بررسی بازی Mafia: Definitive Edition

“در طول زندگیم، هر کاری که کردم، چه خوب و چه بد، برای خانوادم انجام دادم.”

حدود ۱۸ سال پیش، بازی Mafia: The City of Lost Heaven توسط استودیوی Illusion Softworks توسعه یافته و در پاییز سال ۲۰۰۲ برای رایانه‌های شخصی عرضه شد و بعدها به کنسول‌های نسل ششم آمد. عنوان Mafia تجربه‌ی جهان‌باز جدید و متفاوتی بود که نظیرش چشیده نشده بود، شاهکاری فراموش‌نشدنی در قصه‌سرایی و شخصیت‌پردازی که دنیای گنگسترها و جنایات سازمان‌یافته را بهتر از هر زمان دیگری به صنعت بازی‌های ویدئویی آورد. تجربه‌ای که می‌توان اسمش را گذاشت: پیشنهادی که نمی‌توان رد کرد!

استودیوی Illusion Softworks پس از خریداری شدن توسط کمپانی Take Two Interactive به مجموعه‌ی ۲K Games واگذار شد و نام آن به ۲K Czech تغییر یافت. آن‌ها روی ادامه‌ی فرنچایز محبوب خود مشغول به کار شدند و در سال ۲۰۱۰ بازی Mafia II را عرضه کردند. سپس در سال ۲۰۱۷ این استودیو با شرکت Hangar 13 واقع در کالیفورنیا، سازنده سومین نسخه از سری مافیا، ادغام شد که نتیجه‌ی فعالیت‌های آن‌ها را امروز تماشا می‌کنیم: بازسازی کامل اولین نسخه از Mafia.

چند ماه پیش استودیوی Hangar 13 از عنوان Mafia: Definitive Edition رونمایی کرد؛ یک بازسازی کامل که شامل انجام کامل و مجدد طراحی‌ها و مدرن‌سازی مکانیک‌ها بود؛ دقیقا مشابه کاری که سال گذشته، کپکام با بازی نسل ششمی Resident Evil 2 انجام داد. اکنون دو پرسش مهم ذهن طرفداران قدیمی و مخاطب‌های جدید را به خود مشغول کرده است: آیا ریمیک Mafia: Definitive Edition کاملا به ریشه‌های خود وفادار بوده است؟ آیا این بازسازی کاملا با استانداردهای کنونی بروزرسانی شده است؟ خب برای دریافت پاسخ این پرسش‌ها، تا ادامه‌ی مطلب و مطالعه‌ی نقد و بررسی ما از بازی Mafia: Definitive Edition همراه باشید!

سفر به شهر Lost Heaven و تماشای شکوه و جلال!

اولین موضوعی که با ورود به بازی Mafia: Definitive Edition متوجه می‌شوید، جهان باشکوه و مجلل بازی است! همه چیز بسیار پر زرق و برق و رویایی به نظر می‌رسد، نمای شهر بازی بسیار زیبا و مسحور کننده است، فضاسازی بازی شما را کاملا به آن زمان و مکان منتقل می‌کند، و اگر از طرفداران قدیمی این فرنچایز باشید، حس نوستالژیی که حتی در منوی اصلی بازی با آن موسیقی دل‌انگیز وجود دارد هم شما را مست و دیوانه خواهد کرد! مسئله این است که نه تنها شهر Lost Heaven نسبت به هر زمان دیگری زیباتر و متحیرکننده‌تر است، بلکه گرافیک بازی به طور کلی به طرز بسیار مبهوت کننده‌ای ندای نسل بعدی می‌دهد. نورپردازی‌ها، رنگ‌پردازی‌ها، بافت‌ها، طراحی‌ها؛ همگی در بهترین حالت ممکن قرار دارند.

