بررسی بازی Elden Ring

فرام سافت‌ور با همکاری جرج آر. آر. مارتین، دست به خلق حماسه‌ای زده که راه خود را به تالار مشاهیر دنیای بازی‌های ویدیویی باز می‌کند. با بررسی بازی Elden Ring همراه پیکسل آرتس شوید.

فرام سافت‌ور تحت هدایت «هیدتاکا میازاکی»، تبدیل به یکی از استودیوهای صاحب‌سبک در ساخت عناوین اکشن – نقش‌آفرینی شده است. قریب به ۱۳ سال از عرضه Demon’s Souls، عنوانی که فصل آغازین حماسه Souls بود می‌گذرد و حالا می‌توان گفت که با Elden Ring، در کنار تمامی بازی‌های شگفت‌انگیزی که طی این دوره خلق کرده، فرام‌ سافت‌ور شاهکار غایی‌اش را تقدیم گیمرها کرده است.

داستان از همان الگوهای قدیمی فرام سافت‌ور شروع می‌شود. در سرزمینی تحت عنوان The Lands Between‌ (یا همان سرزمین‌های میانی)، حلقه‌ای تحت عنوان Elden Ring وجود دارد که با شکسته شدن آن، تکه‌هایش در این جهان پخش شده است. حالا، شما در نقش یک Tarnished که دوباره به جهان سرزمین‌های میانی فراخوانده شده‌اید، باید تلاش کنید تا با بازپس‌گیری این تکه‌ها، تبدیل به Elden Lord شوید.

از حیث داستانی، الدن رینگ را فرزند خلف سری دارک سولز تلقی کنید. هنوز هم برای فهم عمیق‌تر ماجراهای دنیای عجیب و غریب و شگفت‌انگیزی که فرام سافت‌ور خلق کرده، باید به گوشه و کنار آن سرک بکشید، از دیالوگ‌هایی که گاهی ظاهرا بی‌ربط اما در باطن پر از نکات مختلف‌اند رمزگشایی کنید، توضیحات آیتم‌ها را به دقت بخوانید و خلاصه، مو را از ماست بیرون بکشید. درست مثل آثار قبلی خالق، فهم ماجرای کلی کار سختی نیست ولی برای غرق شدن در جزئیات حیرت‌آوری که سازنده در تار و پود بازی تنیده، باید چهارچشمی حواستان به همه جا باشد. شاید بتوان پیاده‌سازی فوق‌العاده حس و حال حماسی الدن رینگ را تا حدی به حضور جرج آر.‌ آر. مارتین در پشت‌صحنه نیز ارتباط داد.

نکته حائز اهمیت در الدن رینگ، اپن ورلد بودن بازیست. این تغییر عمده در ساختار بازی نسبت به دست‌پخت‌های قبلی فرام سافت‌ور، خیلی چیزها را دست‌خوش تغییر قرار می‌دهد. مثلا در مورد همان بحث داستانی، به واسطه اپن ورلد بودن بازی خیلی راحت می‌توانید به نقاط مختلفی سرک بکشید و جزئیات و نکات مهمی در مورد جهان بازی، شخصیت‌ها و اتفاقات در حال روی دادن در محیط اطراف‌تان به دست بیاورید. ساختار اپن ورلد بازی که با گرته‌برداری از The Legend of Zelda: Breath of the Wild طراحی شده، به شما این امکان را می‌دهد تا مدام با استفاده از حس کنجکاوی و کاوش‌گری خود، به وجد بیایید.

