخوردهای منفی گذشته، تکرار این سبک از طراحی مپ تعجب‌برانگیز است. با این حال، بدترین مپ این بازی از لحاظ طراحی (Miami) جریان و گردش بهتری نسبت به اکثر مپ‌های نسخه‌ی قبلی دارد. باری دیگر شما با تیراندازی کردن در مینی‌مپ آشکار خواهید شد و Perk قدرتمند Ghost تنها زمانی که در حرکت باشید شما را از شر UAVها در امان نگه می‌دارد. این موارد یکسری تغییراتی هستند که علی‌رغم جزئی بودن، سرعت و حرکت به بازی می‌بخشند.

همچنین میزان سلامتی بازیکن به ۱۵۰ افزایش یافته و زمان موردنیاز برای کشته شدن بطور متوسط ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلی‌ثانیه افزایش یافته است که باعث می‌شود مبارزات با دشمنان نیازمند دقت بیشتری در تیراندازی باشند.

سیستم فوق‌العاده Gunsmith برای شخصی‌سازی سلاح‌ها بازگشته است. شما قادر هستید تا ۵ عدد Attachment (یا ۸ عدد بوسیله Gunfighter Wildcard) مختلف روی سلاح خود قرار دهید و سلاح مخصوص خود را بسازید. البته باید گفت که تاثیرات این Attachmentها  با نسخه‌ی قبلی کاملا متفاوت است و باید آزمون و خطای زیادی انجام دهید تا متوجه شوید کدام Attachment مناسب شما است.

Perkهای مختلفی در بازی وجود دارند و اکثر آن‌ها مفید هستند بطوری که گاها شما در انتخاب بین‌ آن‌ها دچار مشکل می‌شوید و باید از برخی مزیت‌ها بگذرید. برای مثال اگر قصد داشته باشید بوسیله‌ی Perk بسیار کاربردی Ninja صدای پای کمی تولید کنید، باید از دو Perk قدرتمند Gung-ho و Ghost بگذرید چون این سه Perk در یک دسته قرار دارند.

Wildcardها نیز از نسخه‌های قبلی Black Ops بازگشته‌اند و شما با انتخاب یک Wildcard، یکی از بخش‌های Loadout خود را بطور چشم‌گیری بهبود می‌دهید. برای مثال کارت Perk Greed به شما اجازه می‌دهد شش Perk انتخاب کنید.

بطور کلی، سیستم Loadout بازی Call of Duty Black Ops Cold War به‌خوبی پیاده‌سازی شده و ترکیب آن با Field Upgradeهای مختلفی که می‌توانید به خود به بازی بیاورید تنوع زیادی به نحوه‌ی بازی کردن شما می‌دهد.

چیزی که از تنوع زیادی برخوردار نیست محتوای داخل بخش چندنفره است. در حال حاضر، بازی تنها شامل ۸ مپ شش به شش و دو مپ ۱۲ به ۱۲ مخصوص مد Combined Arms و دو مپ ۴۰ نفره‌ی مد Fireteam می‌شود. باید اشاره کرد که دو مپ Combined Arms در حقیقت نسخه‌ی گسترش یافته‌ی دو مپ شش به شش هستند و این مد در یکی از مپ‌های شش به شش نیز قابل بازی است. محیط‌های مپ‌ها از تنوع بالایی برخوردارند و کیفیت و طراحی‌ آن‌ها نیز در سطح مناسبی قرار دارد اما این تعداد مپ حتی از سال گذشته که این مشکل وجود داشت نیز یک عدد کمتر است. تعداد سلاح‌های بازی نیز تنها به ۲۹ عدد می‌رسد که پایین‌ترین عدد در سری بازی Black Ops است. مشخص نیست که تنها دلیل این اتفاق وضعیت نامناسب توسعه و همچنین ویروس COVID-19 بوده یا این نیز یکی دیگر از سیاست‌های Activision است. طبق گفته‌ی سازندگان، تا سه هفته‌ی دیگر ۴ مپ شش به شش و ۱ مپ ۴۰ نفره و تعدادی سلاح جدید به بازی اضافه خواهند شد. باید صبر کرد و دید Treyarch چگونه به پشتیبانی از بازی ادامه می‌دهد.

