تفاوتی ندارد که از دنبالکنندگان ورزش محبوب فوتبال بوده یا مثل من چندان علاقهای به عرصهی مذکور نداشته باشید، همهی ما در طفولیت با مجموعهای که عموما با نام «فوتبالیستها» شناخته میشد خاطرات بسیاری داریم. از صبر کردنهای هفتگی برای دیدن نتیجهی لیگ مدارس ژاپن گرفته تا انتظار کشیدن برای شوتهای پرتوانی که قوانین فیزیک را در کسری از ثانیه زیر سوال میبردند؛ «فوتبالیستها» از جمله بهترین مجموعههای تلویزیونی شرقی است که تاکنون به زبان فارسی ترجمه شده و اگر بگویم که همین مجموعه به تنهایی مرا در کودکی به امتحان کردن فوتبال واداشته بود، دروغ نگفتهام و مطمئن هستم که برای بسیاری از بینندگان هم این موضوع پیش آمده است. طبعا شهرت فراوان، دنباله و اقتباسهای بسیاری را هم به همراه دارد چرا که سود کلان و البته قاطعی در آن نهفته و خب «فوتبالیستها» هم از این قافله جا نمانده و با عناوین اقتباسیاش در اعصار مختلف بازیهای رایانهای، سعی داشته آن تنش و هیجان فوتبالی فانتزیطورش را روی کنسولهای خانگی بیاورد. جدیدترین ساختهی اقتباسی این مجموعهی تلویزیونی، با نام Captain Tsubasa: Rise of New Champions شناخته شده، و سعی دارد که با تلفیق المانهای یک بازی فوتبال واقعگرایانه چون FIFA و جلوههای انیمهای، مرزهای القای تجربه و حسی مشابه را کنار زده و به اقتباس کاملی که همیشه طالبش بوده تبدیل شود. اجمالا بگویم، Captain Tsubasa: Rise of New Champions در این مسیر سنگ تمام گذاشته و به عنوانی طوفانی تبدیل شده است، درست مانند طوفان انقلابی «سوباسا اُزُرآ» (Tsubasa Ozora). اگر میخواهید از جزئیات کامل آن مطلع شوید، بهتر است بررسی بازی Captain Tsubasa: Rise of New Champions نوشته شده در وبسایت «پیکسل آرتس» را از دست ندهید!
طوفان انقلابی؛ از پیروزیهای کوچک تا قهرمانی در سرتاسر دنیا
داستان Captain Tsubasa: Rise of New Champions به دو بخش اساسی تقسیم میشود. بخش اول روایتگر ماجرای قدیمی پیروزی مدرسهی «سوباسا»، یعنی «نانکاتسو»، در لیگ ملی نوجوانان بوده و بخش دوم ماجرای شخصیتی اوریجینال، ساخته شده توسط بازیکن و طریقت پیوستن وی به تیم ملی ژاپن را روایت میکند. بازیکنان در بخش اول داستان مقدمهی مجموعهی تلویزیونی را تجربه خواهند کرد؛ «سوباسا» تمرکز اصلی این «کمپین» داستانی بوده و تلاشهای او را در کسب مقام اول سومین لیگ ملی فوتبال نوجوانان، در راستای اثبات خود به مربی محبوبش «روبرتو» (Roberto) و رفتن به برزیل را نشان میدهد. بخش دوم داستان بازی مانند قسمت Career عنوان FIFA عمل میکند؛ بازیکنان باید شخصیتی اوریجینال را طراحی، برای او از میان ۳ مدرسه محبوب ژاپن یکی را انتخاب کرده و به وی در پیوستن به تیم ملی ژاپن و کسب پیروزی در سرتاسر دنیا کمک کنند. هر یک از بخشهای مذکور به دو صورت سینماتیک و نوشتاری روایت شده تا تعادل داستانی به لحاظ ریتمیک حفظ شود. برای مثال، در جاهای لازم، مانند بخش رختکن که نیازمند کمی آرامش فکر است، بازی مثل یک Visual Novel عمل میکند، اما حین نبرد، جایی که توپ حرف اول را میزند، کمتر نوشتار دیده شده و بیشتر شاهد همان لحظات سینمایی فانتزی و خارقالعادهای که در سری تلویزیونی دیدهایم، هستیم. اما جدای از تنوع و تعادل، چه چیزی موجب جذابیت و خاص بودن داستان Captain Tsubasa: Rise of New Champions شده است؟ این سوال نه یک جواب، بلکه چندین جواب دارد.