شهر Lost Heaven به معنای واقعی کلمه باشکوه و زیباست! شما با جهانی که صرفا پوست عوض کرده و تکسچرهای بهتری دریافت کرده مواجه نیستید، بلکه شهر بازی کاملا از نو طراحی شده است. خوشبختانه سازندگان از سرزمین بازی اولیه به عنوان یک نقشه و یا به اصطلاح Blue Print استفاده کرده‌اند تا همه چیز را مشابه نسخه اصلی طراحی کنند. خبر خوب این است که در این زمینه کاملا هم موفق بوده‌اند و نتیجه‌ی نهایی در حین وفاداری کامل به شهر نسخه اصلی Mafia: The City of Lost Heaven، به بهترین و خیره‌کننده‌ترین حالت ممکن بازسازی شده است. میزان جزئیات اضافه شده به دنیای بازی دیوانه‌کننده بوده و کاملا این حس را به بازیکن القا می‌کند که گویی در زمان و مکان سفر کرده است! جهان بازی دارای آب و هواهای مختلف و ساعات متفاوت روز می‌باشد که شهر Lost Heaven در تمامی آن‌ها به زیبایی تمام می‌درخشد! اگر به یاد داشته باشید، گرافیک بازی Mafia III در شب‌ها جزئیات بصری خوبی داشت اما در روز و زمانی که نور خورشید می‌تابید، به شدت زشت و کهنه به نظر می‌رسید. خب خوشبختانه این مشکل در Mafia: Definitive Edition تقریبا به صورت کامل حل شده است. هنوز هم گرافیک شب در بازی بهتر به نظر می‌رسد اما شهر Lost Heaven در طول روز هم بسیار زیبا و دیدنی است؛ هرچند که هیچ کدام از آن‌ها با غروب‌های بارانی بازی قابل مقایسه نیستند!

کیفیت اجرایی بازی روی کنسول‌های میان نسلی ۱۴۴۰p می‌باشد درحالی که نسخه پلی‌استیشن ۴ با کیفیت ۱۰۸۰p و نسخه ایکس باکس وان با کیفیت ۹۰۰p اجرا می‌شوند. نرخ فریم بازی در تمامی کنسول‌ها روی ۳۰ قفل می‌باشد اما به جز نسخه‌ی ایکس باکس وان ایکس باقی کنسول‌ها دارای افت فریم در قسمت‌های سنگین بازی هستند. این مورد طبیعتا در کنسول میان نسلی پلی‌استیشن ۴ پرو کمتر مشاهده می‌شود اما در نهایت، کنسول ایکس باکس وان ایکس روان‌ترین و باکیفیت‌ترین عملکرد را در میان کنسول‌ها ارائه می‌دهد.

همانطور که توضیح دادیم، فعلا در کنسول‌های این نسل خبری از رزولوشن ۴K نیست اما تکنیک‌های گرافیکی بازی به شدت متحیرکننده هستند. با توجه به محدودیت سخت افزاری کنسول‌های نسل هشتم، طبیعتا خبری از “ری تریسینگ” (Ray Tracing) سخت افزاری نبوده اما اعضای Hangar 13 توانسته‌اند که به صورت نرم افزاری ری تریسینگ منحصر به فردی را در بازی پیاده سازی کنند که نتیجه‌ی نهایی آن بسیار شگفت‌انگیز است! خیابان‌های شهر Lost Heaven در تمامی حالات آب و هوایی مملوء از چاله‌های آب هستند. تمامی این چاله‌ها از ری‌تریسینگ نرم افزاری بهره می‌برند و نورها را تقریبا به صورت کامل منعکس می‌کنند و صحنه‌های بسیار خارق‌العاده‌ای را پدیدار می‌آورند. علاوه بر چاله‌های آب، بدنه‌ی ماشین‌ها و بسیاری دیگر از سطوح و اجسام درون بازی نیز از ری‌ تریسینگ پشتیبانی می‌کنند. همانطور که پیش‌تر گفتیم، نتیجه‌ی نهایی به معنای واقعی کلمه شگفت‌انگیز و زیباست! نکته‌ی قابل توجهی که درمورد ری‌ تریسینگ Mafia وجود دارد این است که کاملا قابل محسوس بوده و می‌تواند بازیکن را برای دقیقه‌ها به خود خیره کند!

“به یاد داشته باش که کار، پول و حتی بهترین دوستانت می‌آیند و می‌روند. اما خانواده؟ خانواده همیشه باقیست.”