مد شش به شش بازی تجربه‌ی استاندارد یک بازی Call of Duty را ارائه می‌دهد و به جزئیات آن بالاتر اشاره کردیم. دو مد جدیدی که به بازی اضافه شده‌اند Combined Arms و Fireteam هستند. مد Combined Arms دو تیم ۱۲ نفره را روبروی هم قرار می‌دهد. دو مپ مخصوص این مد Armada  و  Crossroads می‌باشند.

مپ Armada طراحی بسیار جالبی دارد. این مپ در سه کشتی روی آب جریان دارد و دو تیم در کشتی‌های دو سر مپ اسپاون می‌شوند و باید برای Objectiveهای مختلفی روی کشتی وسط و کشتی خودشان مبارزه کنند. کشتی‌ها بوسیله زیپ-لاین به یکدیگر متصل هستند و همچنین قادر هستید از قایق و جت‌اسکی نیز استفاده کنید. مبارزات بسیار جالبی در این مپ رخ می‌دهند.

مپ Crossroads یک مپ بسیار بزرگ بوده که در محیطی برفی جریان دارد و شما قادر هستید در آن از تانک و Snowmobile استفاده کنید. طراحی این مپ تا حدی مشابه مپ‌‎های بزرگ سری بازی Battlefield بوده ولی باید اشاره کرد که ۲۴ نفر برای مپی با چنین ابعاد مخصوصاً در مد Domination کم است.

مد Combined Arms خود دو شاخه‌ی مختلف با ‌نام‌های Assault و Domination دارد. مد Domination همان مد کلاسیک همیشگی بوده با این تفاوت که تعداد پرچم‌هایی که باید تصرف کنید بیشتر است. اما بخش جالب ماجرا مد Assault است. این مد قبلا در بازی Call of Duty: World at War نیز وجود داشت. در این مد تعدادی پرچم در مپ وجود دارد اما تنها یکی از آن‌‌ها فعال است. تیمی که آن پرچم را تصرف می‌کند یک قدم به اسپاون تیم حریف نزدیک‌تر می‌شود و تیمی که آخرین پرچم اسپاون تیم مقابل را تصرف کند پیروز خواهد شد. این مد در هر دو مپ Crossroads و Armada بسیار عالی عمل می‌کند و شما شاهد مبارزات نفس‌گیری برای تصرف موقعیت دشمنان خواهید بود.

مد Fireteam در حال حاضر یک زیرشاخه به‌نام Dirty Bomb دارد. در Fireteam: Dirty Bomb شما و سه بازیکن دیگر باید سعی کنید با ۹ تیم چهارنفره‌ی دیگر برای منفجر کردن یک‌سری بمب در مپ رقابت کنید. نحوه‌ی انفجار این بمب‌ها بدین‌گونه است که باید با گشت و گذار در نقشه و کشتن دشمنان اورانیوم جمع کنید و به سمت یکی از بمب‌ها ببرید. شما در دو مپ مد Fireteam یعنی Ruka و Alpine قادر هستید از وسایل نقلیه‌ی مختلفی مثل هلیکوپتر، تانک و… استفاده کنید. هیجان این مد با دوستان دو چندان خواهد شد و در کل برای افرادی که به مد‌های بزرگ‌ علاقه‌مند هستند تجربه‌ی جالبی خواهد بود. البته باید گفت که پتانسیل مد Fireteam فراتر از Dirty Bomb بوده و باید صبر کرد و دید Treyarch تا چه حد می‌تواند خلاقیت به خرج دهد.