این اپن ورلد بودن سایه سنگینی روی روند بازی هم انداخته است. در حالی که به روند نسبتا خطی سولزها عادت داشتیم‌، اینجا آزادی عملی که بازی به شما می‌دهد، مهم‌ترین ویژگی تازه آن نسبت به پیشینیان‌اش به شمار می‌آید. شما اکنون می‌توانید به نقاطی سرک بکشید که اصولا برای لول شما مناسب نیستند، یا لوکیشن‌هایی را کاوش کنید که در خط اصلی داستانی بازی جایی ندارند و در واقع حاوی محتوای فرعی هستند. این آزادی عمل بی‌مانندی که الدن رینگ به شما می‌دهد، کاملا در تضاد با روند تقریبا خطی بازی‌های قبلی فرام سافت‌ور است. الدن رینگ مکانیک پرش را هم از Sekiro: Shadows Die Twice به ارث برده و به کمک این مکانیک، اکنون از لحاظ حرکت در محور عمودی نیز دست‌تان از همیشه بازتر است و به مکان‌های بیشتری می‌توانید دسترسی پیدا کنید. از سوی دیگر، موجودی اسب‌مانند به نام «تورنت» نیز برای سواری دادن به شما حاضر است. جالب اینجاست که از تورنت در برخی مبارزات نیز می‌توانید استفاده کنید. این مکانیک جدید، در کنار مکانیک پرش که قبل‌تر راجع‌به آن صحبت کردیم، بزرگ‌ترین برگ برنده‌های الدن رینگ در راستای ایجاد جذابیت بیشتر برای گشت‌وگذار در محیط‌ها به شمار می‌روند.

با جستجو در محیط‌های مختلف، تجهیزات بهتری پیدا می‌کنید و حتی آیتم‌های لازم برای ارتقای تجهیزات را به دست می‌آورید. این حس آزادی عمل مثال‌زدنی الدن رینگ، گویی شما را در نقش ناخدای یک کشتی در دل اقیانوسی بزرگ قرار می‌دهد که هر گوشه آن، رمز و رازی برای کشف نهفته است. شاید در طول این روند، به جایی برسید که با لول و تجهیزات شما در آن لحظه مغایرت داشته باشد، ولی این هم از همان احساسات کم‌نظیری است که الدن رینگ با خود به همراه می‌آورد. در آن واحد، هم در حال ناسزا گفتن به سازندگان بابت سختی بازی هستید و هم از خودتان به خاطر حس ماجراجویی و کنجکاوی‌تان تمجید به عمل می‌آورید و البته، در گوشه‌ای از ذهن‌تان لوکیشن را حک می‌کنید تا بعدا با شرایطی بهتر به آن سمت رهسپار شوید.

از لحاظ مبارزات، با عصاره‌ای از آثار قبلی فرام سافت‌ور طرف هستیم. از طرفی سیستم مبارزات بازی شباهت زیادی به سری دارک سولز دارد و بر اساس کلاس انتخابی، یا باید مبارزات نزدیک با سلاح‌های سرد را برگزینید یا کلاس‌هایی که در کار با جادوها که دوربُرد هستند را برای خود در نظر بگیرید. اگرچه به‌صورت کلی پیشروی در بازی با کلاس‌هایی که با جادو سر و کار دارند راحت‌تر است؛ اما، این چیزی از لذت مبارزه با سلاح‌های سرد در الدن رینگ کم نمی‌کند. به واسطه چالش‌برانگیز بودن الدن رینگ – به‌مانند آثار قبلی خالقان‌اش – اولین اشتباه می‌تواند آخرین اشتباه‌تان باشد و شما را تا آخرین Site of Grace که در آن استراحت کرده‌اید، به عقب بفرستد. صبوری، کلید موفقیت در مبارزات الدن رینگ است. در ساخته‌های قبلی فرام سافت‌ور هم با این رویکرد مواجه بودیم و اینجا هم قضیه مستثنی نیست. از هر شکست، برای تلاش بعدی‌تان استفاده خواهید کرد و آن‌قدر در این چرخه نامتناهی حرفه‌ای می‌شوید که بازی به پایان می‌رسد و وقت آن می‌رسد که محتوای فرعی بازی را تجربه کنید.