اولین چیزی که باعث برتری داستان این بازی در مقایسه با دیگر اقتباسها و کلا بسیاری از عناوین مشابه میشود، انسجام و جدیت آن است. روایت بخش اول حفرهی داستانی بخصوصی ندارد و از طرفی سیری کاملا منظم را طی میکند که موجب چندشاخگی اضافی و پریشانی فکر بازیکن نمیشود. همچنین، داستان تکلیفش را با خود مشخص کرده است؛ درست است که فوتبال حاضر در مجموعهی «کاپیتان سوباسا» حالتی فانتزی دارد، اما علیرغم جوانب غیرواقعیاش، این سری میداند که چه زمانی خودش را جدی گرفته و چه زمانی به فرای مرزهای واقعیت برود. بازیکنان میتوانند زخمی بشوند، خسته شوند یا از حال بروند، اما در همان حال شوتهایی حماسی را پیاده کرده که نه تنها مخاطب را به وجد آورده، بلکه حرارت بازی را دوچندان میکند. بازیهای ورزشی شرقی، عموما دارای چنین مواردی هستند. بازیکنان قدرتهای مخصوصی داشته که آنها را در برنده شدن یاری میکنند و خب، این قابلیتها گاها قوانین طبیعت را زیر پا میگذارند. اما عدم استفادهی افراطی و متعادل نگهداشتن سطح باورپذیری باعث شده داستان این سری بهتر از رقبا پیاده شود.
مورد دوم، تعاملی بودن داستان بازی در هر دو بخش است. بازیکنان به دو شکل میتوانند با داستان بازی تعامل داشته باشند. حالت اول مشابه سامانهی Social Linkهای مجموعههایی مثل Persona است. بازیکنان میتوانند با دیگر شخصیتها دوست شده و با انجام کارها و انتخاب دیالوگهای درست، رابطهی خود را تقویت کنند. این ارتقای سطح اجتماعی موجب میشود که شخصیت ساختگی شما بتواند امتیاز بیشتری کسب کرده و حتی حرکات ورزشی و مخصوص آنان را هم یاد بگیرد. حالت ثانویهی تعامل با داستان از طریق نحوهی بازی کردن بازیکن ممکن میشود. اگر حین مسابقات دست به تصمیمات خاصی بزنید یا کار بخصوصی را انجام دهید، صحنهی سینمایی مختص آن نقطهی داستانی فعال شده و شما جزئیات بیشتری را از آن مسابقه مشاهده خواهید کرد. مثلا اگر در مواجه شدن با برادران «تاچیبانا» (Tachibana) اجازه دهید به دروازهتان نزدیک شوند، خواهید دید که حرکت آکروباتیک شخصیشان را اجرا کرده و شوت مخصوصشان را میزنند. Captain Tsubasa: Rise of New Champions لزوما نیازی نداشت روی بخش داستانی خودش سرمایهگذاری کند؛ برای یک بازی انیمهمحور ورزشی که رقبایی چون Inazuma Eleven دارد (که روایتی فانتزیتر هم دارند)، داشتن روایتی اینگونه جدی چندان مطرح نیست، اما بازی مذکور، برخلاف انتظارات اولیه، تلاش و وقت بسیاری روی قسمت داستانی خود صرف کرده، که آن را بسیار لذتبخش و هیجانانگیز میکند.