عملکرد اجرایی بازی چه از لحاظ گرافیکی و چه از لحاظ شبکه‌ای، جای کار دارد. بازی با بسیاری از کارت گرافیک‌ها مشکل داشته و گاها کرش می‌کند و نسخه‌ی کنسول‌های نسل قبل جلوه‌های بصری ضعیف‌تری داشته و در مدهای بزرگ‌تر با افت فریم مواجه هستند و حتی بعضی اوقات کرش نیز می‌کنند. با این حال نسخه‌ی PC بازی نرخ‌فریم تقریبا ثابتی داشته و با انتخاب تنظیمات گرافیکی درست می‌توانید بدون مشکل به بازی بپردازید. البته اگر بازی شما کرش نکند! همچنین گاهی اوقات حس می‌شود مشکلاتی در سمت سرور بازی وجود دارد که البته از آنجایی که بازی تازه عرضه شده این مسئله طبیعی است.

سیستم پیشرفت بازی ترکیبی از سیستم فصلی و Prestige کلاسیک است. این بدین معناست که لول شما دیگر روی ۱۵۵ قفل نخواهد شد و قادر هستید با بازی کردن در هر سیزن به لول ۱۰۰۰ برسید. در طول این مسیر آیکن سمت چپ اسمتان بر اساس سطح Prestige شما تغییر خواهد کرد و شما در هر سیزن می‌توانید سه Prestige را پشت سر بگذارید و پاداش‌های مختلفی دریافت کنید.

سیستم Camo سلاح‌ها تا حد زیادی مشابه نسخه‌ی قبلی بوده و باید با سلاح موردنظر تعدادی چالش را پشت سر بگذارید تا طرح‌های مختلفی را برای آن آنلاک کنید. طراحی این Camoها بسیار زیبا بوده و انجام این چالش‌ها را ارزشمند می‌کند.

تعادل سلاح‌ها وضعیت “تقریبا” مناسبی دارد. بزرگترین مشکل در حال حاضر بیش از حد قدرتمند بودن سلاح MP5 است که در بتای بازی نیز این مشکل وجود داشت. این سلاح به‌راحتی می‎‌تواند تمامی سلاح‌های بازی را از هر فاصله‌ای به چالش بکشد. قدرت اسنایپرها نیز بر اساس بازخوردهای بتا کمتر شده است اما بنظر می‌آید سازندگان در این حوزه کمی زیاده‌روی کرده باشند. سلاح اسنایپر M82 عملکرد بسیار ضعیفی داشته و حقیقتا نیاز به تغییراتی دارد. جدای از این دو مسئله، سایر سلاح‌های بازی بالانس بوده و اکثر سلاح‌ها قادر هستند به‌خوبی از پس دشمنان بر بیایند.

در نهایت یکی از ایرادهایی که می‌توان از بخش چندنفره گرفت، سیستم Scorestreak آن است. برای اولین بار در سری بازی Call of Duty، میزان پیشروی شما در Scorestreak های‌تان با مرگ ریست نمی‌شوند. Treyarch برای متعادل کردن این سیستم امتیاز موردنیاز برای رسیدن به Streakهای مختلف را بیشتر کرده و شما هرچه بیشتر کیل‌های پشت هم بگیرید، ضریب دریافت امتیاز‌تان بیشتر خواهد شد و در نتیجه سریع‌تر به Streakهای بالاتر مثل Gunship و Chopper Gunner نزدیک می‌شوید. این سیستم روی کاغذ خوب بنظر می‌آید اما در حقیقت با نزدیک شدن به پایان بازی‌هایی که مدت زمان زیادی در جریان بودند، بسیاری از افراد به Streakهای بالایی می‌رسند و ناگهان آسمان و زمین پر از موشک و جت و هلیکوپتر خواهد شد! این مشکل در آلفا و بتای بازی به شدت بسیار بیشتری وجود داشت اما هنوز هم علی‌رغم کم‌تر شدن شدت آن، بطور کامل محو نشده است.

