بررسی بازی Sword Art Online Alicization Lycoris

شهرت مجموعه‌ی Sword Art Online، چه میان اقشار غربی و چه شرقی، علی‌رغم فضای طنزآلودی که حول این اثر بخاطر داشتن ایراداتی چند بوجود آمده، حقیقتی انکارناپذیر است. طبعا شهرت سرشار می‌طلبد که از اثر مذکور تعدادی محصول فرعی، چون فیلم‌های متعدد، محصولات تزئینی، داستان‌های کوتاه و البته، بازی‌های رایانه‌ای تولید شود. Sword Art Online در حیطه‌ی مورد آخر سابقه‌ی دور و درازی داشته و تقریبا از هر فصل شاخصش بازی اقتباسی ساخته شده است. البته بازی‌های ساخته شده عناوین چندان دهن‌سوزی نبوده و بیشتر جهت کسب رضایت طرفداران ساخته شده‌اند. جدیدترین عنوان این خط تولیدی، ساخته‌ی استودیوی «آکواریا» (Aquria) که پیش از این روی این سری کار کرده، Sword Art Online Alicization Lycoris نام دارد؛ این بازی، که از جدیدترین فصل مجموعه‌ی تلویزیونی اثر یاد شده الهام گرفته،‌ باری دیگر مخاطبین را جای پروتاگونیست محبوب Sword Art Online، «کیریگایا کازوتو» (Kirigaya Kazuto)ِ قرار داده و آن‌ها را راهی ماجراجویی دیجیتالی جدیدی می‌کند. اما این‌بار، رقبا و دشمنان «کیریتو» (Kirito)، بازیکنان آنلاین یا هوش‌های مصنوعی ساده نیستند؛ شمشیرزن سیاه‌پوش داستان در دنیای «آندرورلد» (Underworld) چیزهایی را خواهد دید که مرز بین واقعیت و بازی را درهم خواهند شکست. اما آیا شکوه Underworld می‌تواند Sword Art Online Alicization Lycoris را از سقوط ابدیش به مرداب اقتباسی‌های متوسط این سری نجات دهد؟ با «پیکسل آرتس» در بررسی بازی Sword Art Online Alicization Lycoris همراه شوید.

زیرزمین فئودالیته‌ی مجازی

قبل از شرح روایت بازی، لازم به ذکر است که Sword Art Online Alicization Lycoris، با آن‌که از سرفصل داستانی Alicization الهام گرفته، دارای روایتی تازه و به‌قولی اوریجینال بوده و تنها‌ فصل اول بازیست که با مجموعه‌ی تلویزیونی انطباق دارد. بنابراین،‌ اگر تاکنون موفق به دیدن مجموعه‌ی تلویزیونی نشده‌اید، بهتر است از خواندن این بخش صرف نظر کرده تا از Spoilerهای داستانی در امان بمانید. داستان این نسخه حول دنیای مجازی Underworld می‌چرخد. «کیریتو»، بعد از آسیب جدی وارد شده توسط یکی از اعضای فرقه‌ی Laughing Coffin، وارد کما گشته و به منظور احیای دوباره‌، دوره‌ی درمان مغزی ویژه‌ای را با سپری کردن زمان قابل توجهی‌ در دنیای Underworld شروع می‌کند. البته این بخش متاسفانه‌ در بازی شرح داده نشده و موردی است که سازندگان، برفرض با آن‌که بازیکنان مخاطبین سری تلویزیونی هستند، از بازی برداشته و بیان نکرده‌اند. البته همانطور که ذکر کردیم، داستان بازی‌ مسیری دیده نشده و تازه را دنبال می‌کند. حتی در فصل اول بازی هم به‌سبب‌ حضور شخصیتی جدید به نام «مدینا» (Medina) بسیاری از سکانس‌های اصلی به روز شده و مجموعا هویتی مستقل را دارا هستند. با این حال،‌ عدم بیان دلیل حضور «کیریتو» در دنیای Underworld توجیه‌ نمی‌شود،‌ خصوصاً در رابطه با بازیکنانی که هنوز مجموعه‌ی تلویزیونی‌ را تماشا نکرده‌اند.