بازی Mafia در شهر خیالی Lost Heaven واقع در ایالات متحده‌ی آمریکا طی سال‌های ۱۹۳۰ تا ۱۹۴۰ روایت می‌شود. سال‌های پایانی ممنوعیت مصرف مشروبات الکلی در آمریکا در حال سپری شدن هستند و دو خانواده‌ی “سالیری” (Salieri) و “مورلو” (Morello)، قدرتمندترین سران شهر، در جنگ و رقابت به سر می‌برند. در همین میان، پای یک انسان کاملا معمولی به نام “تامس “تامی” آنجلو” (Thomas “Tommy” Angelo) به این قضایا باز شده و قصه‌ی مافیا آغاز می‌شود…

داستان Mafia یک سفر طولانی با فراز و نشیب‌های متوالی در دنیای خانواده‌های سازمان‌یافته‌ی جنایی است. قصه‌ی زندگی “تامی آنجلو” یک داستان کامل از تمامی اتفاقات و ماجراهایی است که گریبانگیر تشکیلات مجرمان آمریکایی در سال‌های ۱۹۳۰ تا ۱۹۴۰ شدند؛ اتفاقاتی نظیر رقابت بر سر فروش کالاهای مختلف، واردات و فروش غیرقانونی نوشیدنی‌های الکلی، باج دادن به پلیس‌ها و قرار دادن آن‌ها در جیب خود، و یا حتی جنگ‌های مافیایی و جاری شدن رود‌های خون در خیابان‌ها.

به جرئت می‌توان گفت که Mafia یکی از برترین‌های تاریخ در زمینه‌ی “داستان‌سرایی” است. داستان‌ها معمولا به دو دسته تقسیم می‌شوند: قصه‌های شخصی درمورد زندگی انسان‌ها و یا داستان‌سرایی درمورد تصاویر و مفاهیم بزرگ‌تر. بازی Mafia به بهترین شکل ممکن، در هر دو بخش سخن می‌گوید و در پردازش به هر یک از آن‌ها تعادل ایجاد کرده است. در Mafia از یک طرف داستان زندگی تامی آنجلو و روابط وی با دوستانش، معشوقه‌اش و یا حتی رئیس و دشمنانش را تماشا می‌کنید و از طرف دیگر، درگیر تصاویری بزرگ‌تر مثل مجموعه‌ی خانواده‌های مافیایی، سیاست، مسائل فرهنگی، جرم و جنایات و غیره خواهید شد. درواقع در حین اینکه در نقش تامی آنجلو به ماجراجویی و پیشرفت در درخت خانواده‌های مافیایی می‌پردازید، با اتفاقات بزرگ‌تر و تصاویر وسیع‌تری که در طی آن‌ سال‌ها آمریکا را درگیر خود کرده بودند نیز مواجه خواهید شد. مفاهیم تامل برانگیزی که در تک تک رویدادهای بازی نهفته‌اند و می‌توانند ذهن مخاطبان را ساعت‌ها درگیر خود کنند.

قصه‌ی مافیا برهه‌ی مهمی از زندگی تامی را به پرده می‌کشد. در طول بازی و اتفاقاتی که رخ می‌دهند، به روشنی می‌توان تکامل و تغییرات شخصیتی تامی را مشاهده کرد. البته تامی در این جریانات تنها نیست و طیف نسبتا وسیعی از کرکتر‌های مختلف با شخصیت‌های متفاوت و پردازش‌های گوناگون نیز در این قصه حضور دارند و هر کدام از آن‌ها تاثیر منحصر به فردی بر داستان بازی به جای می‌گذارند. هر یک از آن‌ها یک فرد متفاوت با خصوصیات منحصر به فرد و انسان‌گونه‌ی مخصوص به خود می‌باشد؛ ویژگی‌هایی نظیر شرف، طمع، ترس، شجاعت و هر صفت دیگری که شخصیت‌های انسان‌های واقعی را تشکیل می‌دهد. به جرئت می‌توان گفت که هیچ یک از شخصیت‌های بازی، صرفا برای پر کردن اعضای تشکیلات مافیایی شهر Lost Heaven نیستند؛ بلکه تک تک آن‌ها معنا و مفهوم خاصی را در قصه‌گویی بازی حمل می‌کنند و هرگز فراموش نخواهند شد.