بخش چندنفره‌ی بازی روی هم رفته تجربه‌ی مناسبی را ارائه می‌دهد و در صورت اضافه شدن محتوای بیشتر در طول سال و حل شدن مشکلات سرور‌ها و عملکرد فنی، بخش چندنفره‌ی بازی Call of Duty: Black Ops Cold War پتانسیل تبدیل شدن به یکی از برترین‌ها را دارد.

بازگشت شکوه‌مندانه‌ی بخش زامبی

امسال، حداقل در زمان عرضه، بی‌شک می‌توان بخش زامبی را در کنار بخش داستانی بهترین بخش بازی Call of Duty: Black Ops Cold War دانست.

همانطور که ‌می‌دانید، خط داستانی بخش زامبی سری بازی Black Ops در بازی Call of Duty: Black Ops 4 به پایان رسید و قهرمانان ما با بستن حفره‌های جهان‌های موازی و متوقف کردن حلقه، تمام جهان Zombies را به Dark Aether فرستادند.

بازی Call of Duty: Black Ops Cold War شامل یک خط داستانی جدید به‌نام Dark Aether است که داستان Aether اصلی را گسترش می‌دهد. در خط داستانی Dark Aether ما شاهد شخصیت‌هایی قدیمی مثل Samantha Maxis از خط داستانی قبلی و همچنین Weaver از بخش داستانی نسخه‌ی اول سری Black Ops هستیم. چندین شخصیت دیگر نیز با رادیو در طول بخش‌های مختلف بازی با شما در ارتباط خواهند بود. داستان بازی از جایی شروع می‌شود که شخصی Samantha با Weaver تماس گرفته و اطلاعات محرمانه‌ی کمیته‌ی امنیتی روسیه را با او به اشتراک می‌گذارد. طبق این اطلاعات، تیم تحقیقاتی روسی به‌نام Omega Group در حال بررسی کردن یکی از پناهگاه‌های آلمان نازی هستند که قبلا در آن زامبی‌ها شیوع پیدا کرده بودند. Weaver تیم شما را به موقعیت ارسال کرده و شما وظیفه دارید کشف کنید که ماجرا از چه قرار است.

اینبار بازیکنان بجای قرار گرفتن در نقش شخصیت‌هایی خاص باید با Operatorهای بخش چندنفره به عنوان تیمی از CIA به‌نام Requiem وارد بازی شوند. این مسئله ممکن است تاحدی برای طرفداران قدیمی بخش زامبی ناراحت‌کننده باشد زیرا شخصیت‌های این بخش همواره بسیار خاطره‌انگیز بوده و دیالوگ‌هایی که بین آن‌ها رد و بدل می‌‌شد حال و هوای خاصی را ارائه می‌داد.

در حال حاضر تنها یک مپ به‌نام Die Maschine برای بخش زامبی وجود دارد که تا حدی می‌تواند ناامیدکننده باشد اما همین مپ به‌تنهایی قادر است شما و دوستانتان را برای مدت زیادی سرگرم نگه دارد. Die Maschine پر از Easter Eggهای کوچک و بزرگ بوده و همچنین اگر مایل باشید قادر هستید Easter Egg اصلی این مپ را با دوستانتان به پایان برسانید. داستان بازی در این مپ بصورت Cutscene روایت نشده و توسط دیالوگ‌ها و اتفاقاتی که بصورت زنده در گیم‌پلی رخ می‌دهد جلو می‌رود.

بازی سعی دارد دست تازه‌واردان به این بخش را بگیرد. برای مثال چند ماموریت اولیه‌ی بازی در نقشه برای شما مشخص خواهند شد. همچنین شما قادر هستید سلاح‌های خود را با خود به بازی بیاورید و دیگر خبری از شروع بازی با Pistol نیست. در کنار این موارد یک مینی‌مپ نیز برای جابجایی آسان‌تر به بازی اضافه شده است.