شخصیتپردازی این بازی، پیرو ارکان شخصیتی که از قبل برای این سری تعریف شده، رضایتبخش بوده و ما در چهارچوب ورزشی-انیمهای با پرداختی خوب، هرچند کماکان همراه با مقداری بزرگنمایی، روبهرو هستیم. مشاهدهی پیشرفت بازیکنان، چه در ابعاد شخصی و چه ورزشی، به شیوهی شرقی واقعا سرگرمکنندست. دیدن اینکه «هیوگا» چگونه سعی میکند ضربات خودش را با ضربه زدن به توپی که سه برابر سنگینتر از حد عادی است، تقویت کند، هم موجب سیخ شدن مو بر تن بازیکن شده و هم او را جهت امتحان کردن ضربهی جدیدش مشتاق میکند. Captain Tsubasa: Rise of New Champions جوانب احتمالی را در نظر گرفته و با آگاهی بر محبوبیت مجموعهی تلویزیونی، به بهترین شکل ممکن روایتش را شکل داده است. اینکه بازی چگونه قبل از هر مسابقه رسمی میزان شورانگیزی را افزایش داده و سیر افت و خیزش را کنترل میکند، نشان میدهد که بازی من باب داستان خود کاملا هوشمند عمل کرده است.
ضربات آتشین؛ زلزلهی فوتبالی
شرح دادن گیمپلی بازی Captain Tsubasa: Rise of New Champions کمی دشوار است. عنوانی که در پیشروی شما قرار دارد، ترکیبی است از تمامی نکات مثبتی که بازیهای ورزشی در خود جای دادهاند، بهعلاوهی المانهای فانتزی که هستهی یک اثر ورزشی شرقی را تشکیل میدهند. به زبان سادهتر، این بازی درست مانند یک عنوان فوتبالی عمل میکند، اما از پیچیدگی و قوانین خاص خودش پیروی مینماید. شما در Captain Tsubasa: Rise of New Champions مانند هر بازی فوتبال دیگری تیمی متشکل از ۱۱ نفر را کنترل خواهید کرد و در صدد گل زدن به تیم مقابل خواهید بود، اما به شیوهای متفاوت. بهتر است یکایک مکانیزمهای فوتبال این بازی را به نوبت شرح دهم تا تصویری منسجم از آن در ذهن ایجاد شود.
ابتدا، باید بدانید که هر بازیکن نواری اختصاصی تحت عنوان Spirit Gauge دارد. این نوار مانند Stamina عمل کرده و برای اجرا کردن قابلیتهای بازیکنان خرج میشود. در سمت حمله، شما باید با پشت سر گذاشتن حریفان به سمت دروازه رفته و ضربهای را به عمل آورید، اما این کار به سادگی گفتنش نیست. برای پشت سر گذاشتن رقبا نیاز دارید که اولا بازیکنان مدافع را دریبل کرده و ثانیا از تکلهای آنان در امان بمانید. برای انجام دریبل، بازی دکمهای اختصاصی را در نظر گرفته که با فشردن آن سمت حریف خود یورش برده و در صورت اتصال موفقیتآمیز، دریبل خواهید کرد. دریبلهای بازی هم نه یکی بلکه دهها نوع هستند. هر بازیکن، متناسب با خلقوخوی شخصیتیاش، دریبل بخصوصی را انجام میدهد. «هیوگا» مانند یک ببر میتازد، درحالی که «سوباسا» حرکات برزیلی انجام میدهد. اگر چندین دریبل را پشت سر هم با موفقیت انجام دهید، یک زنجیره (Combo) خواهید ساخت که هم Spirit Gauge شما را پر کرده، هم قدرتتان را به صورت موقت افزایش داده و هم انیمیشن مخصوص آن شخصیت را فعال میکند! اما مشکل چیست؟ دریبلکردن یک نقطه ضعف اساسی دارد و آن، تکل است. اگر حین دریبل کردن تکلی به شما وارد شود، توپ را از دست خواهید داد و برای چند ثانیه روی زمین میمانید تا تعادل حفظ شود. راه اینکه از تکلها در امان بمانید، سریع دویدن با استفاده از Spirit Gauge است.