«کیریتو»، که کلا هویتی جدید را در دنیای‌ Underworld بدست آورده،‌ در پی آشکارسازی رموز، عجایب و نحوه‌ی خروج از آنجا، راهی سفری با «یوجیو» (Eugeo)،‌ هوش مصنوعی که در این بازی به عنوان یکی از دوستان قدیمی «کیریتو» معرفی گشته، می‌شود. آن‌ها در این سفر دنبال دیگر دوست گم‌شده‌ی خود، یعنی «آلیس» (Alice)‌ هم می‌روند. با یاری بخت، قهرمانان داستان درنهایت موفق شده به هسته‌ی‌ مشکلات خود یعنی وجود «ادمین» (Administrator) رسیده و پس از شکست یکایک شوالیه‌هایش، او را از صحنه‌ی روزگار محو کنند. اینجاست که روایت Lycoris شروع می‌شود و بازی مسیری متفاوت را طی می‌کند. بعد از شکست «ادمین»، اقامت‌گاه او تبدیل به درختی عظیم با ریشه‌های سیاه شده و سراسر Underworld را فرا می‌گیرد. این ریشه‌ها گل‌هایی را پدید می‌آورند که وظیفه‌شان تولید هیولا است. لذا، نابودی‌شان از اهمیت بسیار بالایی برخودار بوده و بدین جهت «کیریتو» و دوستان تازه از راه رسیده‌اش آماده می‌شوند‌ تا باری دیگر دنیای جدیدشان را از شر تاریکی‌ها نجات دهند.

اساسا پرهیز از استفاده‌ی‌ افراطی از کلیشه‌های انیمه‌ای، بخصوص‌ وقتی پای یک عنوان اقتباسی در میان باشد، کار بسیار دشواری است.‌ Sword Art Online Alicization Lycoris هم از این قائده مستثنی نمانده و از Tropeهای بسیاری استفاده می‌کند. با این تفاسیر، روایت کلی بازی،‌ مخصوصا از فصل دوم به بعد،‌ کمی غیرقابل انتظار شده و گاها‌ هم فرای چهارچوب روایی خود عمل می‌کند. اوریجینال بودن داستان بازی بزرگترین لطف را در حق کیفیت روایت کرده است؛ مخاطب با مواجه شدن با شخصیت «مدینا»‌ و زنجیره‌ای متفاوت از آنچه که تاکنون بیان شده، انتظارات پیشین خود را ناچارا رها کرده و اختیارش را به جریان بازی می‌سپارد.

دنبال کردن داستان بازی بدون آگاهی قبلی خود رضایتی اجتناب‌ناپذیر را به همراه دارد، زیرا برخورد با موارد و مسائلی که تاکنون برایتان تعریف نشده‌اند موجب ارضای کنجکاوی شما می‌شوند. متاسفانه، غیرقابل‌ منتظره بودن تنها چیزیست که Sword Art Online Alicization Lycoris، آن هم بطور مقطعی، به آن اندیشیده؛‌ روایت بازی، علی‌رغم تازگی، چیز بالقوه‌ای برای ارائه نداشته و باز هم نتوانسته فرای حد و اندازه‌ی بازی‌های اقتباسی ساخته شده از‌ روی مجموعه‌های انیمه‌ای ظاهر شود. بزرگترین ایراد داستانی بازی، عبور از فصل اول است. فصل اول، همانطور که ذکر شد،‌ حالت مقدماتی داشته و پلی است به سمت نیمه‌ی جدید بازی. وقتی نام مقدمه را می‌شنویم، عموما تصور می‌کنیم که با محتویاتی در حدود ۲ الی ۳ ساعت روبه‌رو هستیم. مقدمه‌ی این بازی، بسته به برخی فاکتور‌ها، می‌تواند تا ۱۰ ساعت هم بطول انجامیده و مخاطبش را خسته کند. اتفاقات و رویدادها به سه شکل مجزا رونمایی می‌شوند: سینمایی‌های پیشرفته،‌ سینمایی‌هایی که از انیمیشن‌های تاریخ مصرف‌گذشته‌ی معمول بازی استفاده می‌کنند و حالت متنی Visual Novel. مورد سوم در فصل اول بازی بسیار زیاد استفاده شده و بخاطر وجود صفحات لودینگ متعدد، به برهه‌ای طاقت‌فرسا تبدیل شده است.

