دو مبارز، رو در رو، چشم در چشم. شمشیرهایشان را به سمت یکدیگر نشانه گرفتهاند و با دقت به یکدیگر نگاه میکنند. سکوت، دیوانه کننده است و صدای نفس دو مبارز، بیش از هر چیز دیگری به گوش میرسد. کوچکترین حرکت و جنبش، میتواند یک خطای جبران ناپذیر باشد. مبارز اول ضربه را سریع وارد میکند، مبارز دوم با حرکتی به موقع آن را دفع میکند و در حالی که روی پاهایش خم شده، در یک چرخش به محوری ثابت، شمشیر را به خون مبارز اول آغشته میکند. این پایان کار نیست و حرکت هوشمندانه مبارز دوم، آغازگر یک چند ضرب (کامبو) سریع و نفس گیر است؛ چند ضربی که حدود ۵۰ درصد از نوار سلامتی نصفه و نیمه حریف را کم میکند و حالا این مبارز دوم است که با اعتماد به نفس به رقیب خسته و در هم شکستهی خود نگاه می کند.
Samurai Shodown نام یک سری بازی مبارزهای یا فایتینگ قدیمی است که بازیبازان در ابتدا عادت داشتند آن را روی دستگاه های آرکید تجربه کنند. با این حال، این سری نیز با محبوب شدن کنسولهای خانگی، راه خود را به درون خانهها باز کرد و حالا بازی Samurai Shodown که به تازگی عرضه شده، دوازدهمین نسخه از سری اصلی به حساب میآید. نسخه جدید بازی Samurai Shodown که به نوعی یک ریبوت برای سری محسوب میشود، قصد داشته تا همه چیز را به مانند گذشته، ساده اما با کیفیت نگه دارد و دست به کار ریسکی و خطرناکی زده نشود. اما آیا Samurai Shodown توانسته این کار را با موفقیت انجام دهد؟
در همین ابتدا شاید لازم است تا در مورد بازی Samurai Shodown یک توضیح کوتاه بدهیم. بازیبازان معمولی و خارج از دسته «فایتینگ بازها»، شاید در مواجهه با بازی Samurai Shodown کمی تعجب کنند چرا که این بازی به مانند بسیاری از عناوین مبارزهای امروزی، سریع نیست و برروی حرکات و چند ضربهای سریع تمرکز ندارد بلکه دقت، حفظ کردن فاصله با رقیب و البته صبوری، بهترین درسها برای تجربه Samurai Shodown محسوب میشود. در این بازی مبارزهای بیش از این که به فکر حمله کردن باشید، باید رقیب و حریف را به اشتباه کردن دچار کنید و سپس از موقعیت به دست آمده بیشترین استفاده را ببرید.
همین موضوع سبب میشود تا حس تعلیق و تنش در مبارزات بازی Samurai Shodown به چشم بیاید و باعث جذابیت بازی شود اما از طرف دیگر، میتواند درجه سرگرم کنندگی بازی را کاهش دهد. البته فکر نکنید که این موارد، باعث سخت و چالش برانگیز شدن گیمپلی Samurai Shodown میشود، بلکه تنها باید یاد بگیرید که مبارزه در این عنوان با عناوینی مانند Street Fighter و Tekken متفاوت است. همان طور که گفته شد، گیمپلی بازی بسیار ساده است؛ ضربات به چهار دسته اساسی ضربه سبک، ضربه سنگین، ضربات مشت و پا تقسیم میشوند و اجرای هر کدام از این حرکات در زمان و مکان مناسب، میتواند بسیار موثر باشد. در واقع، همین موضوع، بهترین توجیه برای نبود کامبوها و چند ضرب های متعدد و شلوغ رایج در بازی های مختلف است و همان بحث ساده سازی گیمپلی، در عین دقیق و حساس بودن آن تداعی پیدا میکند.
اما همین ضربات موثر اگر در شرایط اشتباه زده شوند، میتوانند بسیار مرگبار و مخرب باشند. به عنوان مثال، اگر یک ضربه سنگین که در سه یا چهار نوبت از رقیب، دمیج کم میکند، به موقع دفع شود، شما را برای چند لحظه به صورت کامل از جریان بازی خارج میکند و حالا رقیب میتواند با سنگین ترین ضربه، شما را مجازات کند. این موضوع، بزرگترین عامل در موفقیت گیمپلی و مبارزات بازی Samurai Shodown و البته از طرفی باعث متفاوت شدن آن نسبت به سایر عناوین فایتینگ امروزی نیز میشود.
علاوه بر ضربات معمولی، هر شخصیت و مبارز برای خود حرکات ویژه منحصر به فردی دارد که از پرتابههای انفجاری تا دفع کنندهها و ضد حملهها را شامل میشوند. یکی از نکات عجیب در بازی Samurai Shodown حداقل برای من، این است که این عنوان با وجود ۱۶ شخصیت قابل بازی که هر کدام استایل و ضربات خاص خود را دارند، کمبود شخصیت و مبارز در آن حس میشود. شاید برخی از شخصیتها، با طراحی ضعیف تر و حرکات سطح پایین باعث شدهاند تا تنها روی چند شخصیت از بازی حساب کنیم و حالا فهرست مبارزان بازی این قدر اندک به نظر میرسد.