Dash کردن در Captain Tsubasa: Rise of New Champions استفادههای فراوانی دارد، یکی از آنها فرار از دست تکلهای رقیب است. گریختن و جا گذاشتن حریفی که تکل میکند هم میتواند یک Combo بسازد و مانند دریبل کردن پروسهی پاداشی خود را دارد. اینکه شما در لحظه واکنش درست نشان دهید و حریف را با انجام یکی از دو حرکت فوق پشت سر بگذارید موجب چند لایه شدن گیمپلی میشود و آن را در مقایسه با حالت نیمه فوتبالی نسخههای قدیمی حرفهایتر و «فوتبالیتر» میکند. اما دریبلکردن و دویدن تنها راههای رسیدن به دروازهی حریف نیستند. پاس دادن از دیگر روشهایی است که میتوانید برای طی کردن مسافت زمین از آن بهره بگیرید. پاسها خود به چند شکل هستند. پاسهای کوتاه یا همان عادی، که صرفا توپ را به دیگران میدهند، پاسهای بلند، که میتوان آنها را با استفاده از Spirit Gauge تبدیل به سوپر پاسهایی کرد که هم قدرت و سرعت بالاتری داشته و هم در صورت تبدیل آن به یک شوت توسط بازیکنی دیگر، قدرتی باورنکردنی را به ضربهی شما میبخشد. برای انجام چنین ضربهای که حکم «مخصوص» را دارد، باید دکمهی مربوطه را برای مدتی نگهدارید تا نوار قرمزی که زیر Spirit Gauge میآید تا حد لازم پر شود و سپس آن را رها کنید. بازیکنان حریف میتوانند در این بین توپ را به راحتی از شما بگیرند، لذا بایستی با نقشهی قبلی و تامل این کار را کرد.
پاسهای بلند فقط محض شوتزدن نیستند و میتوانید با داشتن ترکیبی مناسب، آن را تبدیل به پاسهای متعدد زیگزاگی کنید. برای مثال، «سوباسا» و «میساکی» (Misaki) میتوانند حرکتی را با پاسهای بلند، در صورت نزدیک بودن به یکدیگر، تحت عنوان Nankatsu Golden Duo انجام داده که طی آن مجموعهای از پاسهای ضربدری صورت گرفته و شما میتوانید تا دروازهی حریف را اینطوری طی کنید. به لطف گسترهی وسیع حرکات بازی، راههای بسیاری وجود دارند که مسیر شما سمت کسب پیروزی را همیشه متنوع و متفاوت میکنند. حالا که به دروازه رسیدهایم، وقت وارد کردن یک ضربهی قوی است. ضربات بازی هم خود به چندین حالت انجام میشوند، اما اساس کارشان مشابه پاسهای بلند، یعنی با پر کردن نوار قرمز، است. شوتهای عادی، شوتهایی هستند که از قدرت خاصی بهره نبرده و صرفا ضربات عادیاند. شوتهای مخصوص، آنهایی هستند که یک نوار اضافه داشته و در صورت پر کردن آن و داشتن Spirit Gauge کافی، ضربهای قویتر و ویژه را سمت دروازهبان وارد میکنند. برخی از شوتهای ویژه، بسته به بازیکن، دگر حالت دارند. این دگر حالت میتواند یک نوع قویتر باشد که نیازمند پر کردن دوبارهی نوار قرمز بوده، میتواند هم حالتی ثانویه باشد که جهتگیری داشته و مقابلهکردن با آن سختتر است. برخی بازیکنان هم میتوانند بصورت گروهی شوتهایی را وارد کنند که نیازمند شرایطی خاص، مثل بودن کنار هم است. این ضربات قوی میزان Spirit Gauge اختصاصی دروازهبان را کاهش داده و به مرور، در اثر تخلیه کردن آن، دیوار دفاعی دروازه را میشکنند. جالب است بدانید که دو بازیکن حتی میتوانند همزمان به توپ ضربه بزنند و در آن صورت یک نزاع ضربتی بینشان رخ میدهد!