شخصیت‌پردازی در Sword Art Online Alicization Lycoris دقیقا آن چیزیست که تصورش را می‌کنید، اما این مورد لزوما بد نیست؟ خب، شاید با خود بگویید تکرار مکررات، آن هم در یک Context شرقی که هدفش سرگرمیست، چندان نمی‌تواند مثبت باشد. با این حال، بسیاری از خصایل اخلاقی شخصیت‌ها در طی سال‌های‌ اخیر حالتی نمادین به خود گرفته و نمی‌توان از وجودشان دلسرد شد. به بیانی دیگر،‌ شخصیت‌پردازی کسی مثل «کیریتو» که گاها با اصطلاحاتی چون Plot Armor (ضدضربه بودن شخصیت به لحاظ داستانی که قابل پیش‌بینی‌اش می‌کند) همراه شده،‌ چندان هم حوصله‌سربر و نفرت‌انگیز نیست، کما این‌که بازی هم از این موقعیت استفاده کرده و افزونه‌های ریزی را در راستای تکامل و رشد و نموی «کیریتو» را شامل شده است. برای مثال، شما می‌توانید با هر یک از دختران حاضر در بازی، رابطه‌ای احساسی ایجاد کنید، مشابه چیزی که درعناوین Social Simulator مشاهده کرده‌ایم و این فقط بخاطر محبوبیت کلیشه‌ای «کیریتو» ممکن شده است. لذا، شخصیت‌پردازی را مجموعا باید عاملی خنثی در نظر گرفت؛ شمشیری دو لبه که هم به بازی خدمت کرده و هم از جهاتی به آن لطمه زده است.

شمشیرزنی به سبک SAO

بازی Sword Art Online همیشه سعی داشته مانند یک MMO عمل کند، حتی فضای بازی هم متشکل از چنین المان‌هایی بوده و واقعا تعجبی ندارد که سازندگان هم بخواهند MMORPG کوچکی را در قالب یک عنوان اقتباسی انیمه‌ای تحویل بدهند. ساختار MMOوار معمولا ایجاب می‌کند که چهار عنصر اساسی در بازی حضور داشته باشند: ماموریت‌های فرعی متعدد در جهت ارتقای سطح، نیاز به Grind فراوان در راستای دسترسی یافتن به محتویاتی که سطح تجربه‌ی بالایی را نیاز دارند، وقایع دنیوی عمومی (World Events) و المان‌های چندنفره‌ی معمول این ژانر، یعنی وجود Raidهای گوناگون و Dunegonها. همگی موارد ذکر شده در این بازی یافت می‌شوند، اما صرفا حضور خشک و خالی کافی نیست. در یک طرف ماجرا، ماموریت‌های فرعی نه چندان جالبی را داریم که عموما از چند الگوی انگشت‌شمار تکراری استفاده کرده و تنها خدمتی که در حق شما می‌کنند، بالا بردن سطح قدرت شماست. ماموریت‌های فرعی را می‌توانید از NPCهای ساکن یا مجسمه‌هایی که در اطراف هر منطقه تعبیه شده‌اند، دریافت کنید. غالبا آن‌ها از شما می‌خواهند که چیزی را برایشان بیاورید یا تعداد بخصوصی از هیولاها را نابود کنید. به‌ندرت پیش می‌آید که موردی خارج از این حالاتی که گفتیم یا زیرشاخه‌هایشان بعنوان ماموریت به بازیکن داده شود. عمل Grind کردن یا به عبارتی شکست پیاپی هیولاهایی که در یک منطقه ظاهر می‌شوند هم جذابیت خودش را به دلیل تکراری شدن تیپ دشمنان و دوربین بد بازی که زوایای عجیبی را همیشه ایجاد می‌کند، از دست داده است.