“مسئله این است که زمانی که در خیابان‌ها مشغول جمع آوری غرامت هستید و برای جانتان می‌جنگید، این موضوع را نمی‌بینید. در آن شرایط، شخصی که کنارت ایستاده صرفا همکارت نیست، بلکه برادرت است؛ و تو برای برادرت حاضری چاقوی خودت را در شکم شخص دیگری فرو ببری، درست است؟”

بازی Mafia به عنوان یک بازی “جهان‌باز” (Open World) شناخته می‌شود درحالی که اگر با استانداردهای روز آن را بررسی کنیم، بیشتر شبیه به یک بازی خطی است؛ به هر حال عناصر جهان باز Mafia متعلق به ۱۸ سال پیش هستند و عنوان Mafia: Definitive Edition هم تنها یک بازسازی از آن بازی قدیمی می‌باشد. حال اگر بخواهیم به واژه‌ی “جهان باز” بیش از حد حساس شویم و صرفا با در نظر گرفتن این عنصر کل بازی را قضاوت کنیم یا آن را با شاهکارهای این سبک از جمله Grand Theft Auto مقایسه نماییم، قطعا ناامید خواهیم شد. اما بیایید با چشمان شسته به این اثر نگاه کنیم و آن را با توجه به آنچه که هست و هدفی که دارد بررسی کنیم، نه بر اساس چند واژه‌ی تعریفی.

بازی Mafia دارای سه بخش قابل بازی است: کمپین داستانی، گشت و گذار در شهر (Free Ride) ، مشاهده و تست ماشین‌های مختلف (Carcyclopedia)

در بخش کمپین، شهر Lost Heaven و جهان بازش صرفا به عنوان یک پس زمینه محسوب می‌شود؛ پس زمینه‌ای همانند شهر لس آنجلس در بازی L.A. Noire. درواقع همان گونه که پیش‌تر گفتیم، طراحی مراحل Mafia: Definitive Edition بیشتر خطی هستند و در بخش کمپین داستانی، هیچ گونه فعالیتی برای شما در سطح شهر وجود ندارد؛ یک شهر باز، مملوء از خیابان‌هایی که انسان‌ها و ماشین‌ها در آن حرکت می‌کنند اما هیچ فرصت خاصی حتی برای گشت و گذار آن هم به شما داده نمی‌شود. این مسئله باعث شده که با یک تجربه‌ی داستانی منسجم‌تر و قصه‌گویی متمرکزتر رو به رو باشیم. در طول داستان هیچ بخش اضافه و حواس‌پرتی‌ای وجود ندارد و بازی کاملا روی کیفیت مراحل اصلی و انسجام داستان‌سرایی تمرکز دارد.

کمپین داستانی Mafia در تعداد قابل توجه و نسبتا زیادی از مراحل مختلف تقسیم شده است. طراحی این مراحل و ماموریت‌هایی که در هر یک از آن‌ها به بازیکن واگذار می‌شوند، در یک کلمه “شاهکار” است! مراحل بازی به شدت متنوع و خلاقانه هستند؛ چه در زمینه‌ی محیط‌هایی که هر مرحله در آن‌ها روایت می‌شود و چه در زمینه‌ی وظایفی که به بازیکن محول می‌گردند. ماهیت و ماموریت هر مرحله تقریبا به صورت کامل منحصر به فرد است و با سایر مراحل فرق می‌کند. چیدمان این ماموریت‌ها نیز به خوبی انجام شده و در نهایت تجربه‌ی متعادل بین مبارزات اکشن و تیراندازی، فرار و گریزها، مخفی‌کاری‌ها، تعقیب‌های زیرکانه، سرقت‌های کوچک و بزرگ، جنگ‌های بزرگ و خونین و غیره می‌باشد.

در بخش Free Ride ماجرا فرق می‌کند. در این بخش شما در نقش تامی انجلو بر شهر Lost Heaven قدم می‌گذارید و آزاد هستید که هر زمان که دوست داشتید، به هر جا که می‌خواهید بروید. شهر کاملا در دست شما می‌باشد؛ شما می‌توانید هر لباسی که دوست دارید بپوشید، هر ماشین با هر رنگی که می‌خواهید سوار شوید و یا حتی آب و هوای شهر را نیز تغییر دهید. بله، از آنجایی که بخش کمپین خطی است و گذر زمان به طرز معمول حس نمی‌شود، بازی دارای سیستم آب و هوایی داینامیک نمی‌باشد و تغییر آن در بخش Free Ride به دست بازیکن گذاشته شده است.