در سمت دفاع قضایا کمی متفاوتاند. اینجا، بازیکنان باید سعی کنند توپ را از رقیب گرفته و در صورت نیاز حتی جلوی ضربات آنها بایستند. برای گرفتن توپ از دست حریفان، همانطور که پیشتر هم گفته شد، یا بایستی Dash کنید یا تکل انجام دهید. شما قادر هستید در صورت نیاز، با تغییر نوع چینش بازیکنان، اعضای دفاع را مقابل شوتهای تنومند حریف بگذارید تا سلامت جسمی خود را فدای در امان ماندن دروازه بکنند. در کنار مواردی که تاکنون ذکر شد، نواری هم تحت عنوان V-Zone وجود دارد که در صورت موفق شدن در انجام حرکاتی چون دریبل پر شده و به محض فعال شدن، تیم شما یا حریف را Boost میکند. درکنار عمق فوقالعادهی گیمپلی بازی، هوش مصنوعی و سختی هم تا حدی متعادل بوده و بازیکن به محض یادگیری کامل مکانیزمهای بازی قادر خواهد بود به راحتی از آن لذت ببرد. به وضوح میتوان دریافت که میزان محتوای قرار داده شده در این بازی فوقالعاده زیاد بوده و این یعنی تجربهی حاضر قادر است تا مدتها بازیکن را سرگرم خود نگه دارد. اما مکرر بازی کردن، جدای از تنوع و هیجان، دیگر چه پاداشی دارد؟ شما از هر بازی امتیازاتی را کسب خواهید کرد که به شما در خرید مواردی اعم از آیتمهای شخصیسازی برای تیمهای ساختگیتان یا بستههای کارت بازیکن (بله، درست متوجه شدید، کارت بازیکن) کمک خواهند کرد. سیستم Gacha در Captain Tsubasa: Rise of New Champions با چیزی که در FIFA دیدهاید کمی فرق دارد. در این بازی، کارتهای بازیکنان را باید جهت شروع یک رابطه دوستانه و ارتقای سقف این رابطه در بخش داستانی دوم جمعآوردی نموده تا بلکه اینگونه شخصیت شما به سطوح جدیدی دست یافته و حرکات تازهای را فرا بگیرد. خوشبختانه، بازی در زمینهی کارتهایش بسیار منصف بوده و بازیکن خود را درگیر باز کردن بستههای متعدد نخواهد یافت.
میزان پشتکار و زیبایی بازی وقتی خود را نشان میدهد که آن را با دیگر نمونههای فوتبال شرقی و شبیهسازهای کنونی مثل PES و FIFA مقایسه میکنید. درآوردن چنین قالبی، که در آن هم جوانب فانتزی و هم واقعگرایانه رعایت شده باشد، واقعا سخت است، اما عنوان مذکور توانسته از پس این چالش برآید و درنهایت کاملترین نمونهی ژاپنیِ فوتبال را به مخاطب تحویل دهد. Captain Tsubasa: Rise of New Champions در زمینهی محتوای آفلاین برای بازیکنان، جدای از دو بخش داستانی، حالات Versus ،Tournament و ضربات پنالتی را در نظر گرفته و در بخش آنلاین نیز حالات رقابتی و لیگهای ساختگی. از آنجایی بازی در قبال گیمپلی سنگتمام گذاشته، محتویات نسبتا کافی بازی در عمل فراتر از «کافی» عمل کرده و به سبب پتانسیل بالا، ارزش تکرار زیادی دارند. تنها مورد منفی در رابطه با بخش آنلاین، بسته بودن سرورها برای بازیکنان داخلی و Netcode آن است که لزوما افتضاح نیست اما میتوانست خیلی هم بهتر باشد. برای بازیی این چنینی که در آن فشردن به موقع دکمهها از اهمیت بسیاری برخوردار بوده، داشتن وضعیتی ثابت حین تجربهی آنلاین از واجبات به حساب میآید.
فوتبال از همه رنگ!