 پس می‌توان اینطور خلاصه کرد که فاز آماده‌ُسازی شخصیت شما‌ برای شرکت در محتوای Endgame با موانع قابل توجهی مواجه بوده که ممکن است لذت آن را سلب کنند. اما اگر از این فاز عبور نمایید، وارد بخش خوب ماجرا می‌شوید. Dungeonها و Raidهای بازی یک سر و گردن بالاتر از دیگر محتویات بوده و شما را مجذوب خود خواهند کرد. خوشبختانه، سازندگان بخاطر اقتباسی بودن از افزایش سطح کیفی این دو بخش صرف نظر نکرده و با وجود الگوهای Boss Fight اختصاصی در Dungeonها و Raidهای شانزده نفره، بازیکن حس و حال یک MMO بالغ را تجربه خواهد کرد. اما این تنها رکن مثبت بخش گیم‌پلی نیست. Sword Art Online Alicization Lycoris با بهره‌گیری از بنیان سیستم Skill Connect و قوانین دنیای Underworld سعی کرده نزدیک‌ترین گیم‌پلی به مجموعه‌ی مادر را محیا کند و بسیار هم در این کار موفق شده است. باید بدانید که در این بازی اقسام سلاح‌ وجود دارد، از‌ِ چاقو و شلاق گرفته تا شمشیرهای سنگین و کاتانا. هر یک از این سلاح‌ها رفتار جنگی متفاوتی داشته و مجموعه‌ای از مهارات گوناگونی را در اختیار شما قرار می‌دهند. بازیکن برای استفاده از این مهارات باید امتیازی را در درخت مهارات خرج کند.

نحوه‌ی استفاده از قابلیت‌های هر سلاح مطابق قوانین Skill Connect تعیین می‌شود؛ به‌واسطه‌ی وجود چنین قالبی، بازیکن می‌تواند با رعایت زمان‌بندی و پی‌ریزی مناسب، چهار ضربه‌ی ویژه‌ی خود را به یکدیگر متصل کرده و این‌گونه زنجیره‌ِی طولانی و قوی از ضربات سهمگین را ایجاد کند. اگر زنجیره‌ی شما خسارت کافی را وارد کند، شما قادر خواهید بود دشمن مقابلتان را وارد حالت تضعیف شده یا به اصطلاح Staggered کرده و سپس با وارد کردن چند ضربه‌ی‌ هوایی، او را برای مدتی کوتاه بسیار سست کنید. این قابلیت‌ها تنها جنبه‌ی مبارزاتی ندارند. برای مثال، با استفاده از یکی‌از مهارات ویژه‌ی سلاح کاتانا، شما می‌توانید iFrame کسب کرده و حرکتی را تحت عنوان Phantom Dodge پیاده نمایید که طی آن، هرگونه‌ ضربه وارده مقابل شما دفع می‌شود. علاوه بر مهارات عادی، با Dodgeهای به موقع و دفع‌های سریع، نوار ثانویه‌ای برای شما پر می‌شود که با استفاده از آن قادر خواهید بود از Sacred Arts،‌ مهاراتی بالقوه و بسیار قوی، هم استفاده نمایید. اولین نوع Sacred Arts حالتی Finisherگونه داشته و طی ضربه‌ای سینمایی،‌ بخش زیادی از سلامت دشمن را از بین می‌برد. دومین نوع به شما اجازه می‌دهد برای مدتی بدون مصرف نوار مهارت بی‌وقفه از آنان استفاده کنید و سومین حالت، مجموعه‌ای از ضربات سینمایی بوده که به شکل گروهی با سایر اعضای گروه خود را به شکل QTE مانند وارد خواهید کرد. اما این پایان میزان انتخاب‌های مبارزاتی شما نیست. در دنیای Underworld، با دانستن دستورات انگلیسی صحیح، می‌توانید از عناصر چندگانه‌ی دنیوی، مثل آتش و یخ، استفاده‌ی بهینه داشته باشید. مثلا با قدرت باد، می‌توانید معلق بشوید یا سرعت ضربات خود را بالا ببرید. در انتها هم در درخت مهارت شما مجموعه‌ای از توانایی‌های Passive در نظر گرفته شده که رویه‌ و برخورد شما را حین نبرد با استفاده از تغییرات کوچکی که در شما ایجاد می‌شود، عوض می‌کنند.