با تمام این تفاسیر، هنوز به نقاط ضعف اصلی بازی Samurai Shodown نرسیدهایم. نقطه ضعفهای اصلی این بازی نه در گیمپلی و حتی نه در فهرست شخصیتها یا مبارزان آن است. بزرگترین ضعف بازی Samurai Shodown در مودها و حالتهای بازی دیده میشود. در حالی که سازندگان با پیامهای خود در رابطه با کمبود محتوا و اضافه شدن موارد جدید در آینده خواستهاند نظر منتقدان را نسبت به این قضیه بهتر کنند اما حتی بر سر کیفیت ساخت مودها نیز بحثهای فراوان وجود دارد. اگر همان بخش داستانی را به عنوان یکی از بهترین مودهای بازی Samurai Shodown در نظر بگیریم، به یک داستان بی سر و ته و بدون جذابیت میرسیم که حتی سازندگان تلاش نکردهاند با طراحی میان پردهها یا آیتمهای ویژه میان مبارزات، جذابیت آن را بالا ببرند.
علاوه بر بخش داستانی، مودهای دیگری مانند classic survival و time attack و dojo نیز در بازی وجود دارند که میتوانند تجربه بازی را بهبود دهند. در بخش Dojo، بازیبازان میتوانند مهارت اصلی خود را به چالش کشیده و مقابل رقیبان آنلاین قرار بگیرند. البته کیفیت سرور های بازی قطعا به مانند عناوینی مانند Mortal Kombat نیست و مشکلاتی را برایتان به وجود میآورد. یکی از ویژگیهای مخفی و جالب در بازی Samurai Shodown، رقیبان روح مانند یا Ghost هستند. این ارواح در واقع در اقدامی جالب، حرکات، تکنیکها و عادتهای بازیبازان را به صورت آنلاین شناسایی میکنند و با کپی کردن الگوی مبارزه شما یا بازیبازان دیگر، یک حریف سرسخت را برایتان به ارمغان میآورند. این ارواح در واقع هوش مصنوعی هستند اما می دانند که شما در چه شرایطی قصد انجام چه کاری را دارید و قطعا در طول بازی غافگلیرتان میکنند.
یکی از نکات قابل توجه در مورد بازی Samurai Shodown، جلوههای بصری و گرافیکی این عنوان هستند. Samurai Shodown با موتور آنریل ۴ (Unreal Engine 4) ساخته شده و با این که سازندگان طبق عادت خود، علاقه ای به نمایش داده گرافیکی پر جزئیات و واقع گرایانه نداشتد، اما روی بخش هنری و گرافیک هنری بازی بسیار کار شده است. پس از طراحی خوب و قابل قبول شخصیتها، استیج های بازی به شدت به چشم میآیند و عمق و طراحی هنری زیبای آنها میتواند لذت مبارزات با بیشتر کند. از نظر فنی نیز بازی مشکل خاصی ندارد و همواره با نرخ فریم ۶۰ بر ثانیه برروی تمامی پلتفرمها (به غیر از نینتندو سوییچ) اجرا میشود.
Samurai Shodown اول از همه، یک بازگشت خوب و مناسب برای یک سری قدیمی است اما اگر بخواهیم با تحلیل و بررسی دقیق به این عنوان مبارزهای نگاه کنیم، متوجه میشویم که ضعفهای متعددی در ساختار طراحی بازی دیده میشوند که بیشتر آنها به دلیل عقب ماندگی هستند. سازندگان بازی Samurai Shodown شاید فراموش کردهاند که نسخه جدید، دیگر برروی آرکید عرضه نشده و حالا تمام حالت ها و تمام عناصر، باید معنی و ساختار خاصی داشته باشند. بزرگترین نقطه قوت بازی Samurai Shodown، مبارزات متفاوت و همراه با تنش و تعلیق آن است که میتواند تا ساعتها جذابیت خود را حفظ کند اما Samurai Shodown قطعا نمیتواند مانند بازیهای فایتینگ امروزی، روزها و ماهها شما را سرگرن نگه دارد. به طور خلاصه، این نسحه جدید از سری قدیمی Samurai Shodown، حس و حال Retro و خوبی دارد که شاید نتوان آن را با بسیاری از فایتینگهای مدرن قیاس کرد اما بررسی دقیق، نشان میدهد که این بازی با «بی نقص بودن»، فاصله زیادی دارد.
Samurai Shodown اول از همه، یک بازگشت خوب و مناسب برای یک سری قدیمی است اما اگر بخواهیم با تحلیل و بررسی دقیق به این عنوان مبارزهای نگاه کنیم، متوجه میشویم که ضعفهای متعددی در ساختار طراحی بازی دیده میشوند که بیشتر آنها به دلیل عقب ماندگی هستند.
+ جلوههای هنری زیبا و منحصر به فرد
- مشکلات در مود Dojo
- طراحی ضعیف و نه چندان جذاب شخصیتها که باعث ضربه خوردن فهرست مبارزان میشود
-ت مام عناصر در بازی حس یک اثر Retro و قدیمی روی دستگاه آرکید را میدهد