Captain Tsubasa: Rise of New Champions در میان اقتباسهای انیمهای سال جاری به لحاظ زیبایی بصری بسیار میدرخشد. انیمیشنهای پختهی بازی، اللخصوص حین انجام حرکات مخصوص، این حس را به بازیکن میدهند که گویا آنها در داخل خود مجموعهی تلویزیونی قرار دارند. جلوههای گرافیکی که برای بازیکنان در نظر گرفته شده و مکثهای کوتاه حین انجام حرکات آنقدر منظم و به موقع بوده، که واقعا جایی برای خرده گرفتن باقی نمیماند. این میزان دقت در میانپردههای متنی هم قابل مشاهده است و با وجود اندک بودن برخی از انیمیشنها، مخاطب کماکان از درجهی یک بودن آنها لذت خواهد برد. به لحاظ فنی بازی مشکل بخصوصی ندارد و تنها مشکلی که طی تجربهام مشاهده کردم، عدم اعمال تنظیمات گرافیکی بعد از تغییر دادنشان بود که با آپدیتهای سریع و مکرر حین بازهی بررسی رفع شد.
یکی از بهترین انتخابهای سازندگان در بخش صوتی و تصویری، آوردن صداپیشگان محبوب و دوستداشتنی ژاپنی بوده که همگی باعث شدهاند اصالت بازی در کنار امروزی بودنش حفظ شود. جلوههای صوتی شوتهای بازیکنان هم مانند چاشنی مخصوصی عمل کرده که تنها بر خوشمزگی محصول نهایی میافزایند. موردی که حین دقت به بخش صوتی غافلگیرم کرد، موسیقی پسزمینه بود که باید اعتراف کنم از جمله بهترین چیزهایی است که میان اقتباسهای انیمهمحور دیدهام. آنها آنقدر در قبال ساخت موسیقی دقیق بودهاند که هر تیم، چه داخلی و چه جهانی، از قطعهی مخصوص V-Zone خود بهره برده تا فضا و تم کلی را برآورده کند. برای کسانی که استادیومهای متنوع و جذاب را هم دوست دارند، باید بگویم که Captain Tsubasa: Rise of New Champions در این بخش هم کم کاری نکرده و با قرار دادن چند انتخابِ قابل شخصیسازی، سعی کرده که تا حد لازم نیازهای فوتبالی استادیوم دوستان را هم به جا آورد.
سخن آخر
عناوین اقتباسی انیمهای عموما محصولاتی خطرناک و ریسکپذیرند؛ بازیهایی که با بودجهی محدود ساخته شده و درنهایت با استقبال چندانی هم روبهرو نمیشوند. اما خوشحالم که بگویم Captain Tsubasa: Rise of New Champions چنین بازیی نیست. این عنوان ثابت کرده که اگر یک اقتباس شرقی به اندازهی کافی جدی گرفته شود، میتواند فرای انتظارات عمل کرده و به عنوانی خاطرهانگیز تبدیل گردد. اگر دلتان برای شوتهای آتشین و مخرب بازیکنان «فوتبالیستها» تنگ شده، پیشنهاد میکنم همین حالا دست به کار شوید و سفر خود را در پی تبدیل شدن به شمارهی یک در سرتاسر جهان فوتبالی «سوباسا» آغاز کنید!
عناوین اقتباسی انیمهای عموما محصولاتی خطرناک و ریسکپذیرند؛ بازیهایی که با بودجهی محدود ساخته شده و درنهایت با استقبال چندانی هم روبهرو نمیشوند. اما خوشحالم که بگویم Captain Tsubasa: Rise of New Champions چنین بازیی نیست. این عنوان ثابت کرده که اگر یک اقتباس شرقی به اندازهی کافی جدی گرفته شود، میتواند فرای انتظارات عمل کرده و به عنوانی خاطرهانگیز تبدیل گردد. اگر دلتان برای شوتهای آتشین و مخرب بازیکنان «فوتبالیستها» تنگ شده، پیشنهاد میکنم همین حالا دست به کار شوید و سفر خود را در پی تبدیل شدن به شمارهی یک در سرتاسر جهان فوتبالی «سوباسا» آغاز کنید!
+ داستان غنی که به شکلی رضایتبخش روایت میشود
+ شخصیتپردازی قوی
+ طراحی بصری دوستداشتنی
+ جلوههای فنی مناسب
+ صداگذاری مناسب به همراه قطعات موسیقی درخور
+ محتوای فراوان
- گاها انیمیشنهای بازی ممکن است عجیب عمل کنند