طراحی فوق‌العاده دشمنان و لوکیشن‌ها، همان امضای همیشگی فرام سافت‌ور است که در الدن رینگ هم به وضوح شاهد آن هستیم. این دشمنان، به‌خصوص باس‌ها که سرگذشت‌های بسیار جالبی دارند، حسابی شما را از لحاظ طراحی منحصربه‌فردشان تحت‌تاثیر قرار می‌دهند. لوکیشن‌های بازی هم بسیار متنوع و جذاب‌اند. با بزرگ‌ترین بازی فرام سافت‌ور تا به امروز طرف هستیم و این عظمت، صرفا به حرف نیست. بازی واقعا عظیم است و مهم‌تر از آن، بسیار متنوع. هر گوشه از این جهان عظیم، منحصربه‌فرد است و ویژگی‌های خاص و خارق‌العاده خود را دربردارد. در طول تجربه بازی، مدام احساساتی را خواهید داشت که هنگام تجربه عناوین قبلی فرام سافت‌ور داشتید. این‌که چنین بسته متنوعی در یک بازی گنجانده شده، واقعا شایان تحسین است.

زیباترین بازی فرام سافت‌ور به امروز، الدن رینگ، از لحاظ هنری شبیه به یک بوم نقاشی گران‌قیمت و ارزشمند است. در حالی که در گذشته نیز با ساخته‌های پیشین فرام سافت‌ور حسابی به وجد آمده بودیم، با الدن رینگ همه‌چیز وارد مرحله جدیدی شده. زیبایی بی‌حد و حصر سرزمین‌های میانه چشمان شما را نوازش می‌دهد و از طرف دیگر، شما را به فکر فرو می‌برد که چه‌قدر تجربه الدن رینگ با وضعیت فنی بهتر، لذت‌بخش‌تر می‌بود. بله، عملکرد فنی الدن رینگ خیلی تعریفی ندارد و به‌نوعی، اینجا هم باز شاهد امضای همیشگی فرام سافت‌ور هستیم. بازی روی کنسول‌های نسل نهمی، با دو حالت گرافیکی متفاوت قابل‌اجراست که یکی نرخ فریم را در اولویت قرار می‌دهد و دیگری، وضوح تصویر و جزئیات گرافیکی را. جالب آن است که در هر دو حالت، بازی با نرخ فریم قفل نشده (Unlocked) اجرا می‌شود و در هیچ‌کدام هم بازی به نرخ فریم ثابت ۶۰ نمی‌رسد. شاید بتوان گفت که تنها نقطه‌ضعف الدن رینگ، همین عملکرد فنی ضعیف است که روی زمان‌بندی شما برای دفاع و حمله هم تاثیرگذار است. تنها راه تجربه بازی با نرخ فریم تقریبا ثابت، دانلود نسخه‌ PS4 روی PS5 است.

موسیقی‌های الدن رینگ، نقش به‌سزایی در القای احساسات مختلف در لحظات مختلف از بازی به شما دارند. درست به‌مانند دارک سولز، تم کلی موسیقی‌های الدن رینگ در هنگام مبارزه با باس‌ها حماسی‌ست؛ با این حال، انواع و اقسام موسیقی‌ها با ضرب‌آهنگ‌ها و حال و هواهای مختلف الدن رینگ را به یک بازی فوق‌العاده از لحاظ صوتی بدل کرده‌اند.

الدن رینگ، شاید بهترین سازه فرام سافت‌ور تا به امروز باشد. با ارائه جهانی بزرگ و پر از رمز و راز، مبارزاتی چالش‌برانگیز – درست مثل همیشه – و داستانی که باید با گشت و گذار در آن، علامت سوال‌هایش را به نقطه تبدیل کنید، فرام سافت‌ور توانسته دست به خلق یکی از بهترین بازی‌های چند سال اخیر زده. سال ۲۰۲۲ خیلی زود بهترین بازی سال‌اش را شناخته و چندان محتمل نیست که در فصل جوایز، عنوانی بتواند در برابر شاهکار فرام سافت‌ور قد علم کند.