البته میزان آزادی شما در برخی قسمت‌هایی که انتظارش را ندارید، محدود می‌شود. به عنوان مثال، در دنیای بازی هیچ گونه فروشگاه و یا رستورانی قابل مراجعه نیست. بازی حتی فاقد واحد پولی است چرا که اصلا هیچ چیزی برای خرید وجود ندارد. سرگرمی و یا فعالیت خاصی هم در سطح شهر طراحی نشده است. تنها کاری که می‌توانید انجام دهید، مراجعه به پمپ بنزین برای پر کردن باک ماشینتان است که هزینه‌ی آن هم توسط خود بازی پرداخت می‌شود. تمامی ابزارهای کاربردی که در گیم‌پلی تاثیرگذار هستند، مثل اسلحه‌ها و ماشین‌ها، چه در بخش Free Ride و چه در کمپین، در کافه‌ی سالیری قابل دسترسی می‌باشند. شما در پایگاه خود می‌توانید هر اسلحه‌ای که می‌خواهید و یا هر ماشین با هر رنگی که دوست دارید را انتخاب کنید. البته تمامی ماشین‌ها از ابتدا در دسترس نیستند و شما برای به دست آوردن ماشین‌های جدید، باید حداقل یک بار در سطح شهر سوار آن‌ها شوید تا ماشین مورد نظر، با تمامی طیف‌های رنگی موجودش به گاراژ شما اضافه شود. تمامی لباس‌های موجود در بازی نیز از طریق کافه‌ی سالیری قابل دسترسی می‌باشند.

البته بخش Free Ride آن قدرها هم پوچ و خالی نیست! در بخش Free Ride تعداد قابل توجهی مراحل فرعی مخفی نیز وجود دارد که بیشتر شبیه به “چالش” هستند؛ چرا که حتی پیدا کردن آن‌ها نیز به خودی خود یک چالش است! این مراحل توانایی‌های بازیکن در مبارزات و رانندگی در شرایط مختلف و غیر متعارفی را مورد سنجش قرار می‌دهند. به زبان دیگر، مراحل فرعی Mafia: Definitive Edition از عجیب و غریب‌ترین مراحل سری هستند! ساختار کلی آن‌ها شبیه به مراحل افزونه‌های Mafia II می‌باشد با این تفاوت که هیچ سعی و تلاشی برای جدی بودن نمی‌کنند و تعداد آن‌ها هم زیاد نیست که حس تکراری بودن را ایجاد کنند، بلکه صرفا تجربه‌های متفاوت، عجیب و جالبی هستند که می‌توانند بازیکنان را برای چند ساعت اضافه‌تر سرگرم نمایند. در پایان، هر یک از این مراحل یا به اصطلاح چالش‌ها، پاداش‌هایی گران‌بها و گاها عجیب و غریبی را به بازیکن خواهند داد. البته این مراحل با استانداردهای روز برای یک بازی در سبک جهان باز کافی نیستند اما با در نظر داشتن ریمیک بازی، می‌توانند کاملا رضایت بخش و دوست داشتنی محسوب شوند. علاوه بر این، عنوان مافیا همچنین دارای چندین نوع کالکتیبل مجزا است که می‌توانید آن‌ها را در بخش کمپین و جهان باز پیدا کنید. حتی تعدادی از لباس‌های موجود در بازی نیز به صورت مخفی در سطح شهر پراکنده شده‌اند و اگر کاوش‌گر کنجکاوی باشید، بازی آن‌ها را به عنوان هدیه برای شما در نظر گرفته است!