همه‌ی این موارد در کنار هم بهترین و پیچیده‌ترین سامانه‌ی گیم‌پلی که سری Sword Art Online تا به حال خود دیده را ایجاد نموده‌اند. اما این پایان ماجرا نیست. نوع خاصی از مبارزات هم در بازی قرار داده شده تحت عنوان Duel که اجمالا بخواهیم بگوییم، نبرد در فضایی بسته میان دو شوالیه است. متاسفانه Duelهای بازی اکثر پتانسیل خود را بخاطر دوربین بدقلق بازی و فریم عجیب انیمیشن‌ها از دست داده‌اند، هرچند که با این وجود، باز هم حضورشان موجب خشنودی بوده و روی تم Arthurian بازی تاکید بیشتری می‌کنند. مجموعا بایستی تلاش‌های تیم سازنده را ستایش کرد. Sword Art Online Alicization Lycoris شاید گیم‌پلی آنچنان پرزرق و برقی نداشته باشد، اما در مقایسه با بهترین‌های این مجموعه یعنی Fatal Bullet و Hollow Realization بارها پیشرفته‌تر و بهتر بوده و فرای حد و اندازه‌ی یک بازی Sword Art Online معمولی عمل می‌کند. بیرون از صحنه‌ی مبارزه هم فعالیت‌هایی چند برای بازیکنان در نظر گرفته شده است. شما می‌توانید در اوقات خالی خود به ساخت و ساز زره و سلاح،‌ ماهی‌‌گیری و آشپزی هم مشغول شوید. این فعالیت‌ها با مقداری عنصر Gacha آمیخته شده‌اند تا ارزش تکرار کسب کرده و هر دفعه قطعه‌ای مجزا را دریافت کنید. بازیکنان همچنین می‌توانند «کیریتو» را شخصی‌سازی نمایند (جنسیتش را تغییر دهند!) و ظواهر دیگر مبارزانشان را مطابق سلیقه‌ی خود تغییر دهند.

اختلال‌های درون‌شبکه‌ای Underworld

بزرگترین مشکل و خلال Sword Art Online Alicization Lycoris، بهینه‌سازی افتضاح آن روی کنسول است. به‌منظور قضاوت بهتر، این بازی هم روی کنسول و هم رایانه‌‌ی شخصی اجرا شده تا تفاوت‌ها و مشکلات بهینه‌سازی بهتر تشخیص داده شوند. سیستمی که عنوان مذکور روی آن اجرا گشته بدین شرح است:

پردازنده: AMD RYZEN 5 1600X 6-Core 3.6 GHz 

گرافیک: MSI GeForce GTX 1080 GAMING X 8G

مادربرد: MSI B350 GAMING PLUS AM4 AMD

حافظه رم: Geil EVO X DDR4 16 GB 3000 MHz CL15 Dual Channel Desktop

دیسک حالت جامد: سامسونگ مدل ۸۶۰ Evo ظرفیت ۲۵۰ گیگابایت

اولین چیزی که بعد از انجام مقایسه متوجهش شدیم، قفل‌ بودن نرخ فریم نسخه‌ی کنسولی است. گیم‌پلی Sword Art Online Alicization Lycori ذاتا می‌طلبد که سریع انجام شود، لذا، وجود سقفی مجازی در رابطه با نرخ فریم نه تنها به آن آسیب شدیدی زده، بلکه افت فریم‌های ناگهانی‌اش در مواجه شدن با گروه بزرگی از دشمنان یا شهرهای شلوغ اوضاع را خراب‌تر هم می‌کنند. علاوه بر نرخ فریم، بافت‌های بازی روی کنسول از کیفیت پایین‌تری برخوردار بوده و نبود Anti-Aliasing مناسب تصاویر‌ را پر از Noise کرده است. صفحات بارگیری نیز روی کنسول بسیار طولانی و طاقت‌فرسا هستند. در مقابل،‌ نسخه‌ی PC از مشکلاتی که به آن اشاره کردیم برخوردار نیست، اما با این حال از عالی بودن بسیار فاصله داشته و نیازمند‌ به‌روزرسانی‌های بیشتری است. خوشبختانه،؛ بازی تا به حال چند به‌روزرسانی دریافت کرده و تیم سازنده از تمامی مشکلات بازی آگاهند. به لحاظ صداگذاری، بازی از گروه مجموعه‌ِی تلویزیونی استفاده کرده که کارشان را به نحو احسن انجام داده‌اند. موسیقی‌های پس‌زمینه‌ی هر منطقه مطابق فضای مربوطه تنظیم شده و در مواقع لازم تند یا آرام می‌شوند. مورد عجیبی که سازندگان در قبالش تنبلی کرده‌اند، تعداد دیالوگ‌های خارج سکانس‌های سینمایی است. شما حداقل یک دیالوگ «خسته نباشید» را نزدیک به دویست بار تا اواسط فصل اول خواهید شد که خب، بعد از مدتی، می‌تواند آزاردهنده باشد.

سخن آخر

Sword Art Online Alicization Lycoris قطعا بهترین بازی است که مجموعه‌ی SAO تاکنون به خود دیده؛ گیم‌پلی پخته‌تر از همیشه‌ی آن موجب جذب بازیکنان عادی و طرفداران شده و محتوای سرشاری که چه در بخش آنلاین و چه‌ آفلاین ارائه می‌شود،‌ کاملا ارزش تجربه را دارد. داستان بازی، بهترین روایت انیمه‌ای ممکن نیست، اما تازگیش آن را بالاتر از دیگر روایات مشابه قرار می‌دهد. متاسفانه، علی‌رغم خوبی‌های فراوان، Lycoris از مشکلات بسیاری در زمینه‌ی فنی و کنترل زوایای دوربین بازی رنج برده و برخی از بخش‌هایش هم به اندازه‌ی دیگری قوی نیستند. با تمامی این تفاسیر،‌ می‌توان Sword Art Online Alicization Lycoris را عنوانی نسبتا خوب و اقتباسی جذابی نامید که هر طرفداری بایستی تجربه‌اش کند.

داستانی متفاوت و تا حدی غیرقابل منتظره
گیم‌پلی چندلایه و قوی
محتوای سرشار
موسیقی و صداگزاری رضایت‌بخش

بهینه‌سازی بد نسخه‌ی کنسولی
متعادل نبودن سطح کیفی محتوا
دوربین بدقلق



امتیاز بازی : 7 [خوب ]

تجربه یک بازی «خوب» حداقل انتظاری است که باید از یک بازی داشته باشیم، غیر از این است؟ دلایل مختلفی برای گرفتن این امتیاز وجود دارد. ممکن است بازی هیچگونه ایده تازه‌ای نداشته و تنها ایده‌های دیگر بازی‌ها را، هرچند خوب، باز استفاده می‌کند، گیم‌پلی تکراری و یا مشکلات فنی نیز می‌تواند از گونه مشکلاتی انگشت شماری باشد که این بازی با آن سر و کله می‌زند با این وجود بازی مخاطب خاص خود را خواهد داشت و در گوشه کنار دنیای خود چیز جذابی برای عرضه دارد/ به‌‌صورت کلی تجربه آن مفرح است.

خوب