مکانیک‌های حرکت و تیراندازی بازی به میزان زیادی به لذت‌بخش کردن این مد کمک می‌کنند. کشتن زامبی‌های مختلف با سلاح‌های متفاوت بسیار رضایت‌بخش بوده و گاها نیازمند تمرکز بالایی است.

خاص‌ترین بخش مپ Die Maschine جهان موازی Dark Aether است. شما از طریق پرتال‌های مختلفی که بعد از انجام دادن یکسری از ماموریت‌ها، بصورت تصادفی روی مپ بوجود می‌آیند می‌توانید وارد بُعد Dark Aether شوید. وارد شدن به این جهان موازی برای تکمیل برخی ماموریت‌ها لازم است. تعدادی Easter Egg نیز در این بخش وجود دارد.

طراحی مپ Die Maschine بسیار عالی بوده و سیستم نورپردازی جدید به القای حس ترس (مخصوصا زمانی که چراغ‌های پناهگاه خاموش باشند!) کمک می‌کند. همچنین سیستم جدیدی به نام Exfil به بازی اضافه شده است. این بدین معناست که برای اولین بار در این سری بازی، برای به پایان رساندن آن نیاز نیست بمیرید. در یک‌سری راند خاص، شما قادر هستید درخواست خروج دهید و یک هلیکوپتر برای نجات شما خواهد آمد و با کشتن تعداد مشخصی زامبی از مپ خارج خواهید شد و پاداش‌های بیشتری دریافت می‌کنید.

سایر ویژگی‌های بخش زامبی تقریبا به استاندارد همیشگی تبدیل شده‌اند. نوشیدنی‌های رنگارنگ که به شما Perkهای مختلف را می‌دهند بازگشته‌اند و شاهد چند Perk جدید نیز هستیم.

متاسفانه کمبود محتوا به این بخش نیز سرایت کرده و مشخص نیست مپ Die Maschine تا چه زمانی می‌تواند بازیکنان را سرگرم نگه دارد.

شایان ذکر است که آپدیت بخش Warzone که بازی Call of Duty: Black Ops Cold War را به آن متصل خواهد کرد در تاریخ ۲۰ آذر منتشر خواهد شد.

+ داستان جذاب، غافلگیر کننده و غیرخطی
+ طراحی مراحل متفاوت، غیرخطی و متنوع
+ صحنه‌های اکشن فوق‌العاده
+ گان‌پلی رضایت‌بخش
+ تنوع ظاهری محیط‌ها و مپ‌های بازی
+ آرت‌استایل زیبا و القای حس دوره‌ی جنگ سرد و دهه 80
+ شخصیت‌ Russel Adler
+ المان‌‍‌های گیم‌پلی و طراحی مپ‌ها به بخش چندنفره گردش و سرعت می‌بخشند
+ بخش زامبی!
+ گرافیک چشم‌نواز روی کنسول‌های نسل جدید
+ موسیقی استادانه مناسب اتمسفر بازی

- شخصیت‌پردازی برخی شخصیت‌ها می‌توانست بهتر باشد
- بخش داستانی بازی کوتاه است
- باگ‌های متعدد
- کمبود محتوا در زمان عرضه
- انیمیشن‌های سوم شخص گاها ضعیف کار شدند



امتیاز بازی : 8 [عالی ]

این بازی ارزش زمان و هزینه شما را دارد. این بازی تغییری «پایه‌ای» در ژانر خود ایجاد نمی‌کند و تنها به تقویت پایه‌های گذاشته شده توسط بازی‌های بزرگ بسنده می‌کند. مطمئنا طرفداران ژانر بازی از آن لذت می‌برند. در این بین مشکلاتی نیز در بازی دیده می‌شود که البته بخاطر کیفیت دیگر بخش‌ها، تاثیر آن‌ها را به‌ندرت حس می‌کنیم. ممکن است در این بین مشکلاتی وجود داشته باشد اما به‌هیچ‌عنوان به تجربه اصلی بازی لطمه‌ای وارد نمی‌کند.

عالی