رانندگی در Mafia یکی از بهترین و جذاب‌ترین بخش‌های بازی است. سیستم رانندگی بازی بسیار فوق العاده و گاها واقع‌گرایانه طراحی شده که هوای صاف و هوای بارانی نیز روی آن تاثیرگذار هستند. هوش مصنوعی پلیس‌ها در بازی از بهترین هوش مصنوعی‌هایی می‌باشد که در هر بازی جهان باز وجود دارد و فرار کردن از دست آن‌ها یک چالش بزرگ و سخت محسوب می‌شود؛ چالشی که هوش و زکاوتتان را حسابی به تقلا وا خواهد داشت! درجه سختی بازی روی هوش مصنوعی پلیس‌ها و میزان حساسیت‌های آن‌ها نسبت به تخلفات رانندگی شما تاثیر گذار است و حساسیت آن‌ها را افزایش می‌دهد. گافی اوقات با دریافت یک جریمه می‌توانید از شر آن‌ها راحت شوید اما گاهی دیگر تنها راه، فرار و یا مبارزه است. مردم در سطح شهر به تخلفات شما واکنش نشان می‌دهند و یا حتی پلیس را از جرم‌هایتان آگاه می‌سازند. در همین قسمت باید اضافه کنیم که بازی دارای یک درجه سختی “کلاسیک” نیز می‌باشد که میزان حساسیت پلیس‌ها را دقیقا همانند نسخه‌ی اولیه به نهایت ممکن می‌رساند! در این درجه سختی، آن مرحله‌ی مسابقه‌ی معروف مافیا هم به همان اندازه دشوار و چالش‌برانگیز می‌شود!

اما هرچقدر که رانندگی در شهر Lost Heaven جذاب و آرامش‌بخش است، مبارزات بازی طاقت فرسا هستند! متاسفانه سیستم مبارزات Mafia: Definitive Edition از ضعیف‌ترین و بدترین قسمت‌های بازی است. سیستم تیراندازی بازی تقریبا مشابه Mafia III بوده و در همان سبک قرار دارد؛ با این تفاوت که گان‌پلی آن به جای پیشرفت نسبت به ساخته‌ی قبلی Hangar 13، به طرز تعجب آوری تا حدود زیادی پسرفت هم داشته است! حرکت هدف‌گیری در بازی بسیار کندتر و خشک‌تر شده و تیراندازی در بازی اصلا روان و لذت بخش نیست. اندازه‌ی دایره‌ی هدف‌گیری نیز نسبت به Mafia III افزایش شدیدی یافته که این مسئله هدف‌گیری را بسیار سخت‌تر و دشوارتر می‌سازد. ماجرا زمانی بدتر می‌شود که Aim Assist را در بخش تنظیمات غیرفعال می‌کنید؛ در این زمان متوجه می‌شوید که سیستم هدف‌گیری در بازی تا چه حد کند و ناکارآمد است! حتی گلوله‌های شلیک شده نیز در بسیاری از اوقات تاثیر لازم را روی بدن دشمنان ندارند؛ به عنوان مثال زمانی که به پای یکی از دشمنان شلیک می‌کنید، انتظار دارید که وی حداقل کمی تعادل خود را از دست بدهد اما گاهی اوقات، هیچ اتفاقی نمیفتد و شخص مورد نظر بدون هیچ تغییری به تیراندازی به سمت شما ادامه می‌دهد!

متاسفانه این پایان مشکلات سیستم مبارزات بازی نیست؛ بلکه حتی تنوع تعداد اسلحه‌های موجود در بازی و صدای شلیک شدن گلوله‌ها نیز ناامیدکننده هستند. تعداد اسلحه‌های بازی بسیار محدود و کم بوده و از طرف دیگر، همین تعداد محدود اسلحه هم اصلا صدا، وزن و حسی شبیه به شلیک اسلحه‌های واقعی را ندارند. از طرف دیگر، مبارزات تن به تن هم اصلا رضایت بخش نیستند. سیستم مبارزات تن به تن در Mafia: Definitive Edition نیز کاملا مشابه Mafia III می‌باشد اما این مورد هم پسرفت داشته است. انیمیشن‌های بازی به طور کلی ضعف دارند که این مسئله در قسمت در مبارزات و تیراندازی فاحش‌تر است. اما در بخش مبارزات تن به تن، بیشتر از هر زمان دیگری ضعف خودشان را نشان می‌دهند و حتی می‌توانند بر گیم‌پلی بازی نیز تاثیرگذار باشند. سیستم طراحی شده برای مبارزات فیزیکی در ریمیک مافیا بسیار ساده و بی‌کیفیت بوده و خیلی زود تکراری می‌شود.

و اما موسیقی. موسیقی متن بازی Mafia: Definitive Edition توسط آقای “جسی هارلین” (Jesse Harlin) به صورت کامل بازسازی و طراحی شده‌ و نتیجه‌ی نهایی به معنای واقعی کلمه بی‌نظیر است! موسیقی‌های متن بازی کاملا درخور اتمسفر و فضاسازی بازی هستند و در صحنه‌های مختلف کمپین داستانی، می‌توانند احساسات مختلف نظیر هیجان و یا عشق را به بازیکن القا کنند؛ سکانس‌هایی که با موسیقی‌های زیبا و استادانه، به یادماندنی‌تر هم می‌شوند و آوای همراهشان همواره از فراموش شدنشان جلوگیری می‌کند.

علاوه بر این، تعداد قابل توجهی آهنگ لایسنس شده نیز در بازی وجود دارد که در شبکه‌های رادیویی ماشین‌ها پخش می‌شوند. کیفیت این آهنگ‌ها در مقایسه با نسخه دوم و سوم این فرنچایز چندان قابل مقایسه نیست اما بهرحال در کمپین Mafia 1 آن‌قدرها هم وقت خود را پشت فرمان سپری نمی‌کنید. از طرف دیگر، بازیگران انتخاب شده برای صداپیشگی شخصیت‌های بازی فوق‌العاده هستند! صدای این افراد کاملا با کرکترها و شخصیتی که دارند، همخوانی داشته و لهجه‌هایشان کمک شایانی در انتقال بازیکن به آن زمان و مکان می‌کند.

عنوان Mafia دارای یکی از عمیق‌ترین و پرمفهوم‌ترین داستان‌های موجود میان بازی‌های ویدئویی می‌باشد که با استفاده از قصه‌گویی منسجم و ماهرانه، و کرکترهایی منحصر به فرد با شخصیت‌های انسان‌گونه، به خاطره‌ای فراموش نشدنی تبدیل می‌شود. این بازی یک سفر است؛ سفری پر فراز و نشیب در تاریخ. یک سفر در زمان و مکان که فضاسازی‌های بی‌نظیر، به خصوص در زمینه‌ی طراحی شهر و موسیقی‌های متن، بازیکنان را به شهر Lost Heaven در بین سال‌های ۱۹۳۰ تا ۱۹۴۰ می‌برد. در پایان باید اعتراف کنیم که Mafia: Definitive Edition یکی از بهترین و دوست‌داشتنی‌ترین تجربیات موجود در صنعت بازی‌های ویدئویی را ارائه می‌دهد که هرگز فراموش نخواهد شد.

“خیلی وقت پیش، در یک زندگی دیگر، یک بار شخصی به من گفت که “خانواده” پاشنه‌ی آشیل یک مرد است؛ بزرگ‌ترین ضعف انسان. شاید درست می‌گفت، چون هر کاری که [در زندگیم] کردم، چه خوب و چه بد، برای خانوادم انجام دادم. اکنون که بزرگ‌تر و عاقل‌تر هستم، می‌بینم که خانواده، بزرگ‌ترین ضعف ماست. اما قوی‌ترین نقطه‌ی قوتمان هم هست.”

+ داستان خارق‌العاده با روایت منسجم و مهیج
+ کرکترهای فراموش‌نشدنی با پردازش فوق‌العاده
+ جلوه‌های بصری و گرافیک متحیرکننده
+ بازسازی بی‌نظیر شهر Lost Heaven
+ موسیقی‌های کاملا مناسب، زیبا و هیجان‌انگیز
+ طراحی مراحل متنوع و باکیفیت
+ صداپیشگی عالی شخصیت‌ها
+ وجود آب و هواهای گوناگون
+ سیستم رانندگی بسیار خوب

- سیستم مبارزات ضعیف و گان پلی ناامیدکننده



امتیاز بازی : 9 [فوق العاده ]

شدیدا به شما پیشنهاد می‌کنیم این بازی را تجربه کنید. عناوینی با چنین نمره‌ای در طول بازی گاها ما را شگفت زده کردند، گیم‌پلی هوشمندانه یا روایتی خاص و حتی بخش چندنفره جذاب و تک‌نفره درگیر کننده، می‌تواند از دلایل آن باشد؛ این بازی از دیگر رقیبان ژانر خود یک سر و گردن بالاتر است حال چه یک برداشت تازه از یک ایده قدیمی باشد یا سیستمی نوین را به‌ گیم‌پلی و ژانر خود اضافه می‌کند.

فوق العاده